رزیق شهاب
حبیب رزیق شهاب | |
---|---|
نام کامل | حبیب رزیق شهاب |
اطلاعات شخصی | |
سال تولد | 1965 م، ۱۳۴۳ ش، ۱۳۸۴ ق |
محل تولد | جاکارتا، اندونزی |
دین | اسلام، شیعه |
حبیب رزیق شهاب زاده 24 اوت 1965 م، اسلامگرا محقق، تندرو، بنیانگذار و رهبر گروه اسلامگرای جبهه مدافعان اسلام که بهوسیلۀ دولت در دسامبر 2020 م، فعالیتش ممنوع شد. وی در اندونزی با اتهامات جنایی مواجه شد ایشان از سال 2017 تا نوامبر 2020 م، در ریاض عربستان سعودی حضور داشت. پس از بازگشت به اندونزی در اواخر سال 2020 م، دستگیر شد و متهم به تحریک جنایی برای برگزاری رویدادهای شلوغ و نقض پروتکلهای بهداشتی کرونا ویروس بود.
زندگینامه
ریزیق در 24 آگوست 1965 در جاکارتا متولد شد. والدین وی هر دو اندونزیایی عرب از میراث مختلط حضرمی و بتاوی بودند. پدر او سید حسین بن محمد بن حسین بن عبدالله بن حسین بن محمد بن شیخ بن محمد شهاب، متولد در حدود سال 1920 م، بود وی از مؤسسین جنبش پاندو عرب اندونزی، که بعداً به PII یا سازمان پیشاهنگی اسلامی اندونزی تبدیل شد. پدرش در سال 1966 م، هنگامی که ریزیق 11 ماهه بود درگذشت و به همین دلیل ریزیق در مدرسه شبانهروزی قرار نگرفت. وی در 4 سالگی به تحصیل قرآن در مساجد ادامه داد. مادرش، بهعنوان خیاط و گریمور عروس کار میکرد.ریزیق یک سید با طایفه شهاب یا شهابالدین آل بن سیچ است که از طریق امام احمد مهاجر به امام علی بن اباعلیب میرسد. در همین حال همسر او نیز از خانواده سید از آل بن یحیی است. حبیب رزیق شهاب و خانوادهاش در جاکارتا زندگی میکردند و بعد به عربستان رفتند و سپس به مالزی برگشتند.
تحصیل و تدریس
حبیب رزیق شهاب در مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه بینالمللی اسلامی مالزی تحصیل کرد، اما فقط به مدت یک سال پس از آن قبل از پایان کار به اندونزی بازگشت. این به این دلیل بود که بودجه بورسیه تحصیلی او فقط برای اقامت او در مالزی کفایت خود و خانوادهاش را نمیکرد. پس از آن او قادر به ادامهٔ تحصیلات خود بود.
ایشان پس از اتمام تحصیلات مقدماتی به مدت یک سال در عربستان سعودی قبل از بازگشت به اندونزی در سال 1992 م، بهعنوان معلم دبیرستان مشغول به کار شد، ریزیق علاوه بر ارائه سخنرانیهای مذهبی تا سال م،1996 مدیر مدرسه عالیه در جمعیت خیّر بود. همچنین فقه و اصول فقه را در مدرسه پس از دورهٔ مدیر شدن تدریس میکرد.
فعالیتها
تجربه سازمانی وی با پیوستن به جمعیت خیّر آغاز شد. او عضو اتاق شریعت بود. وی پیش از آنکه رئیس FPI شود، ریاست تعدادی از مکانهایی در حومهٔ جاکارتا را که سخنرانیهای مذهبی در آن برگزار میشد را عهدهدار بود.
وی تأسیس FPI را در 17 آگوست 1998 اعلام کرد. وی در حادثه Ketapang که در جاکارتا در 22 - 23 نوامبر 1998 رخ داد، شهرتی بدست آورد. هنگامی که حدود 200 عضو FPI به کاتولیک های آمبون حمله کردند و 14 نفر را به طرز وحشیانهای کشتند. تعدادی از خانههای مسکونی و دست کم 13 کلیسا در طول ناآرامیها سوخته یا مورد حمله قرار گرفت.
