confirmed، مدیران
۳۶٬۱۹۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۳۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:سوره سبأ.jpg|بیقاب|چپ]] | |||
[[پرونده: | '''سوره سبأ''' سوره ۳۴ از [[قرآن]] است و ۵۴ آیه دارد. این سوره به دلیل بیان سرگذشت [[قوم سبا]] بدین نام نامیده شدهاست. همانند دیگر [[سورههای مکی]]، محتوای سوره در مورد اعتقادات پایهای [[اسلام]] است. در این سوره به موضوعات مختلفی پرداخته شده که میتوان همه آنها را در ذیل سه عنوان کلی [[توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]] قرار داد. این سوره، در داستان [[سلیمان]] و قوم سبا، به بیان نعمتهای خدا و سرنوشت شکرگزاران و ناشکران میپردازد. | ||
''''' | |||
== سبأ == | |||
< | سبأ نام قومی بود که [[حضرت سلیمان]] به دیارشان لشکر کشید و در اثر نافرمانی از دستور [[پیامبران]] سدّشان شکست و خانههایشان ویران شد این کلمه دوبار در [[قرآن]] آمده است<ref>قاموس قرآن، ج3، ص203.</ref>. | ||
== مفهوم کلی سوره == | |||
# یادآوری [[توحيد|توحید]] و [[معاد]]؛ | |||
# داستان [[داود]] و [[حضرت سلیمان|سلیمان]]؛ | |||
# جریان قوم سبأ و [[سد مأرب]]<ref>تفسير قرآن مهر، ج 17، ص 21.</ref>. | |||
</ | |||
== علت نامگذاری == | |||
«سوره سبأ»؛ سبب نامگذاری آن آیۀ پنجاهوچهار است که نام «سبأ» در آن آمده است. سبأ نام یکی از شهرهای [[يمن|یمن]] پایتخت یکی از حکومتهای کهن این سرزمین است که پس از فرو ریختن سد مأرب و پیدایش سیل، رو به نابودی گذاشت<ref>همان، ص 23.</ref>. | |||
=سبأ= | == تعداد آیات و کلمات و حروف == | ||
* سوره سبأ پنجاهوپنج آیه دارد<ref>التفسير الكبير: تفسير القرآن العظيم (الطبرانی)، ج 5، ص 224.</ref>. | |||
* سوره سبأ هشتصدوسی کلمه دارد<ref>همان.</ref>. (لازم به ذکر است اقوال در تعداد کلمات سورههای قرآن مختلف است) | |||
* سوره سبأ هزاروپانصدودوازده حرف دارد.<ref>همان.</ref> (لازم به ذکر است اقوال در تعداد حروف سورههای قرآن مختلف است) | |||
== اهداف و آموزهها == | |||
سبأ | هدفهای اساسی سوره سبأ عبارتاند از: | ||
# یادآوری [[توحید]] و نشانههای خدا؛ | |||
# یادآوری [[معاد]]؛ | |||
# اشارهای به پیامبران پیشین و [[رسالت]] [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] و ارائه ی برنامه ی تربیتی برای مردم<ref>تفسير قرآن مهر، ج17، ص 24.</ref>. | |||
=پانویس= | == محتوا و موضوعات == | ||
به طور کلی باید گفت محتوای سوره سبأ ناظر به پنج مطلب است: | |||
* مسالۀ توحید و قسمتی از نشانههای خداوند در عالم هستی، و صفات پاک او از جمله توحید و ربوبیت و الوهیت؛ | |||
* مسالۀ معاد که از همه مسائل در این سوره بیشتر مطرح شده، از طرق مختلف درباره آن بحثهای گوناگونی عنوان گردیده؛ | |||
* مسالۀ نبوت انبیای پیشین و مخصوصا [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبر اسلام]] و پاسخ به بهانهجوییهای دشمنان درباره او، و بیان پارهای از معجزات انبیاء سلف؛ | |||
* بیان بخشی از نعمتهای بزرگ خدا و سرنوشت شکرگزاران و کفران کنندگان، ضمن بیان گوشهای از زندگی سلیمان و قوم سبا؛ | |||
