کاربر:Chiti/صفحه تمرین
جماعتی است با محوریت امام. امام اراده می کند به قیام یا دعوت، با هدایت نفس ها یا بیدار کردن نفس ها و آنها با اختیار این دعوت را می پذیرند و امام، نفسها را در راستای آشکار کردن علم الهی و عقل انسان به حرکت در می آورد. محصول این حرکت نیز در خدمت نظام توحیدی است. این حرکت مستمر است و محصول عمل آن جاودان است. دارای پیشینه است و در حال جریان دارد و به آینده توجه دارد.
بیعت [۲]یکی از اساسیترین مفاهیم سیاسی بوده است. مفهومی که افراد جامعه را به رهبر آن متصل می کند، و حدود و قیود تعهدات آنها را نسبت به یکدیگر معیّن میسازد. ابن اثیر معتقد است: «بیعت» در اسلام، به معنای معاهده و معاقده بر اسلام است. عقد و پیمانی است که فرد بیعت کننده با امام حاکم یا شخصی دیگر می بندد تا در موضوعی خاص یا به طور عام مطیع و فرمانبرداری وی بوده و به مفاد تعهد خود ملتزم و وفادار بماند.