جمیله بوحیرد

جمیله بوحیرد

نام	جمیله بوحیرد
متولد	1935 م
مکان تولد	الجزایر
پیوستن به مبارزه	1954 م
دستگیری و زندان	1957 م
مدت زندان	6 سال
وابستگی حزبی	جبهه آزادیبخش ملی الجزایر
مسئولیت پس از آزادی	ریاست اتحادیه زنان
اکنون	زندگی در الجزایر

انقلاب الجزایر، زنان مبارز بسیاری دردامان خویش پرورانده که صفحات درخشانی از تاریخ را به نام خود ثبت کرده‌اند اما کمتر شخصیتی همانند جمیله بوحیرد به چشم می‌خورد که اسطوره جهان عرب باشد. بوحیرد از چهره‌های شاخص مبارزه با استعمار در نیمه قرن بیستم است که در انقلاب الجزایر علیه فرانسه نقش بسزایی داشت. او شش سال در زندان و تبعید اشغالگران بود.

تولد

جمیله بوحیرد در شهر کسبه به دنیا آمد و بزرگ شد و او از بین هفت فرزند پسر تنها دختر پدر و مادرش بود و دختر پدری الجزایری و مادری تونسی بود.

عشق جمیله از مادرش به الجزایر بسیار متأثر شد، و عشق به وطن از همان کودکی به او القا شد، زیرا مادرش مدام به او یادآوری می‌کرد که او یک شهروند الجزایری است، نه یک فرانسوی، و کشورش الجزایر، فرانسه نیست. جمیله به دلیل علاقه به طراحی مد علاوه بر رقص کلاسیک و اسب سواری، تحصیلات خود را به پایان رساند و سپس در مدرسه بافندگی ثبت نام کرد.

مبارزه علیه استعمار

در زمان اشغال فرانسه در مدارس الجزایر، دانش‌آموزان در مراسم صبح، شعار "فرانسه مادر ما است" سر می‌دادند، به جز جمیله بوحیرد که فریاد می‌زد: "الجزایر امنیت ماست"، تا زمانی که مدیر مدرسه او را بیرون آورد از صف بیرون کشید و او را مجازات کرد، اما این امر او را از مبارزه میهن پرستانه منصرف نکرد. در این گونه لحظات میل به مبارزه در او متولد می‌شد. برادرش نیز در راه مبارزه با استعمار کشته شد..

پیوستن به انقلاب الجزایر

وی در سال ۱۹۵۴م و در آستانه ۲۰ سالگی به جبهه آزادیبخش ملی الجزایر پیوست و پس از آن به گروه‌های چریکی پیوست. او جزو اولین افرادی بود که داوطلب کاشتن مین در جاده‌هایی که فرانسویان استعمارگر تردد می‌کردند و به سبب فعالیت‌هایش در این زمینه تحت تعقیب بود.

جمیله قرار بود رابط بین "فرمانده کوه" در جنبش آزادی ملی و "یاسیف السعدی" باشد که نیروهای استعماری او پاداش (100000 فرانک) برای هر کسی که دستگیر و تحویل آنها شده بود تعیین کرده بودند.

دستگیری و زندان

این دلاوری‌ها منجر به این شد که جمیله بوحیرد اولین فرد تحت تعقیب استعمارگر باشد؛ تا اینکه در سال 1957 پس از اصابت گلوله به شانه، که باعث خونریزی شدید وی شد، وی را دستگیر کرد و پس از ورود به بیمارستان، نیروهای فرانسوی او را به مدت سه روز با شوک برقی به سختی شکنجه کردند؛ و او همچنان در مبارزه و مقاومت آزادانه اسامی همرزمانش را اعلام نکرد؛ او ثابت قدم ماند و شکنجه و درد را تحمل کرد تا اینکه از هوش رفت و هنگامی که با گریه از خواب بیدار شد، فریاد زد: "الجزایر، مادر ماست ".

او سه سال در زندان بود و پس از آن به فرانسه تبعید شد و 3 سال نیز در آن جا ماند و سپس با بقیه رفقای مبارزش پس از استقلال کشورش آزاد شد.

محکومیت به اعدام

وقتی استعمارگران فرانسه نتوانستند از این مبارز اعتراف بگیرند، او را در یک محاکمه نمایشی در سال 1957 م به اعدام محکوم کردند. او در این دادگاه، جمله معروف خود را که در تاریخ ثبت شده تکرار کرد: "من می دانم که شما مرا به اعدام محکوم خواهید کرد، اما فراموش نکنید که با کشتن من، آزادی را در کشور خود ترور می‌کنید، اما از آزادی و استقلال الجزایر جلوگیری نخواهید کرد." این اعدام قرار بود در 7 مارس 1958 اجرا شود. حکم اعدام این مبارز اسطوره ای، منجر به محکومیت شدید در تمام نقاط جهان شد، به طوری که کمیته حقوق بشر سازمان ملل متحد در نتیجه دریافت میلیون‌ها پیام‌های پستی این حکم را نکوهش و به شدت رد کردند. در نتیجه تصمیم بر این شد که اجرای حکم اعدام به تعویق بیفتد و سپس این حکم از اعدام به حبس ابد تبدیل شود.

آزادی از زندان

الجزایر در سال 1962 از استعمار فرانسه آزاد شد و جمیله بوحیرد نیز پس از تحمل 6 سال زندان با فشار افکار عمومی جهان و کمیته حقوق بشر سازمان ملل بالاخره آزاد شد. او سپس با وکیل فرانسوی "ژاک فرگوس" که در جریان استعمار از وی و همراهانش دفاع می‌کرد، ازدواج کرد، پس از آنکه وی به اسلام گروید. و نام او به "منصور" تغییریافت.

بعد از استقلال الجزایر

جمیله بوحیرد

جمیله بوحیرد پس از استقلال، مدیریت اتحادیه زنان الجزایر را بر عهده گرفت و به دلیل اختلاف نظرهای مداوم با رئیس‌جمهور الجزایر، "احمد بن بلا" از این سمت کناره‌گیری کرد و پس از دو سال تصمیم گرفت کاملاً از صحنه سیاسی خارج شود. هنوز او تا زمان حاضر پنهان زندگی می‌کند و هر از گاهی ظاهر می‌شود تا ثابت کند که هنوز نماد وطن دوستی و مبارزه است علیه استعمار.

بوحیرد در ادب و فرهنگ

بوحیرد، سمبل مبارزه، عشق به وطن و مقاومت برای ملتی آزاد شده قلمداد می‌شود. شعرای الجزائری و دیگر شاعران در سرزمین‌های عربی (عراق، سوریه، مصر، سودان، فلسطین و عربستان) با ظرافت و زیبایی خاصی به ستایش او پرداخته‌اند. بیش از هفتاد شعر در مورد مبارز جمیله بوحیرد از سوی مشهورترین شاعران مانند: بدر شاکر السیاب، نازک الملائکه، نزار قبانی، أحمد عبدالمعطی حجازی، راشد حسین، محمد فیتوری و حسن عبدالله القرشی و دیگران. عبدالرحمان شرقاوی که در نگارش فیلمنامه «الرسالة» یا همان «محمدرسول‌الله (ص)» با توفیق الحکیم و عبدالحمید جودة السحار مشارکت داشته، نمایشنامه‌های دیگری مانند «مصیبت جمیله» را در کارنامه دارد که درباره زندگی جمیله بوحیرد بانوی مبارز الجزایری است. فیلمی در مصر برای ایشان در مصر ساخته شد در حالی که ایشان در زندان بود.