* دعوت به تفکر و اندیشه و [[ايمان|ایمان]] و عمل صالح و تاثیر این عوامل در سعادت و نیکبختی بشر، و مجموعا برنامه جامعی را برای تربیت جستجوگران حق تشکیل میدهد<ref>تفسير نمونه، ج 18، ص 3.</ref>. | |||
== فضائل، خواص و ثواب قرائت == | |||
[[ابیبنكعب|ابیبنکعب]] از [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|پیامبراکرم]] روایت نموده که فرمود: «هر که سوره سبأ را قرائت کند باقی نماند هیچ پیامبر و نه رسولی مگر آنکه در [[روز قيامت|روز قیامت]] با او رفیق شده و مصاحبه کنند». | |||
ابناخنیه از [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق]] روایت نموده که فرمود: «کسی که تمام دو الحمد سوره سبأ و فاطر را در یک شب بخواند همواره در آن شب در حفظ خدا خواهد بود، و اگر آن دو سوره را در روز بخواند مکروهی در آن روز به او نرسد و به او از خیر دنیا و خیر [[آخرت]] چیزی داده میشود که به قلبش خطور نکرده و به آن نرسیده باشد»<ref>ترجمه تفسير مجمعالبيان، ج 20، ص 199.</ref>. | |||
== فضای نزول == | |||
لحن آیات سوره سبأ نشان میدهد که به وقت نزول سوره [[مشركان|مشرکان]] در انکار بعث و [[نبوت]] کاملا موضعگیری کرده و سران شرک پیروان خویش را به ضدّ اسلام وا میداشتهاند چون از جمله مطالب این سوره گفتگو و مخاصمه پیروان با پیشوایان ستمگر (آیات سیویک تا سیوچهار) در [[روز قيامت|روز قیامت]] است<ref>تفسير احسنالحديث، ج 8، ص 404.</ref>. | |||
== ویژگی == | |||
سوره سبأ یکی از پنج سورهای است که با عبارت «الحمدلله» آغاز شده است. این سورهها عبارتند از فاتحه، انعام، کهف، سبأ، فاطر که همه آنها جزو سور مکی هستند. | |||
همچنین سوره سبأ از سور مثانی میباشد مثانی سورههایی هستند که بعد از سور مئین قرار گرفتهاند و زیر صد آیه دارند مانند اینکه سور مئین مبادی باشند و توالی آن مثانی آن فرض شدهاند<ref>زاد المسير فی علم التفسير، ج 4، ص 141.</ref>. | |||
سورههای مثانی عبارتند از: احزاب و حجّ و قصص و نمل و نور و انفال و مریم و عنکبوت و روم و یس و فرقان و حجر و رعد و سبأ و فاطر و إبراهیم و ص و محمد و لقمان و زمر<ref>التمهید في علوم القرآن، ج1، ص 313.</ref>. | |||
روایتی است که از رسول خدا نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و [[سورههای مئين|سورههای مئین]] را به جای [[انجيل|انجیل]] و سورههای مثانی را به جای [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سورههای مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البيان فی تفسير القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | |||
ذکر دو [[معجزه]] از دو پیامبر که پدر و پسر هستند، نرم شدن آهن به دست [[حضرت داود]] و تسخیر باد به دست [[حضرت سلیمان]] به اذن الهی، در در سوره سبأ آمده است. | |||
== پانویس == | |||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||
[[رده: | == منابع == | ||
[[رده:سورههای | [https://quran.inoor.ir/fa/surah/34/ برگرفته از سایت معرفی سوره سبا - پایگاه جامع قرآنhttps://quran.inoor.ir] | ||
[[رده:قرآن]] | |||
[[رده:سورههای قرآن]] |