معروف بن خربوذ
| مَعروفِ بنِ خَرَّبوذ | |
|---|---|
| نام کامل | مَعروفِ بنِ خَرَّبوذ |
| اطلاعات شخصی | |
| محل تولد | مکّه |
| روز درگذشت | بین سال‌های ۱۴۱ - ۱۶۰قمری |
| فعالیت‌ها | از اصحاب امام باقر (علیه‌السلام) و امام صادق (علیه‌السلام)، از اصحاب اجماع و از اولین فقهای شیعه |
مَعروفِ بنِ خَرَّبوذ از اصحاب امام باقر (علیه‌السلام) و امام صادق (علیه‌السلام)، از اصحاب اجماع و از اولین فقهای شیعه است و چون در مکّه ولادت یافت به مکّی اشتهار دارد. معروف از راویانی است که هم نزد شیعه و هم اهل سنت توثیق شده است.
نسب
مَعروفِ بنِ خَرَّبوذ مکی، از موالی آل عثمان بن عفان بود[۱] که از همین روی او را قرشی نیز خوانده‌اند. [۲] سفیان بن عیینه نام پدر وی را مُسکان ذکر کرده ولی مِزّی این نظر را درست نمی‌داند[۳]معروف در نیمه دوم سده اوّل هجری در شهر مکّه متولد و دوران نوجوانی و جوانی را در همان شهر گذراند. شیخ طوسی در کتاب رجالش یک بار او را از اصحاب امام چهارم (علیه‌السلام) و گاهی امامان پنجم و ششم(علیه‌السلام) دانسته است.[۴] و بنابر تحقیق سید ابوالقاسم خویی چنین چیزی بعید نیست و سخن شیخ دقیق‌تر از دیگران است به این معنا که معروف زمان امام سجاد (علیه‌السلام) را درک کرده است، ولی در آن زمان جایگاه علمی‌اش در عصر امام باقر و امام صادق را نداشته است.[۵]
جایگاه رجالی
معروف بن خربوذ از اصحاب اجماع و از آن دست راویانی است که بین شیعه و اهل سنت بر وثاقت او اتفاق است. رجال‌شناسان شیعه نظیر برقی، کشی طوسی، [۶]، شیخ طوسی [۷] مامقانی [۸] ،و خویی [۹] و بسیاری از دیگر علما در کتاب‌های خود بر ثقه بودن وی تاکید کرده‌اند. به همین ترتیب نیز عالمان رجال اهل سنت مانند ابن حجر ابن حجر، [۱۰]، ابن حبان و ذهبی [۱۱] نیز او را توثیق کرده‌اند. کشی، معروف را در شمار گروهی از یاران امام باقر (علیه‌السلام) و حضرت صادق (علیه‌السلام) می‌داند که همه فقیهان و عالمان شیعی، بر بزرگی و فقاهت آنان اجماع و اتفاق دارند و همه به والایی و منزلت آنان احترام میگذارند.[۱۲] در عین حال کشی در مذمت وی روایتی نقل کرده است که البته بسیاری از علما مانند احمد بن موسی آل طاووس ، مامقانی و ابوالقاسم خویی، یا از لحاظ سندی به آن اشکال کرده‌اند.[۱۳] و یا آن را از نظر دلالت بر تضعیف معروف بن خربوذ، ناکارآمد می‌دانند. [۱۴]
مشایخ و راویان
نام معروف بن خربوذ در سند بیش از ۱۱ روایت آمده است، وی به طور مستقیم از امام سجاد، امام باقر و امام صادق (علیه‌السلام) و علاوه بر این از ابوالطفیل عامر بن واثله، حکم بن مستورد [۱۵] و نیز بشیر بن تیم و محمد بن عمرو بن عتبه، روایت نقل کرده است. افراد بسیاری نیز از وی روایت نقل کرده‌اند که برخی از آنان عبارتند از:
- ابوداود طیالسی؛
- عبید بن معاذ؛
- حنان بن سَدیر الصیرفی؛
- وکیع بن جراح؛
- عبدالله بن سنان؛
- مالک بن عطیه؛
- ربیع مسلی؛
- عثمان بن رشید.[۱۶]
درگذشت
درباره تاریخ، مکان و نحوه وفات معروف بن خربوذ اطلاعاتی در منابع تاریخی و رجالی وجود ندارد و نویسندگان به آن نپرداخته‌اند. تنها ذهبی در کتاب (تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام)، تاریخ وفات وی را بین سال‌های ۱۴۱ - ۱۶۰قمری ذکر می‌کند [۱۷]؛ از گزارش‌های کشی درباره معروف نیز استنباط می‌شود که وی تا سال‌های پس از دستگیری عبدالله محض در سال ۱۴۴ ق، زنده بوده است.[۱۸]
پانویس
- ↑ ابن حجر، تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۲۳۰.
