۸۸٬۰۰۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'در این باره' به 'در‌این‌باره') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بداء''' به معنای تغيير مقدّرات غير حتمى حاصل از افعال اختيارى انسان‌ها است. بر اساس وعده الهی برخی از امور نظیر دادن صدقه به فقیر، نیکی به پدر و مادر، [[صله ارحام]] و یا ترک این امور می‌تواند انسان را دچار سرنوشت نیک یا بد بکند. | '''بداء''' به معنای تغيير مقدّرات غير حتمى حاصل از افعال اختيارى انسان‌ها است. بر اساس وعده الهی برخی از امور نظیر دادن صدقه به فقیر، نیکی به پدر و مادر، [[صله ارحام]] و یا ترک این امور می‌تواند انسان را دچار سرنوشت نیک یا بد بکند. | ||
<br /> | |||
==معنای لغوی بداء== | ==معنای لغوی بداء== | ||
واژه «بَداء» اسم مصدر از ماده «بدو» است <ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه بدو.</ref> این واژه در چند معنا به کار رفته است.1. به معنای آشکار شدن از خفا <ref>راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، سال ۱۴۱۲قمری، ص۱۱۳.</ref> <ref>المصباح، ج۱–۲، ص۴۰</ref> | واژه «بَداء» اسم مصدر از ماده «بدو» است <ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل واژه بدو.</ref> این واژه در چند معنا به کار رفته است.1. به معنای آشکار شدن از خفا <ref>راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، سال ۱۴۱۲قمری، ص۱۱۳.</ref> <ref>المصباح، ج۱–۲، ص۴۰</ref> | ||
2.به معنای ظهور چیزی از عدم. <ref>فضلی، خلاصة علم الکلام، ۱۴۱۴ق، ص۱۰۵.2.</ref> | 2.به معنای ظهور چیزی از عدم. <ref>فضلی، خلاصة علم الکلام، ۱۴۱۴ق، ص۱۰۵.2.</ref> | ||
3. به معنای تغییر در قصد <ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ۱۴۱۱ق، ص۲۱۲.</ref> | 3. به معنای تغییر در قصد <ref>ابن فارس، معجم مقاییس اللغه، ۱۴۱۱ق، ص۲۱۲.</ref> | ||
==معنای اصطلاحی بداء== | ==معنای اصطلاحی بداء== | ||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
==بداء در قرآن== | ==بداء در قرآن== | ||
در قرآن کریم آیاتی وجود دارد که مفهوم و مصداق این عقیده را بیان می‌کند که به یک نمونه اشاره می‌شود: می‌فرماید: خداوند هر چه را که خواهد محو می‌کند و هر آنچه را که بخواهد ثابت می‌کند.«یمحوا اللّه ما یشاء ویثبت و عنده أُمُ الکتاب» <ref>سوره رعد، آیه ۳۹</ref> | در قرآن کریم آیاتی وجود دارد که مفهوم و مصداق این عقیده را بیان می‌کند که به یک نمونه اشاره می‌شود: می‌فرماید: خداوند هر چه را که خواهد محو می‌کند و هر آنچه را که بخواهد ثابت می‌کند.«یمحوا اللّه ما یشاء ویثبت و عنده أُمُ الکتاب» <ref>سوره رعد، آیه ۳۹</ref> | ||
امام صادق (ع) در بیان این آیه می‌فرماید: آیا غیر از این است که خداوند ثابت را محو می‌کند و آنچه را که محو است را ثابت می‌کند.<ref>کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۱۴۶.</ref> | امام صادق (ع) در بیان این آیه می‌فرماید: آیا غیر از این است که خداوند ثابت را محو می‌کند و آنچه را که محو است را ثابت می‌کند.<ref>کلینی محمد بن یعقوب، الکافی، ج۱، ص۱۴۶.</ref> | ||
==بداء در روایات== | ==بداء در روایات== | ||
در [[احادیث]] اعتقاد به مفهوم صحیح بداء، در راستای شناخت حقیقی توحید قرار داده شده است به‌طوری که بدون آن، نمی‌توان خالق را به طور واقعی شناخت. در ادامه به دو روایت اشاره می‌شود. | در [[احادیث]] اعتقاد به مفهوم صحیح بداء، در راستای شناخت حقیقی توحید قرار داده شده است به‌طوری که بدون آن، نمی‌توان خالق را به طور واقعی شناخت. در ادامه به دو روایت اشاره می‌شود. | ||
1. [[امام صادق (ع)]] فرمود: عبادت برتر خداوند (توسط بندگان) با اعتقاد به بداء حاصل می‌شود.<ref>کلینی محمدبن یعقوب، الکافی ،ج۱، ص۱۴۶.</ref> | 1. [[امام صادق (ع)]] فرمود: عبادت برتر خداوند (توسط بندگان) با اعتقاد به بداء حاصل می‌شود.<ref>کلینی محمدبن یعقوب، الکافی ،ج۱، ص۱۴۶.</ref> | ||
2.امام صادق (ع) فرمود: هیچ یک از پیامبران به نبوت نرسیدند مگر اینکه برای خداوند به پنج خصلت اعتراف کردند که عبارت است از: بداء، مشیت، سجود، عبودیت و اطاعت. <ref>کلینی محمدبن یعقوب، الکافی،ج۱، ص۱۴۸.</ref> | 2.امام صادق (ع) فرمود: هیچ یک از پیامبران به نبوت نرسیدند مگر اینکه برای خداوند به پنج خصلت اعتراف کردند که عبارت است از: بداء، مشیت، سجود، عبودیت و اطاعت. <ref>کلینی محمدبن یعقوب، الکافی،ج۱، ص۱۴۸.</ref> | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references /> | |||
[[رده: مفاهیم اسلامی]] | [[رده: مفاهیم اسلامی]] | ||