وحدت و همگرایی (کتاب)

نسخهٔ تاریخ ‏۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۸ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - ' العظمی' به '‌العظمی')

وحدت و همگرایی كتابی است دربردارنده مقالات و نوشتارهای مختلفی از مؤلف که در سال‌های متمادی با رویكردی هم گرایانه و ‏وحدت‌جویانه در مناسبت‌های مختلف و كه در چهار فصل تنظیم شده است؛

وحدت و همگرایی.png
نام کتاب وحدت و همگرایی
نویسنده محمّد منصور نژاد
زبان کتاب فارسی
سال نشر 1378 ش
ناشر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی
تیراژ 2000 نسخه
نوبت چاپ اول

فصل اول

فصل اول با عنوان «وحدت در ‏سنت و سیره معصومین علیهم السلام» مشتمل بر سه بحث زیر است: وحدت و مبعث، رفتار پیامبر صلی الله ‏علیه و آله با پیروان ادیان و زمینه‌های انسجام مذهبی در صحیفه سجادیه كه پتانسیل نصوص معتبری چون ‏‏«صحیفه سجادیه» را برای تقویت انسجام مذهبی تبیین می‌كند. ‏

فصل دوم

عنوان فصل دوم «دین و وحدت ملی، فرهنگ دینی و انسجام اسلامی» است كه پتانسیل‌های فرهنگ دینی ‏برای ایجاد انسجام ملی را مورد توجه و بررسی قرار داده و در مقاله «بررسی ریشه‌های هم‌گرایی بین اهل كتاب ‏با سایر ایرانیان در دفاع مقدس» به خوبی نشان می‌دهد كه دین اسلام در كنار سایر عوامل، در عمل سبب هم-‏گرایی و هم‌دلی همه ایرانیان برای دفاع از مرز و بوم كشورشان گردیده است. ‏

فصل سوم

در فصل سوم با عنوان «وحدت از نگاه متفكران شیعی» اندیشه چهار نفر از مصلحان بزرگ ایرانی و شیعی ‏معاصر پیرامون هم‌دلی و وحدت به رشته تحریر درآمده است. این چهار مصلح بزرگ عبارت‌اند از: ١ـ سید جما‏ل الدین اسد آبادی كه آغازگر هم‌دلی جدی سنی و شیعه بوده و رویكرد هم‌گرایانه او به نحوی از مسئله تجدد ‏متأثر است؛ ٢ـ آیت‌الله‌العظمی بروجردی كه با رویكردی سنتی به وحدت شیعه و سنی عشق می‌ورزید؛ ٣ـ امام ‏خمینی كه هم در نظر به صورت جدی به وحدت ایرانیان و وحدت پیروان مذاهب شیعه و سنی معتقد بود و هم ‏در عمل در این مسیر گام‌های اساسی برداشت؛ ٤ـ استاد مطهری، شاگرد برجسته امام خمینی كه هم منادی ‏وحدت ملی و هم مقوم انسجام مذهبی بود. اندیشه این چهار متفكر در سه مقاله «هم‌گرایی شیعه با اهل سنت ‏مقایسه دو رویكرد: سید جمال‌الدین اسدآبادی و آیت‌الله‌العظمی بروجردی»، «كتاب و عترت از دیدگاه امام ‏خمینی» و مطهری و رویكردی هم‌گرایانه در مباحث اعتقادی» بررسی شده است. ‏

فصل چهارم

فصل چهارم با عنوان «وحدت از راه گفت وگو و دعوت» با مقاله «زمینه‌های ایجاد وحدت اسلامی از طریق ‏گفت‌وگوی بین تمدنی» آغاز می‌شود، و مقاله دیگر با عنوان «اصل گفت‌وگو و دعوت در روابط بین‌الملل از ‏نگاه اسلامی» نگاهی به سطح فراتر از جهان اسلام دارد و غیر مسلمانان ر ا از راه گفت‌وگو به تقارب و تعامل و ‏نزدیکی می‌خواند. ‏