احمد بن حسن مكتب: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن حسن مكتب، (000 – حدود 355ق) ابومحمد. فقیه و محدث شیعی. نام او در برخی منابع «حسن بن احمد مكتب» آمده است. لقب «مكتب»(بر وزن مصدق) شاید از آن‏روی به او داده شده است كه دارای خطی خوش و در امر نویسندگی مهارت داشته است. از تاریخ ولادت او اطلاعی نداریم اما وفات او بعد از 336هجری در بغداد روی داد زیرا وی شاگرد «ابوعلی بن همام اسكافی بغدادی»(م336ق) بوده است. وی چند روز قبل از وفات نایب چهارم امام عصر(ع) «ابوالحسن علی بن محمد سمری» در 329هجری بر بالینش حضور داشت، و اصل توقیعی را كه امام عصر در باره مرگ ابوالحسن سمری نوشته بود مشاهده كرد و سپس نسخه‏ای از آن تهیه نمود و مضمون توقیع را به رؤیت شیعیان آن حضرت رساند. شرح‏حال او در منابع نیامده است، اما وی بی‏گمان در بغداد اقامت داشت و بخش عمده‏ای از تحصیلات خود را در آنجا گذرانده است. قرائن حاكی از آن است كه وی و استادش «ابن همام اسكافی»، با هم مدتی نزد «ابوالحسن سمری» شاگردی نموده و از او حدیث شنیده‏اند زیرا هر دو از سمری روایت دارند. پس از آن نزد ابن‏همام اسكافی كه از نظر سنی و علمی از او كامل‏تر بود بهره‏ها برد و بزودی در فقه و حدیث به حد كمال رسید. ظاهراً وی بعد از وفات این استادش در 336هجری، نزدیك به دو دهه دیگر حیات داشته است زیرا «شیخ صدوق»(م381ق) از شاگردان او بوده و در سال 354هجری كه در بغداد به‏سر می‏برده، از وی حدیث شنیده است. از او اثر تألیفی گزارش نشده است.