جمعیت علمای هند
| جمعیت علمای هند | |
|---|---|
 | |
| نام | جمعیت علمای هند |
| مؤسس |
|
| مدیر فعلی |
|
| مدیران سابق | کفایت الله دهلوی |
| اهداف | دفاع از اسلام در برابر هرگونه تهدید خارجی یا بیگانه، هدایت عوام با اصول اسلامی در سیاست، تأسیس دادگاه اسلامی |
| وبگاه | www.jamiatulamaihind.com |
جمعیت علمای هند یک سازمان پویا و فعال از مسلمانان هند است که عموماً دانشمندان مکتب فکری دیوبندی در آن فعالیت بیشتری دارند. در نوامبر 1919 توسط عبدالباری فرنگی محلی، ابوالمحاسن محمد سجاد، کفایت الله دهلوی، عبدالقادر بدیونی،احمد سعید دهلوی، محمد اکرم خان تأسیس شد.
بنیان‌گذاری
در 23 نوامبر 1919، کمیته جنبش خلافت اولین کنفرانس خود را در دهلی برگزار کرد که در آن علمای مسلمان از سراسر هند شرکت کردند [۱] پس از آن، گروهی متشکل از بیست و پنج نفر از علمای مسلمان از میان آنها کنفرانس جداگانه‌ای در سالن تئاتر کریشنا دهلی برگزار کردند و جمعیت علمای هند را تشکیل دادند. این علما عبارتند از عبدالباری فرنگی محلی، احمد سعید دهلوی، کفایت الله دهلوی، منیرالزمان خان ، محمد اکرم خان، محمد ابراهیم میر سیالکوتی و سنا الله امریتسری.
اولین جلسه عمومی جمعیت علمای هند به درخواست سناالله امریتسری در 28 دسامبر 1919 در امریتسار تشکیل شد که در آن کفایت الله دهلوی پیش نویس اساس‌نامه جمعیت را ارائه کرد. نام ابوالمحاسن محمد سجاد و مظهرالدین نیز در میان مؤسسین ذکر شده است در زمانی که اساس تشکیلات گذاشته شد، محمود حسن دیوبندی و سید حسین احمد مدنی در زندان مالت زندانی بودند [۲].
انتخاب مدیران
زمانی که جمعیت علما پایه گذاری شد کفایت الله دهلوی به عنوان رئیس و احمد سعید دهلوی به عنوان مدیر کل موقت انتخاب شدند. جمعیت اولین هیئت مدیره خود را در مجمع عمومی که در امریتسار برگزار شد تشکیل داد. دومین مجمع عمومی جمعیت در نوامبر 1920 در دهلی تشکیل شد که در آن محمود حسن دیوبندی به عنوان رئیس و کفایت الله دهلوی به عنوان نایب رئیس انتخاب شدند. چند روز بعد (در 30 نوامبر) محمود حسن دیوبندی درگذشت و کفایت الله دهلوی به طور همزمان هر دو پست را در اختیار داشت. در 6 سپتامبر 1921 به ریاست دائم جمعیت منصوب شد.
اهداف
اصول اولیه و اساس‌نامه جمعیت توسط کفایت الله دهلوی نوشته شده است. در مجمع عمومی جامعه که در امریتسار برگزار شد، مقرر شد اساس‌نامه را منتشر کرده و نظرات جمعی از علما را جمع آوری و در جلسه بعدی مجدداً مورد بحث قرار گیرد. در دومین اجلاس جمعیت که به ریاست محمود حسن دیوبندی در دهلی برگزار شد، قوانین و مقررات به تصویب رسید. در آنجا تصمیم گرفته شد که سازمان به نام جمعیت علمای هند و مقر آن در دهلی باشد. هدف آن دفاع از اسلام در برابر هرگونه تهدید خارجی یا بیگانه بود و همچنین هدایت مردم از طریق اصول اسلامی در سیاست و تأسیس دادگاه اسلامی باشد.
جنبش آزادی
در 8 سپتامبر 1920، جمعیت علما فتوای مذهبی به نام فتوای ترک موالات صادر کرد و کالاهای انگلیسی را تحریم کرد. این فتوا را ابوالمحاسن محمد سجاد داده که به امضای 500 نفر از علما رسیده است. در زمان حکومت بریتانیا، آنها با حکومت بریتانیا در هند مخالفت کردند و در جنبش آزادی هند شرکت کردند.از زمان تأسیس هدف جمعیت علما آزادی هند از بریتانیا بود.
علمای جمعیت بارها دستگیر شدند و احمد سعید دهلوی، دبیرکل آن، پانزده سال از عمر خود را در زندان گذراند. جمعیت از جامعه مسلمانان تعهد گرفت که استفاده از پارچه بریتانیایی خودداری کنند و حدود پانزده هزار داوطلب را برای شرکت در راهپیمایی به خدمت گرفت. کفایت الله دهلوی یکی از بنیانگذاران جمعیت، در سال 1930 به دلیل شرکت در جنبش نافرمانی مدنی به مدت شش ماه در زندان گجرات زندانی شد. در 31 مارس 1932، او به دلیل رهبری یک راهپیمایی بیش از یک میلیون نفر دستگیر شد و به مدت هجده ماه در زندان مولتان زندانی شد. محمد میان دیوبندی، دبیر کل جمعیت، پنج بار دستگیر شد [۳].