- ↑ طوسی، رجال، ص۳۱۱.
- ↑ عزیزی و دیگران، راویان مشترک، ج۲، ص۸۷۱.
- ↑ طوسی، رجال، صص ۳۱۱، ۱۴۵، ۱۲۰.
- ↑ خویی، معجم‌الرجال، ج۱۸، ص۲۳۰.
- ↑ اختیار معرفه الرجال، ج۲، ص۴۷۱.
- ↑ طوسی، رجال، صص ۳۱۱، ۱۴۵، ۱۲۰
- ↑ مامقانی، تنقیح المقال، ج۳، ص۲۲۷.
- ↑ خویی، معجم‌الرجال، ج۱۸، ص۲۲۸.
- ↑ تهذیب التهذیب، ج۱۰، ص۲۳۰
- ↑ ذهبی، میزان الاعتدال، ج۴، ص۱۴۴.
- ↑ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۲، ص۵۰۷.
- ↑ حسن بن زین الدین (صاحب معالم)، التحریر الطاووسی، ص۵۶۱.
- ↑ مامقانی، تنقیح المقال، ج۳، ص۲۲۸. خویی، معجم‌الرجال، ج۱۸، ص۲۲۸.
- ↑ خویی، معجم‌الرجال، ج۱۸، ص۲۳۱-۲۳۰.
- ↑ سبحانی موسوعه الطبقات الفقها، ج۱، ص۵۳۱.
- ↑ ذهبی، تاریخ الاسلام، ج۹ (حوادث وفیات ۱۴۱-۱۶۰ق)، ص۶۲۴.
- ↑ طوسی، اختیار معرفه الرجال، ج۲، ص۴۷۲.
منابع
- http://www.drmostafavi.blogfa.com/post/749#:~:text
- ابن حجر، احمد بن علی، تهذیب التهذیب، دارصادر.
- ابومنصور، حسن بن زین الدین(صاحب معالم)، التحریر الطاووسی، مکتبه آیت الله العظمی مرعشی نجفی، قم، ۱۴۱۱ق.
- خویی، ابوالقاسم، معجم الرجال الحدیث، دارالزهرا، بیروت.
- ذهبی، محمد بن احمد، تاریخ الاسلام و وفیات المشاهیر و الاعلام، دارالکتاب العربی، ۱۴۱۱ق.
- ذهبی، محمد بن احمد، میزان الاعتدال فی نقد الرجال، دارالمعرفة، بیروت، لبنان.
- سبحانی، جعفر، موسوعه طبقات‌الرجال، موسسه امام صادق، قم، ۱۴۱۸ ق.
- طوسی، ابی جعفر، اختیار معرفه الرجال (رجال کشی)، موسسه آل البیت لاحیاء التراث.
- طوسی، ابی جعفر، الرجال الطوسی، موسسه نشر اسلامی، ۱۴۱۵ق.
- عزیزی، حسین و پرویز رستگار و یوسف بیات، راویان مشترک، بوستان کتاب، قم، ۱۳۸۰ش.
- مامقانی، عبدالله، تنقیح المقال، مطبعه المرتضویه، نجف اشرف، ۱۳۵۲ق، افست انتشارات جهان، تهران.==