علی بن الحسین (زین العابدین): تفاوت میان نسخه‌ها

علی بن حسین بن علی بن ابی‌طالب، مشهور به امام سجاد و زین‌العابدین چهارمین امام شیعیان و فرزند امام حسین(ع) و ( طبق برخی روایات ) [[شهربانو]]. این بانوی بزرگوار در رویایی صادقه، [[اسلام]] آورده و همچون [[نرجس خاتون]] مادر [[امام مهدی]] (عجّ) توسط [[حضرت صدیقه کبری]] (س برای فرزند عزیزش امام حسین (ع) خواستگاری شده بود، پس از سختی‌های بسیاری که متحمل شد، به [[مدینه]] آمد.<ref>مفید، محمد بن محمد، الارشاد، ج2، ص135</ref>

ثفنات جمع «ثَفِنَه»؛ به معناى پینه زانو و سینه شتر است. آن‌حضرت از بس سجده مى‌کرد، روى زانوها و دیگر سجده‌گاه‌هایش پینه مى‌بست و سالى دو بار آن پینه‌ها را مى‌تراشید. گفته شد آن‌حضرت در شبانه روز هزار رکعت نماز مى‌گزارد و نیز گزارش شده هنگامی که او را بعد از شهادت غسل می‌دادند، آثاری از پینه مثل زانوهاى شتر بر دو شانه او دیدند. به خانواده‌اش گفتند: این آثار چیست؟ گفتند: از آذوقه و خوراکی است که شبانه بر شانه مى‌کشید و به بینوایان می‌داد.<ref>علل الشرائع، ج 1، ص 233</ref>

یکی از ویژگی‌های امام سجاد عبادت خالصانه ایشان به درگاه خداوند و خشوع و خضوع ایشان می‌باشد، به طوری که [[مالک بن انس]] می‌گوید: علی بن حسین در شبانه روز هزار رکعت [[نماز]] می‌خواند تا اینکه از دنیا رحلت کرد. لذا به ایشان «زین‌العابدین» می‌گویند. <ref>ذهبی، العِبَر، دار الکتب العلمیه، ج1، ص83</ref>

امام سجاد(ع) بسیار به فقرا و مستمندان کمک می‌کرد و به آنها شبانه و مخفیانه غذا می‌داد. از [[ابوحمزه ثمالی]] نقل شده است [[علی بن حسین(ع)]] شبانه مقداری غذا بر دوش خود می‌گذاشت و در تاریکی شب به صورت مخفیانه به فقرا می‌رساند و می‌فرمود:[[صدقه]]<nowiki/>ای که در تاریکی شب داده شود، غضب خداوند را خاموش می‌کند. <ref>ذهبی، سیراعلام النبلاء، 1414ق، ج4، ص393</ref>

امام سجاد(ع) در حالی که نیازی به بردگان نداشت، آنها را جهت آزاد کردن می‌خرید. امام سجاد(ع) در هر زمان و موقعیتی به آزادی آنها می‌پرداخت، به طوری که در شهر مدینه عده زیادی همچون یک لشکر از موالی آزاد شده، از زن و مرد به چشم می‌خورد که همگی از موالی امام بودند. <ref>سید الاهل، زین‌العابدین، 1961م، ص7و47</ref>

[[رده: امامان شیعه]]

[[رده: اهل البیت]]