confirmed، مدیران
۳۷٬۴۴۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
</div> | </div> | ||
احمد بن حسين بن احمد بن عمران، (000 – حدود 381ق) ابوعلي. محدث شيعي در نيمه دوم سده چهارم هجري. در باره تولد و وفات او و همچنين محل آندو گزارشي در منابع وجود ندارد. وي از معاصران «شيخ صدوق»(م381ق) است پس وفات او در همين حدود ميتواند بوده باشد. از شرححال اندكي كه از او در دست است استفاده ميشود كه وي در قم و كوفه حضور داشته و از اساتيد اين دو شهر بهره برده است. از اينكه وي نزد اساتيد قمي نظير «احمد بن هارون فامي»، «ابن وليد قمي»(م343ق) و «ابومحمد مؤمن قمي»(م340ق) شاگردي نموده است، بر ميآيد كه وي تحصيلات خود را در قم آغاز نموده است، زيرا وي از معاصران «صدوق»(م381ق) است و هنگام وفات استادان او در قم، دوران جوانياش را سپري ميكرده است. پس از آن به كوفه آمد و در درس «ابوالعباس احمد بن محمد بن قاسم كوفي» جلوس نمود و به استماع حديث پرداخت. از شاگردان او كسي در منابع معرفي نشده است. «شيخ مفيد»(م413ق) نخستين كسي است كه نام او را زنده نگه داشته و محتمل است نزد او شاگردي نيز كرده باشد. وي داراي كتابي به نام «الاختصاص» است و شيخ مفيد بخش «عيون و محاسن» اين كتاب را استخراج نموده است. در اين بخش احاديثي است كه وي از اساتيد خود نقل كرده و بدينوسيله برخي از استادان او روشن گشته است. از ديگر اساتيد او افزون بر آنچه گفته شد «حسن بن براء»، «احمد بن علي بن حسين بن رنجويه» و «ابوعبدالله حسين بن احمد علوي» هستند. تنها اثر تأليفي او همين «كتاب الاختصاص» است كه شيخ مفيد بخشي از اين كتاب را به ضميمه كتابهايي از نويسندگان ديگر نظير «محن اميرالمؤمنين»، «فضائل اميرالمؤمنين» و «صفه الجنه و النار» در آميخته و نام آن را «اختصار الاختصاص» گذاشته است. | |||