۸۷٬۹۰۶
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ى' به 'ی'
جز (جایگزینی متن - 'می دانست' به 'مى‌دانست') |
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
الشیخ شمس الدین أبوعبدالله محمد بن أحمد بن عرفة الدسوقی. | الشیخ شمس الدین أبوعبدالله محمد بن أحمد بن عرفة الدسوقی. | ||
أبوالخیرات | أبوالخیرات مصطفی العقباوی که شرح أقرب المسالک را تکمیل کرد. | ||
أبوالعباس أحمد بن محمد الصاوی. | أبوالعباس أحمد بن محمد الصاوی. | ||
أبوالفلاح صالح بن محمد بن صالح السباعی. | أبوالفلاح صالح بن محمد بن صالح السباعی. | ||
| خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
أقرب المسالک لمذهب الإمام مالک. متنی در فقه مالکی که در سال 1193 هجری قمری به پایان رسید و در سال 1321 قمری در [[قاهره]] به چاپ رسید. سپس چاپ های آن فراوان بود. | أقرب المسالک لمذهب الإمام مالک. متنی در فقه مالکی که در سال 1193 هجری قمری به پایان رسید و در سال 1321 قمری در [[قاهره]] به چاپ رسید. سپس چاپ های آن فراوان بود. | ||
الشرح الصغیر | الشرح الصغیر علی أقرب المسالک. او به باب جنایت رسید و سپس توسط شاگردش شیخ مصطفی العقباوی آن را تکمیل کرد و این توضیح آن چیزی است که در فتوا مورد تأیید همه مالکیان قرار گرفت و در سال1281ق در قاهره به چاپ رسید. | ||
تحفة الإخوان فی آداب أهل العرفان در تصوف. در علم توحید بر عقیده [[اشعری]] و نیز شرح آن. | تحفة الإخوان فی آداب أهل العرفان در تصوف. در علم توحید بر عقیده [[اشعری]] و نیز شرح آن. | ||
شرح | شرح علی ورد الأذکار از شیخ کریم الدین الخلوتی. | ||
شرح مقدمة نظم [[توحید|التوحید]] از سید محمد کمال البکری. | شرح مقدمة نظم [[توحید|التوحید]] از سید محمد کمال البکری. | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
رسالة فی شرح قول الوفائیة «یا مولای یا واحد یا مولای یا دائم یا علیُّ یا حکیم». | رسالة فی شرح قول الوفائیة «یا مولای یا واحد یا مولای یا دائم یا علیُّ یا حکیم». | ||
شرح | شرح علی رسالة الشیخ البیلی فی مسألة «کل صلاة بطلت علی الإمام بطلت علی المأموم». | ||
شرح | شرح علی منظومة للشیخ أحمد البیلی فی المستثنیات. | ||
شرح | شرح علی رسالة فی التوحید من کلام العلامة الدمرداش. | ||
رسالة فی الاستعارات الثلاث. | رسالة فی الاستعارات الثلاث. | ||
شرحٌ | شرحٌ علی آداب البحث والتألیف. | ||
شرحٌ | شرحٌ علی الشمائل المحمدیة که ناتمام است. | ||
رسالة فی صلوات شریفة اسمها (المورد البارق فی الصلاة | رسالة فی صلوات شریفة اسمها (المورد البارق فی الصلاة علی أفضل الخلائق). | ||
التوجه | التوجه الأَسْنَی بنظم الأسماء الحسنی. به نام منظومة الدردیر یا منظومة الأسماء الحسنی دردیر. | ||
مجموعه شرح حال مشایخ خود. | مجموعه شرح حال مشایخ خود. | ||
شرح | شرح علی رسالة قاضی مصر عبدالله أفندی المعروف بططر زاده فی قوله تعالی {یَوْمَ یَأْتِی بَعْضُ آیَاتِ رَبِّکَ} الآیة. | ||
رسالة فی متشابهات القرآن. | رسالة فی متشابهات القرآن. | ||
رسالة تحفة السیر والسلوک | رسالة تحفة السیر والسلوک إلی ملک الملوک. | ||
العقد الفرید فی إیضاح السؤال عن التوحید. | العقد الفرید فی إیضاح السؤال عن التوحید. | ||
| خط ۸۰: | خط ۸۰: | ||
متن الخریدة البهیة فی علم التوحید. | متن الخریدة البهیة فی علم التوحید. | ||
المورد البارق فی الصلاة | المورد البارق فی الصلاة علی أفضل الخلائق. | ||
التوحید | التوحید الأسنی بنظم الأسماء الحسنی. | ||
تحفة السیر والسلوک | تحفة السیر والسلوک إلی ملک الملوک. | ||
=فعالیت‌ها= | =فعالیت‌ها= | ||
الدردیر را شیخ الاسلام و برکتی برای مردم به خاطر برتری در علوم عقلی و نقلی | الدردیر را شیخ الاسلام و برکتی برای مردم به خاطر برتری در علوم عقلی و نقلی می‌دانستند. او در رفتار صوفیانه و زاهد بود، منادی حق، ناهی از منکر برای مردم، و ترسی از حکام و والیان و متنفذان نداشت. بعد از درگذشت علی الصعیدی انتصاب او به عنوان شیخ مالکیان، فقیه و ناظر «موقوفه الساعده» و حتی به عنوان متولی «رواق الصعایدة» در [[الازهر]] برگزیده شد. | ||
نمونه مشهوری از زهد و آزاد منشی او این داستان مشهور است؛ او زمانی که در الازهر صاحب منصب بود یکی از والیان عثمانی پس از انتصاب برای استفاده از قدرت مشایخ الازهر به عنوان اولین دیدار به الازهر و شیخ دردیر وارد شد در حالی که مورد احترام او قرار نگرفت و حتی پاهای خود را به احترام جمع نکرد و این امر باعث خشم والی شد و با وساطت اطرافیان والی و توجیه کبر سن و ضعف دردیر خشم والی فرو کش نمود و دیگر بار وقتی پولی برای او فرستاده شد و این هدیه را از والی نپذیرفت و جمله نغزی خطاب به آورنده هدیه گفت به والی بگو پاهایم دراز می‌شود ولی دستانم به سوی کسی دراز نخواهد شد. او الگویی بود در زمان حیات و پس از آن برای همگان. | نمونه مشهوری از زهد و آزاد منشی او این داستان مشهور است؛ او زمانی که در الازهر صاحب منصب بود یکی از والیان عثمانی پس از انتصاب برای استفاده از قدرت مشایخ الازهر به عنوان اولین دیدار به الازهر و شیخ دردیر وارد شد در حالی که مورد احترام او قرار نگرفت و حتی پاهای خود را به احترام جمع نکرد و این امر باعث خشم والی شد و با وساطت اطرافیان والی و توجیه کبر سن و ضعف دردیر خشم والی فرو کش نمود و دیگر بار وقتی پولی برای او فرستاده شد و این هدیه را از والی نپذیرفت و جمله نغزی خطاب به آورنده هدیه گفت به والی بگو پاهایم دراز می‌شود ولی دستانم به سوی کسی دراز نخواهد شد. او الگویی بود در زمان حیات و پس از آن برای همگان. | ||