او در سال 2003 به دلیل تحریک پیروان جوانش با پوشیدن پیراهن سفید، و پوشاندن چهره، که اغلب چهره خود را به صورت راهزنی در پشت دستمال پنهان میکردند به هفت ماه زندان محکوم شد. وی در 5 اکتبر 2008 م، به دلیل حمله خشونتآمیز علیه اتحاد ملی آزادی دین و ایمان، در تظاهرات شرکت کرد که به مدت یک سال و نیم زندانی شد. در موناس در 5 ژوئن 2008. حدود 59 نفر از اعضای FPI دستگیر و 12 نفر از اعضای AKKBB زخمی شدند. ایشان از سال 1998 تا 2003 رئیس FPI بود و از سال 2003 ریاست هیئت اجرایی گروه Tanfidz را بر عهده داشت.
مواضع و دیدگاه
همانطور که در وبسایت او اعلام شده است مواضعش عبارتند از:
- او همچنان در تلاش برای اعمال قوانین شرعی در سرزمین از طریق دستورالعملهای شرع و قانون اساسی استوار است.
- وی حامی وفادار جنبش جهاد اسلامی در سراسر جهان است در مبارزه با همه انواع هژمونی ناعادلانه جهانی (امپریالیسم جدید) که در برابر تأسیس خلافت اسلامی جهان ایستاده است همانطور که در منهج نوبیه (راه پیامبر) اشاره شده است.
- به شدت از هرگونه جنگ و خشونت فرقهای به نام جهاد در میان مسلمانان ناشی از اختلافات در مذهب (مکتب فکری) که از مسائل اساسی در الهیات اسلامی نیست صرف نظر میکند.
- از کل جنبشهای جهاد اسلامی میخواهد تا در انجام جهاد مبتنی بر شرع متحد شوند و با هم کار کنند بدون کشتن یا مثله کردن غیرنظامیانی که در جنگ شرکت ندارند، هر مذهبی که باشند.
- از درخواست و توصیه رهبر القاعده، ایمن الظواهری مبنی بر اینکه همه اجزای جهاد القاعده اعم از نیروهای محمد الجولانی در سوریه و نیروهای ابوبکر البغدادی در عراق و همچنین سایر اجزای جهاد القاعده، برای اتحاد و برادری با همه برادران و دیگر مجاهدین اسلامی در سراسر جهان، برای ادامه جهاد در سوریه، عراق، فلسطین و دیگر کشورهای مظلوم مسلمان.
کلام حبیب رزیق
"مردم نباید تعمیم دهند که همه شیعیان بدعتگذارند و هیچ یک از آنها به بیراهه نمیروند. حتی پیروان شیعه اذعان میکنند که در داخل گروههای مختلف شیعه وجود دارد و برخی از آنها به بیراهه میروند، یعنی کسانی که علی را خدا میدانند، زیرا معتقدند فرشته جبریل به اشتباه در ارتباط با پیام است، یا اعتقاد بر این است که قرآن باید ضخیم تر از حد فعلی باشد. اینها توسط شیعیان اصلی بهعنوان گروههای گمراه شناخته میشوند. چیزی که باید به خوبی تشخیص داده شود شیعیان معتقدند اهلسنت در مورد صحابه موضع محکمی دارند. برای اهلسنت هرکسی که ناسزا بگوید و علاوه بر این صحابه بگوید بیایمان است، بهعنوان فردی که به بیراهه کشیده میشود در نظر گرفته میشود. این کلید در جهت آشتی بین شیعه و سنی است.
وی در پاسخ به کتاب جنجالی با عنوان "...منهاج سلف" نوشته یزید بن عبدالقادر جواس و چاپ شده توسط پوستاکا آت تقوا، میگوید: من نگران نشر این کتاب هستم. نویسنده ذکر چندین (فرقه) بهعنوان گمراه را کافر و گمراه کننده در نظر گرفته، مانند: اشاعره، شماره سیزده شامل تصوف، شماره چهارده شامل تبلیغها، شماره پانزده شامل اخوانالمسلمین، شماره هفده شامل حزب التحریر. بنابراین اشعری و نماینده اهلسنت و جماعت هستند که در گروه قرار میگیرند. حتی با سهولت گفت که گروه تبلیغی و اخوانالمسلمین نیز به بیراهه میروند. آیا این نوع مسابقه تفرقهافکن نیست؟ اگر نویسنده میخواهد ایدئولوژیهای مربوط به خود را منتشر کند، این به او بستگی دارد. اگر او معتقد است و احساس میکند که نظر او صحیحترین نظر است، این کار نیز مربوط به خودش است. اما اگر او ادعا کند که دیگر گروههای مسلمان، کافر هستند، او حق چنین ادعایی را ندارد.
