المهدی العباسی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''محمد مهدی العباسی بن محمد امین بن محمد مهدی الکبیر''' متولد 1243 هجری قمری در اسکندریه مفتی [[مصر]]  اولین نفری است که مقام فتوا و ریاست [[جامع الازهر|الازهر]] را با هم عهده دار بود. او چهل سال در مقام افتاء حضور داشت و از جمله آثار وی الفتاوى المهدیة فی الوقائع المصریة که مجموع فتاوا وی است<ref>[https://www.dar-alifta.org/AR/ViewRelease.aspx?sec=fatwa&ID=16&%D8%A7%D9%84%D9%81%D8%AA%D8%A7%D9%88%D9%89_%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%87%D8%AF%D9%8A%D8%A9 سایت دار الافتاء مصر]</ref>.

در زمان خدیو اسماعیل، محمد مهدی در سال (1287 ق = 1870 میلادی) [[الازهر]] را تصدی کرد تا جانشین [[مصطفى العروسی|شیخ مصطفی العروسی]] شود، ضمن حفظ سمت فتوا او جوانترین رئیس الازهر بود. العباسی  به تشویق [[سید جمال الدین اسد آبادی]] که در آن زمان از اساتید [[جامع الازهر]] بود دست به اصلاحاتی در سیستم آموزشی الازهر زد و در نامه‌نگاری با اسماعیل پاشا خواستار تصویب طرحی مبنی بر امتحان استادی جهت تدریس به طلاب شد بدین صورت که شش تن از علمای الازهر در کمیته‌ امتحانات با پرسش از افرادی که درصدد نیل به مقام استادی هستند صلاحیت آنان را برای امر تدریس احراز می‌کنند و با تایید آنان کرسی تدریس در اختیارشان قرار داده می‌شود.