فاصله رفتاری ما با اهل بیت علیهم السلام
فاصله رفتاری ما با اهلبیت علیهم السلام
امام باقر، محمد بن على بن الحسین علیهالسلام، لقبش «باقر» است. باقر یعنى شکافنده. به آن حضرت «باقر العلوم» مىگفتند، یعنى شکافنده دانشها.
مردى مسیحى، به صورت سخریه و استهزاء، کلمه «باقر» را تصحیف کرد به کلمه «بقر» یعنى گاو، به آن حضرت گفت: «انت بقر» یعنى تو گاوى.
امام بدون آنکه از خود ناراحتى نشان بدهد و اظهار عصبانیت کند، با کمال سادگى گفت: «نه، من بقر نیستم، من باقرم.».
مسیحى: تو پسر زنى هستى که آشپز بود.
امام: - شغلش این بود، عار و ننگى محسوب نمىشود.
مسیحی: - مادرت سیاه و بى شرم و بدزبان بود.
امام: - اگر این نسبتها که به مادرم مى دهى راست است خداوند او را بیامرزد و از گناهش بگذرد و اگر دروغ است از گناه تو بگذرد که دروغ و افترا بستى. مشاهده اینهمه حلم از مردى که قادر بود همه گونه موجبات آزار یک مرد خارج از دین اسلام را فراهم آورد، کافى بود که انقلابى در روحیه مرد مسیحى ایجاد نماید و او را به سوى اسلام بکشاند.
مرد مسیحى بعداً مسلمان شد.[۱]
منابع
- ↑ مجموعه آثار استاد شهید مطهرى (داستان راستان(1 و 2))، ج18، ص: 208-207- با ویرایش جزئی -