چنین کتابی مردم را از هم جدا میکند. اگر نویسنده احساس میکند که آموزه وهابیت او صحیحترین است و او پاک است، این حق اوست. او خود را پیرو سلفی در اندونزی میداند که به اصطلاح وهابی معروف است. اگر فکر میکند مقدسترین است، این حق اوست. اگر فکر میکند مستقیمترین است، این حق او نیز است. اما او حق ندارد سایر گروههای مسلمان را بهعنوان گمراه، مشرک یا کافر بنامد.
علاوه بر این، مسلمانان پیرو اشعری بیش از 1000 سال است که بهعنوان نمایندگان اهلسنت و جماعت حضور دارند، در حالی که وهابیت تازه دیروز (اخیراً) متولد شده است، اما با این وجود دائماً میخواهد اشاعره را بهعنوان کافر در واقع، بنامد. در طول بیش از 1000 سال، چه کسانی در واقع بهعنوان اهلسنت خوانده شدهاند؟ به مدت 1000 سال اشعری و کسانی بودند که اهلسنت نامیده میشدند. وهابیت در لیست نیست. این به تازگی ظهور کرده است، اما با این وجود میخواهد سایر فرقههای مسلمان را که با آن موافق نیستند بهعنوان مسلمانان گمراه قضاوت کند.
وی همچنین اظهار داشت که اندونزی، مالزی و برونئی، بهعنوان ایالتهایی که اکثریت جمعیت آنها اشعری هستند نیز باید دارای قانون منع گسترش وهابیت باشند. وی همچنین از سوی رسانههای خبری وابسته به وهابیت بهعنوان یک شیعه متهم شده است؛ زیرا نمیخواهد بگوید همه مسلمانان شیعه به بیراهه میروند، اگرچه او همچنین میگوید که گسترش شیعه باید محدود یا حتی ممنوع شود.
درگیری اسرائیل و فلسطین
ایشان یکی از حامیان سرسخت فلسطین در درگیری چند دههای اخیر علیه اشغالگری اسرائیل است. در سال 2003 م، وی گفت که نیروهای جهادی را برای به دست گرفتن کنترل مسجد الاقصی در اورشلیم به خدمت نمیگیرد و میگوید: "اگر ما میتوانستیم سربازان جهادی را به افغانستان بفرستیم، چرا به فلسطین نمیفرستیم؟" وی از ملتهای مسلمان انتقاد کرد که فقط برای محکوم کردن اسرائیل بدون فداکاری واقعی برای محافظت از هم مسلمانان رنج دیده خود در فلسطین، لفاظی کردهاند. ریزیق و FPI برای کمک به فلسطینی ها در سرزمینهای اشغالی و حمایت مالی از گروههایی که قصد دارند برای استقلال فلسطین مبارزه کنند، کمک مالی کردهاند.
دشمنی با احمدیه
یکی از کمپینهای ریزیق شهاب آشکارا خواستار خصومت علیه احمدیها شد:
" ما از جامعه مسلمانان میخواهیم. اجازه دهید با احمدیّه وارد جنگ شویم! احمدیّه را در هر کجا که هستند بکشید! ... و اگر در مورد حقوق بشر صحبت میکنند؟ حقوق بشر شیطانی است! حقوق بشر مزخرف است!. ... اگر آنها میخواهند بدانند چه کسی مسئول کشتن احمدیه است، این من هستم؛ این FPI و دیگران از جامعه مسلمان مسئول کشتن احمدیه هستند! بگویید که سوبری لوبیس دستور آن را داده است، که حبیب ریزیق و FPI دستور آن را دادهاند!
دشمنی علیه پلورالیسم
وی در مقالهای که در وبسایت رسمی جبهه مدافعان اسلامی با عنوان "من واقعی " منتشر شده است نوشت که مسلمانان باید تکثرگرایی، سکولاریسم، پذیرش LGBT، زینا، پورنوگرافی و رأی دادن به رهبران غیر مسلمان را حتی در مواردی که طبق قانون اساسی مجاز است، رد کنند. او نوشت:
«من واقعی»، باید سکولاریسم، پلورالیسم، لیبرالیسم، ارتداد، بدعت، شمانیسم، فساد، خمار، مواد مخدر، قمار، فحشا، زنای محصنه، پورنوگرافی، هرزه نگاری، بیعدالتی، استبداد، بد اخلاقی، شرارت و رهبری یک کافر را رد کند. مسلمانان، حتی در شرایطی که قانون اساسی اجازه میدهد؛ دست به چنین کارهایی نباید بزنند؛ زیرا قرآن و سنت آن را ممنوع کرده است.
