عبدالرحمن قراعه
شیخ عبدالرحمن قراعه (1862 - 1939) مفتی سابق مصر به مدت هفت سال منصب مفتی بزرگ مصر را بر عهده داشت.
تولد و تحصیل
عبدالرحمن بن محمود بن احمد قراعه است. در بندراسیوط در سال 1279 هجری قمری 1862 میلادی متولد شد او فرزند شیخ محمود قراعه است. قاضی منطقه اسیوط. پدربزرگ او شیخ احمد قراعه مفتی مالکی مذهب در منطقه اسیوط بود. وی از خانواده‌ای عالم پرور بود. نه ساله بود که قرآن کریم را به دست پدرش حفظ کرد. سپس وی دوازده ساله بود که مقدمات را از پدرش فراگرفت.
اساتید
از اساتید و دانشمندان برجسته‌ای علم آموزی کرد افرادی همچون: شیخ ابراهیم السقا، شیخ علیش، شیخ محمد العشمونی، شیخ محمد المهدی العباسی، شیخ محمد الانبابی، شیخ عبدالرحمن البحراوی و شیخ عبدالقادر الرفیعی» و سایر علمای برجسته و مورد تحسین و تحسین استادان خود قرار گرفت[۱].
مناصب
عبدالرحمن قراعه پس از اخذ گواهینامه بین‌المللی شروع به فعالیت‌های قضایی در محاکم شرعی کرد و در سال 1897 به عنوان مفتی در منطقه جرجیا شروع به فعالیت نمود. سپس به عنوان قاضی به سودان در 1906 و 1908 به الدقهلیه منتقل شد. هنگامی که دادگاه‌های شرعی در سال 1911 دوباره سازماندهی شدند، وی در آن سال به عنوان رئیس دادگاه شرعی بنی سویف انتخاب شد. پس از آن شیخ عبدالرحمن قراعه به عنوان عضوی از دادگاه عالی شرع و سپس به عنوان نائب رئیس آن منصوب شد[۲].
ریاست دار الافتاء مصر
وی در 26 ربیع الاخر سال 1339 هجری قمری مطابق با 5 ژانویه 1921 میلادی به عنوان مفتی سرزمین‌های مصر منصوب شد و تا 30 ژانویه 1928 میلادی در این منصب حضور داشت. در آن دوره وی حدود 3343 فتاوی -ثبت شده در سوابق دارالافتاء- صادر کرد[۳].
آثار
تحقیقی درباره نذورات و احکام آن از منظر اسلام با عنوان بحثٌ فی النذور وأحکامها که در سال 1355 هجری قمری تکمیل شد و در قاهره در 48 صفحه چاپ شد[۴].
درگذشت
قراعه در سال 1358 ه. ق مصادف با1939م درگذشت.