کتاب شناسی اتحاد ملی و انسجام اسلامی (کتاب)
کتابشناسی اتحاد ملی و انسجام اسلامی | |
---|---|
پدیدآوران | سلمان حبیبی |
زبان | فارسی |
سال نشر | 1387 ش |
ناشر | مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی |
تعداد صفحه | 366 ص |
کتابشناسی اتحاد ملی و انسجام اسلامی کتابی است که با هدف دسترسی آسان پژوهشگران به آثار موجود در موضوع اتحاد ملی و انسجام اسلامی و به مناسبت نامگذاری سال 1386 به سال «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» توسط مقام معظم رهبری به اهتمام مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی منتشر شده است.
اهمیت تألیف
رهبر معظم انقلاب اسلامی سال 1386 را سال «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» نامگذاری نمودند. «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» از دیدگاه مقام معظم رهبری یعنی اینکه «در درون ملت ما و در بین قومیتهای گوناگون و مذاهب گوناگون و اصناف گوناگون اتحاد کلمه، و در سطح بینالمللی، میان همه مسلمانان روابط برادرانه و انسجام وجود داشته باشد. با این نگاه، امید دشمنان در تفرقه امت و اختلاف و کشمکش آنان به یأس تبدیل خواهد شد و بر جایگاه قوی و شوکت و عظمت ملت اسلام افزوده میگردد».
اتحاد ملی و انسجام اسلامی به عنوان اهداف مورد توجه مقام معظم رهبری، ضرورتی اجتنابناپذیر است که برای دست یابی به آن باید عوامل وحدت و یک پارچگی را با محوریت قرآن کریم و سنت قطعی پیامبر اعظم(صلی الله علیه وآله) دنبال و از عوامل تفرقه پرهیز نمود. بی شک حفظ کیان اسلام و آموزههای آن و نیز حفظ امالقری جهان اسلام (ایران) مستلزم رفع کدورتها و اختلافها و تلاش در جهت اتحاد بین مسلمانان میباشد. در این راستا ضروری است با کنار گذاشتن سطحینگری و نیز تعصبات مذهبی و با ژرف اندیشی و تعمق، به همگرایی دینی بیندیشیم و با پرهیز از اتهامهای واهی و شایعات دروغین، در مسیر ایجاد اخوت اسلامی و همزیستی مسالمتآمیز گام برداریم.
یکی از راهکارهای توجه دادن جوامع اسلامی به اتحاد و اخوت و نیز ایرانیان به انسجام اسلامی و اتحاد ملی، نشان دادن نگرشها و رویکردهای اتحادگرا در بین علما و متفکران است. با تأملی در نوشتهها و مکتوبات علما و اندیشمندان به حجم گستردهای از کتابها و مقالات بر میخوریم که تفرقه را عامل عقب ماندگی مسلمانان دانسته و رشد و شکوفایی جهان اسلام را در همگرایی و وحدت جستوجو کردهاند؛ اما به دلیل غوغاسالاری مسلمانان افراطی و رادیکال ـ که بخش بسیار کوچکی از جامعه مسلمانان را تشکیل میدهند ـ صداها و صلاهای وحدت خواهانه به گوش نمیرسد. و آنچه در فضای بیرونی دیده میشود، افراطیگری و تعصبات و اتهام بستن به یک دیگر است. در این راستا نشان دادن دیدگاهها و نگرشهای وحدتگرایانه بسیاری از علما و محققان برجسته جهان اسلام و نیز متفکران دلسوز ایرانی میتواند بخشی از این غبار غم بار رادیکالیسم اختلاف برانگیز را از بین ببرد.
مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی که برگزاری سالانه کنفرانس بینالمللی وحدت اسلامی و نیز انتشار دهها کتاب و نشریه را در کارنامه خود دارد، در سال «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» با هدف آشنایی اندیشمندان و پژوهشگران و علاقهمندان به موضوع وحدت اسلامی و تقریب مذاهب، به تدوین کتابشناسی از منابع و مآخذ با رویکرد وحدت اسلامی در قالب کتاب، پایاننامه، مقاله و گزارشهای علمی و تحقیقی پرداخته است. هدف از گردآوری کتابشناسی، یاری رساندن به پژوهشگران و تهیه عناوین جدیدترین منابع و مآخذ جهت استفاده آنان میباشد.
سرفصلها و موضوعات
این کتابشناسی از دو بخش تشکیل شده است. در بخش اول، تعداد 203 کتاب فارسی و 110 کتاب عربی و در بخش دوم، تعداد 1918 مقاله فارسی و 429 مقاله عربی و در کل، تعداد 2660 منبع معرفی شده است و تقریباً 90% منابع و مآخذی را که در کتابشناسی حاضر ارائه گردیده است، در کتابخانههای بزرگ میتوان یافت. ؛
بخش نخست
کتابها
در بخش نخست کتاب سعی شده آخرین و جدیدترین کتابهای منتشر شده موجود درباره «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» ارائه شود.
بخش دوم
مقالات
در بخش دوم، به دلیل حجم گسترده مقالات، تلاش شده آنهایی که ارزش بیشتری دارند معرفی گردد. هرچند ممکن است مقالات دیگری در این موضوعها وجود داشته باشد که از دید گردآورنده پنهان مانده و یا در دسترس نبوده است.
در پایان کتاب، جهت دسترسی آسان به پدیدآورندگان آثار، نمایه اشخاص و نیز جهت تسهیل در شناسایی موضوعات، نمایه جامع موضوعی فراهم آمده است تا به این وسیله محققان و پژوهشگران ارجمند در سریعترین زمان ممکن بتوانند از جزئیترین موضوع در زمینه «اتحاد ملی و انسجام اسلامی» مطلع گردند.
مؤلف
گردآوری این اثر به قلم سلمان حبیبی است و به مناسبت نامگذاری سال 1386 به نام سال «اتحاد ملی و انسجام اسلامی»، با اهتمام مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی به زبان فارسی چاپ شده است.
منابع
برگرفته با تلخیص از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 273، تهران، 1389 ش.