مسائل حقوقی
- وی در سال 2003 م، در مصاحبه مستقیم با SCTV و TransTV به پلیس ملی اندونزی توهین کرد.
- او در سال 2003 م، به دلیل برهمزدن نظم عمومی با دستور FPI برای غارت و تخریب چندین مکان زندگی شبانه در جاکارتا به هفت ماه زندان محکوم شد. وی دوران محکومیت خود را در زندان سالمبا گذراند.
- در سال 2008 م، ریزیق به دلیل تعرض به اعضای اتحاد ملی آزادی دین و ایمان در جریان کنوانسیون آنها در میدان آثار ملی به مدت یک سال و نیم زندانی شد.
- در سال 2009 م، او در مصاحبۀ مستقیم با TVOne به رئیسجمهور سابق عبدالرحمان وحید توهین کرد.
- در اوایل نوامبر 2015 م، ایشان به دلیل توهین به مردم سوندان با تغییر تبریک ساندورایی سمپوراسون به " Campur Racun " ("مخلوط با سم") محکوم شد.
- او بهعنوان حامی کمپینهای شکست خورده ژنرال سابق پرابوو سوبیانتو در انتخابات ریاستجمهوری 2014 اندونزی و انتخابات ریاستجمهوری 2019 اندونزی، از مخالفان جدی رئیسجمهور جوکو ویدودو بوده است. در سال 2015 م، ریزیق سخنرانی کرد که ادعا میشود حاوی سخنان نفرت انگیز بوده و به جوکووی توهین کرده است.
- در ژانویه 2017 م، پلیس وی را مظنون به اتهام افترا به پانکاسیلا، ایدئولوژی دولتی اندونزی اعلام کرد.
- در ژانویه 2017 م، FPI خواستار برداشت اسکناسهای روپیه اندونزی شد و بانک اندونزی را متهم کرد که نماد کمربند و داس کمونیستی را در پول پنهان کرده است. این ادعا رد شد؛ زیرا این نماد یک ویژگی امنیتی مستطیلی است که نشان تجاری بانک اندونزی را نشان میدهد.او متهم به برانگیختن ناآرامیهای عمومی، تهمت به بانک اندونزی و دولت و توهین به روپیه بود، پول ملی که نماد دولتی است و طبق قانون برخورد شد.
- در 30 دسامبر 2020، هنگامی که دولت FPI را منحل کرد، مقامات ویدئویی را منتشر کردند که نشان میداد ریزیق در سال 2014 وفاداری خود و FPI را با دولت اسلامی عراق و شام (داعش) و حمایت از خلافت به سبک داعش اعلام میکند. این ویدئو که بهعنوان اثبات ارتباط با گروههای تروریستی معرفی شد، بهعنوان یکی از دلایل انحلال FPI ذکر شد.
تبعید و بازگشت
در 26 آوریل 2017 م، ایشان اندونزی را برای انجام حج عمره به مقصد عربستان سعودی ترک کرد. خروج وی پس از آن صورت گرفت که توسط پلیس بهعنوان شاهد برای بازجویی در مورد ادعای پورنوگرافی مربوط به تبادل پیامهای گرافیکی و عکسهای برهنه با زنی به نام فیرزا حسین احضار شد. در 29 مه 2017، پلیس شهاب را مظنون تحت قانون ضد پورنوگرافی 2006 نامید، قانونی که او در تصویب به آن کمک کرد. ریزیق همچنین متهم به توهین به ایدئولوژی دولتی پانکاسیلا در اندونزی شد که او را به طعنه پانتات ("باسن") نامید.
در سپتامبر 2018 م، سفارت اندونزی در عربستان سعودی گفت: که ریزیق ویزای خود را بیش از حد گذرانده و فاقد مجوز معتبر برای ماندن در این کشور است. این بیانیه پس از آن مطرح شد که گفته میشود وی توسط پلیس عربستان سعودی مورد بازجویی قرار گرفته و بازداشت شده است؛ زیرا ظاهراً پرچم داعش در خانه وی به اهتزاز درآمده است. یک ماه بعد، سفیر عربستان در اندونزی گفت که ریزیق هیچ قانونی را در عربستان نقض نکرده است.
