سکاکیه
سکاکیه از فرق کلامی شیعه و پیرو ابوجعفر محمد بن خلیل سکاک از متکلمان امامیه بودند.
شرح حال
ابوجعفر محمد بن خلیل سکاک شاگرد ابو محمد هاشم بن حکم (در گذشته در سال 199 هجری قمری) و از معاصرین چند تن از مشاهیر «معتزله» مانند ابوعثمان عمرو بن بحر جاحظ و ابوجعفر محمد بن عبدالله اسکافی و ابوالفضل جعفر بن حرب بوده و در نیمه اول قرن سوم هجری می زیسته است.
لقب
لقب ابوجعفر محمد بن خلیل سکاک در بیشتر کتاب‌های قدیم به تحریف، شکال، سکال، سکاک و شکاک ضبط شده، ولی در واقع اصل این واژه سکاک است و به معنای کسی است که کار او ساختن سکه یعنی گاو آهن باشد.
اعتقادات
این فرقه خداوند را به خودی خود عالم می‌دانستند و وصف عالمیت او را در وی از صفات ذاتی او میشمردند.
آثار
از جمله تألیفات او کتاب «المعرفه» در باب استطاعت و کتابی در امامت و کتاب «التوحید» بوده که در آن سکاک قایل به تشبیه شده است و همچنین کتاب دیگری در رد منکران امامت نوشته است.[۱] [۲] [۳] [۴]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ دوم، ص 229 با ویرایش و اصلاح عبارات
- ↑ شیخ طوسی، الفهرست، نجف، سال 1961 میلادی، ص 292
- ↑ ابن الخیاط، الانتصار فی الرد علی ابن الراوندی الملحد، با مقدمه و تعلیقات دکتر ینبرگ سوئدی، مصر، سال 1925 میلادی، فهرست اعلام
- ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، 2 جلدی، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، قاهره، ج 4، ص 429.