ابراهیم بن محمد بن یحیی نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

ابراهيم بن محمد بن يحيي نيشابوري، (000 – حدود 315ق) محدث شيعي در اوايل سده چهارم. تاريخ ولادت و وفات او در دست نيست. اما بر اساس حدس و گمان و به گواه آشنايي با برخي از شاگردان او، مي‌توان مرگ او را در اوايل سده چهارم حدود 315هجري تخمين زد. وي اهل نيشابور و پرورش‌يافته آنجاست. سپس وارد عراق شد و در كوفه نزد كساني چون «ابوجعفر بن سري» و «ابونصر بن موسي بن ايوب خلال» به استماع حديث پرداخت. شاگرد او «ابوالقاسم حسن بن محمد بن اسماعيل سكوني»(م.ح354ق) است كه خود از محدثان سرشناس كوفه و استاد «شيخ صدوق»(م381ق) بوده است. برخي از روايات او در باره واقعه غدير، از طريق همين شاگردش نقل شده است. از او گزارش بيشتري در منابع نيامده است. وي كتاب يا رساله‏اي نداشته است. گفتني است نام او با معاصر هم‏وطنش «ابراهيم بن محمد بن يحيي نيشابوري»(م362ق) معروف به «ابراهيم مزكي» و استاد «حاكم نيشابوري»(م405ق) مشترك است.