در سال 2019 م، پلیس ملی اندونزی دو پرونده علیه ریزیق را به دلیل فقدان شواهد رد کرد. در 29 دسامبر 2020 م، دادگاه اندونزی تصمیم پلیس در مورد پرونده چت پورنو را لغو کرد و از پلیس ملی درخواست کرد تحقیقات خود را ادامه دهد و اعلام کرد که تصمیم برای توقف تحقیقات غیرقانونی است.
در دسامبر 2019 م، ریزیق ادعا کرد که دولت اندونزی از بازگشت وی به اندونزی جلوگیری میکند - ادعایی که سفیر اندونزی در عربستان سعودی آن را رد کرد.
در 10 نوامبر 2020 م، ریزیق از عربستان بازگشت. سفیر اندونزی در عربستان سعودی گفت که شهاب به دلیل نقض قانون مهاجرت عربستان اخراج شد. پیش از این، ریزیق تهدید کرده بود از هرکسی که او را متهم به نقض قانون مهاجرت میکند شکایت خواهد کرد.
جنجالهای پس از بازگشت
هزاران نفر از حامیان ریزیق با بی توجهی به مقررات دولتی در مورد پروتکلهای بهداشتی ویروس کرونا (COVID-19 ) برای فاصله گذاری اجتماعی، به فرودگاه بینالمللی سوکرنو - هتا رفتند تا آمدنش را در 10 نوامبر 2020 به خانه خویش (وطن) خوش آمد بگویند، این امر باعث ایجاد ترافیک و تاخیر در پروازهای متعدد شد. بسیاری از طرفداران وی از ماسک استفاده نکردند. ریزیق مردم را به انجام "انقلاب اخلاقی" فرا خواند.
ایشان ضمن سخنرانی به رویدادهایی که جمعیت زیادی را در اطراف خانهاش در محله پتامبوران جاکارتا و همچنین در ناحیه مگامندونگ در ناحیه بوگور مورد توجه قرار داد، خواستار انقلاب اخلاقی شد. در 14 نوامبر، ریزیق ازدواج دخترش را همزمان با جشن تولد حضرت محمد(ص) جشن گرفت و جمعیتی حدود 10 هزار نفر را که به فاصله گذاری اجتماعی پایبند نبودند، به خود جلب کرد. در 16 نوامبر 2020، رئیس پلیس جاکارتا نانا سودجانا و رئیس پلیس جاوه غربی رودی سوفهرادی نووانیتی به دلیل عدم اجرای پروتکل های بهداشتی COVID-19 اخراج شدند. ارتش، پلیس و مقامات نظارتی اندونزی متعاقباً حدود 900 بنر از ریزیک را که در اطراف جاکارتا نصب شده بود برداشته بودند. مردم با ارسال تختههای تبریک گل به ستاد نظامی جاکارتا پاسخ دادند.
حداقل 80 نفر از افرادی که در رویدادهای برگزار شده توسط ریزیق شرکت کردند بعداً به کووید -19 مبتلا شدند. از جمله چهرههای برجستهای که پس از ملاقات با ریزیق، ویروس آنها مثبت اعلام شد، میتوان به آنیس باسودان فرماندار جاکارتا، احمد رضا پاتریا معاون فرماندار جاکارتا و محمد ادریس نامزد شهردار دپوک اشاره کرد.
مقامات بهداشتی نگران بودند که تجمعات ریزیک خوشههای جدیدی از COVID-19 ایجاد کند و میخواستند وی را از نظر ویروس آزمایش کنند، اما او از انجام آزمایش سواب خودداری کرد. او بعداً به Rumah Sakit UMMI در بوگور، غرب جاوا مراجعه کرد و مدعی شد که "پس از یک سفر طولانی" خسته شده است. او با خروج بیمارستان از در پشت مناقشه برانگیخت. شهاب توسط سازمان حقوق بشر MER-C با سواب آزمایش شد که از افشای نتیجه خودداری کرد. نیروی کار اندونزی COVID-19 گفت که در حالی که قوانین اندونزی از حریم خصوصی بیماران محافظت میکند، نتیجه هر آزمایش سواب باید به منظور ردیابی تماس به مقامات مربوطه اعلام شود. بعداً در جریان محاکمه با اتهام امتناع از آزمایش سواب، دادستان اعلام کرد که نتیجه آزمایش وی مثبت است.
