۸۸٬۰۰۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'تقسیم بندی' به 'تقسیم‌بندی'
جز (جایگزینی متن - 'ى' به 'ی') |
جز (جایگزینی متن - 'تقسیم بندی' به 'تقسیم‌بندی') |
||
| خط ۲۰۳: | خط ۲۰۳: | ||
جمعیت شیعیان 15 تا 20 درصد از کل مسلمانان ترکیه را تشکیل می‌دهد که اقلیت های مختلف از جمله باطنی، علوی، بکتاشی، نصیری، اسماعیلی، زیدی، بهایی وشیعیان دوازده امامی را شامل می‌شود، شیعه جعفری یا دوازده امامی ترکیه جمعیتی حدود سه میلیون نفر دارند که بین نیم تا یک ونیم میلیون نفر از آنها ساکن استانبول هستند و برخی از آنها مهاجرانی هستند که از ایران به ترکیه رفته اند. | جمعیت شیعیان 15 تا 20 درصد از کل مسلمانان ترکیه را تشکیل می‌دهد که اقلیت های مختلف از جمله باطنی، علوی، بکتاشی، نصیری، اسماعیلی، زیدی، بهایی وشیعیان دوازده امامی را شامل می‌شود، شیعه جعفری یا دوازده امامی ترکیه جمعیتی حدود سه میلیون نفر دارند که بین نیم تا یک ونیم میلیون نفر از آنها ساکن استانبول هستند و برخی از آنها مهاجرانی هستند که از ایران به ترکیه رفته اند. | ||
شیعیان ترکیه را به رغم | شیعیان ترکیه را به رغم تقسیم‌بندیهایی که در درون خود بر اساس ایدئولوژی، طبفه، جنسیت و نژاد دارند به دوگروه اساسی تقسیم کرد: گروه اول را می‌توان شیعیان قومی یا فرهنگی نامید که شمار قابل توجهی از جمعیت شیعی را تشکیل می‌دهند. این گروه اکثراً آذری هستند و عمدتاً در شهرهای آغری، ایغدیر و کارس و تا حدودی استانبول، آنکارا، ازمیر، بورسا، مانیسا، ازمیت و یالووا زندگی می‌کنند که به لحاظ اجتماعی و سیاسی برای سکونت آنها متناسب است. | ||
گروه دوم را می‌توان شیعیان ایدئولوژی دانست که شامل تعداد کمتری از فرقه جعفری می‌شود. این گروه بیشتر سنی ها و علوی های تغییر مذهب داده‌اند که عمدتاً پس از انقلاب اسلامی ایران و بنا به داشتن علاقه به اسلام‌گراهای بنیادگرا، به مذهب جعفری گرایش پیدا کرده‌اند.<ref>نور الدین اکبری، شیعیان ترکیه، فرصتها و چالش‌های پیش رو،مجله پانزده خرداد، شماره 40، سال 1393</ref> | گروه دوم را می‌توان شیعیان ایدئولوژی دانست که شامل تعداد کمتری از فرقه جعفری می‌شود. این گروه بیشتر سنی ها و علوی های تغییر مذهب داده‌اند که عمدتاً پس از انقلاب اسلامی ایران و بنا به داشتن علاقه به اسلام‌گراهای بنیادگرا، به مذهب جعفری گرایش پیدا کرده‌اند.<ref>نور الدین اکبری، شیعیان ترکیه، فرصتها و چالش‌های پیش رو،مجله پانزده خرداد، شماره 40، سال 1393</ref> | ||