پیروان این فرقه معتقد بودند که اتصال امام به خداوند مانند اتصال نور به خورشید است و آن خدا نیست و غیر خدا هم نیست و از او جدا است و با او نیامیخته است [۱][۲].
پانویس
↑مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 191.
↑البرسی حافظ رجب، مشارق انوار الیقین فى اسرار امیرالمؤمنین، بیروت، نشر دار الاندلس، ص 212.