در 2 دسامبر 2020، ریزیق از تجمع مردم در چهار گردهمایی خود عذرخواهی کرد و گفت که 50 میلیون روپیه جریمه از طرف دولت جاکارتا پرداخت خواهد کرد.
پلیس جاکارتا قصد داشت ریزیق و دامادش را در ساعت 10 صبح در 7 دسامبر 2020 مورد بازجویی قرار دهد. با این حال، گزارش شده است که صبح همان روز، ریزیق و اعضای خانوادهاش در حدود ساعت 12:30 صبح رانده شده بودند تا در سحرگاه شرکت کنند. جلسه نماز، با همراهی دو ماشین محافظ. خودرویی با پلیس مخفی گروه را در جاده عوارضی جاکارتا-چیکامپک دنبال کرد و ظاهراً توسط خودروهای محافظان ریزیق سوار شده بود، که پس از آن ادعا شد به پلیس شلیک کرده و با سلاحهای تیز به آنها حمله کرد. پلیس با شلیک گلوله شش نفر از محافظان ریزیق را کشته و چهار نفر نیز فرار کردند. پلیس ادعا کرد که نگهبانان ریزیق تیراندازی را با شلیک سه گلوله به سمت مأموران آغاز کردهاند. FPI گفت که ریزیق مورد حمله و تیراندازی گروههای ناشناخته قرار گرفت و شش نفر از اعضای آن توسط گروهی ناشناس ربوده شدند. منرمن، دبیرکل FPI، تکذیب کرد که اعضای FPI اسلحه یا سلاحهای تیز حمل کردهاند. قانونگذاران و فعالان حقوق بشر خواستار تحقیقات مستقل در مورد قتلها شدند.
محاکمه 2021
پلیس در 10 دسامبر 2020 م، ریزیق را به تحریک اقدامات جنایی و ممانعت از اجرای قانون برای برگزاری تجمعات گسترده در پتامبوران که پروتکلهای بهداشتی COVID-19 را نقض کرد، متهم کرد. در 12 دسامبر، وی دستگیر شد و توسط پلیس مورد بازجویی قرار گرفت و وی گفت که وی به مدت 20 روز در بازداشت است. در 30 دسامبر، پلیس اعلام کرد که بازداشت وی تا 1 فوریه 2021 م، تمدید میشود. ریزیق قرار بود در 15 مارس 2021 در دادگاه ناحیه جاکارتای شرقی به اتهام نقض پروتکل های بهداشتی و امتناع از آزمایش سواب محاکمه شود، اما جلسه به تعویق افتاد؛ زیرا یک مشکل فنی مانع از شنیدن جلسه رئیس دادگاه توسط متهم شد. قضاوت کردن در 16 مارس، زمانی که مشکل فنی برطرف شده بود، یکی از وکلای ریزیق، منرمن، گفت تیم دفاع در محاکمه «برخط» شرکت نمیکند. او از تیم وکلا خواست اتاق دادگاه را ترک کنند. ریزیق، که از طریق یک جریان مستقیم از واحد تحقیقات جنایی پلیس ملی، با محاکمه «برخط» ارتباط داشت، با شرکت در این اعتراضات اعلام کرد که در محاکمه «برخط» شرکت نخواهد کرد. در 19 مارس، قاضی جلسه، سوپارمن نیومپا، درخواست ریزیق مبنی بر محاکمه حضوری در دادگاه منطقه جاکارتای شرقی را رد کرد و گفت که حضور وی باعث جلب جمعیت زیادی از هواداران خواهد شد. او گفت که محاکمه برخط از اعتبار یک دادگاه معمولی برخوردار است. بعد از اینکه دادستان کیفرخواست را قرائت کرد، ریزیق سوالات قضات را نادیده گرفت و در عوض دعا کرد و از قرآن تلاوت کرد. در پی امتناع ریزیق از همکاری، قاضی جلسه در 23 مارس گفت که برای اینکه روند محاکمه بدون مشکل انجام شود، به صورت «برون خط» برگزار میشود. در 27 مه 2021، دادگاه ریزیق و پنج عضو دیگر FPI را به دلیل نقض پروتکل های بهداشتی COVID-19 به هشت ماه زندان محکوم کرد. در 24 مارس 2021 م، همین دادگاه ریزیق را به دلیل انتشار اطلاعات نادرست با ادعای سالم بودن با وجود آزمایش مثبت کووید -19، به چهار سال زندان محکوم کرد[۱].