ابراهیم بن علی كوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

ابراهیم بن علی كوفی، (000 – حدود 345ق) محدث و نویسنده شیعی در نیمه نخست سده چهارم. تاریخ ولادت و وفات او در دست نیست. وی اصالتاً ایرانی و اهل سمرقند است و ظاهراً در همانجا دیده به جهان گشود و پس از تحصیلات مقدماتی به عراق آمد و در كوفه به فراگیری علوم حدیث اشتغال یافت. ظاهراً مدت اقامت وی در كوفه چندان بود كه او را «كوفی» لقب داده‏اند. پس از آن به سمرقند مراجعت كرد و مورد تكریم فرمانروای شیعی خراسان «نصربن احمد ثانی»(م331ق) و پادشاهان بعد از او قرار گرفت. به گفته شیخ طوسی وی فردی زاهد، عالم و نویسنده كتاب‏هایی بوده است. استاد او «اسحاق بن ابراهیم موصلی» است اما ممكن است كه وی در كوفه نزد «محمدبن مسعود عیاشی سمرقندی»(م.ح329ق) نیز حدیث شنیده باشد. از شاگردان او «ابوعمرو كشی»(م.ح363ق) است كه برخی از احادیث او را در رجال خود نقل كرده است. گفتنی است با اینكه وی فردی نویسنده معرفی شده اما هیچ اثر تألیفی از او در منابع دیده نمی‏شود.