علی قره‌داغی
| علی قره‌داغی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | علی قره‌داغی |
| نام‌های دیگر | علی محیی‌الدین قره‌داغی |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1949 م، ۱۳۲۷ ش، ۱۳۶۷ ق |
| محل تولد |
|
| دین | اسلام، اهل‌سنت |
| استادان |
|
| فعالیت‌ها | |
علی محیی‌الدین قره‌داغی نایب رئیس مجمع عمومی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، دبیرکل اتحادیه جهانی علمای اسلام، استاد فقه و اصول دانشگاه قطر و از علمای شناخته شده جهان اسلام است.
تولد
علی قره‌داغی در سال ۱۹۴۹ م، در شهرستان قره‌داغ از توابع استان سلیمانیهٔ عراق به دنیا آمد.
تحصیلات
او دکترای شریعت و حقوق را از دانشگاه الازهر، مصر در زمینهٔ عقود و معاملات مالی در سال ۱۹۸۵ م، گرفت. او در زمینهٔ اقتصاد اسلامی و مسائل فقهی و فکری اسلامی تخصص دارد.
آثار
ایشان تاکنون ۳۱ کتاب به رشتهٔ تحریر درآورده است.
نامه به کنفرانس تغییرات آب و هوا
نامه کم سابقه دبیر کل اتحادیه علما مسلمان دکتر علی قره داغی (جانشین قرضاوی و رهبر معنوی فعلی اخوان المسلمین) به احمد الطیب در پی مواضع وی در کنفرانس تغییرات آب و هوایی دبی.
پیامی به شیخ الازهر الشریف
با امید به گذرگاه رفح رفتیم و اصرار کردیم تا وارد غزه نشویم و به مردم ثابت قدم خود غزه نبینیم و کاروان‌های کمک امدادی را بدست مردم ندهیم بر نخواهیم گشت.
شکی نیست که مقام معظم رهبری پروفسور دکتر. احمد الطیب، شیخ الازهر الشریف، مواضع شریفی دارد که از او تشکر می کنیم، اما محکوم کردن او کافی نیست، در حالی که او - در این مقام عالی - در کشوری است که گذرگاه رفح را کنترل می کند. و فضيلت او بر رئيس جمهورش برتر است و ترديد ندارم كه اگر او را تحت فشار قرار دهد به او پاسخ خواهد داد.
ما در اتحادیه جهانی علمای مسلمان همه پشت سر آن حضرت در این گام که وظیفه زمانه شمرده می شود و شایسته علما است که اولین آنها من هستم به محض موافقت ایشان به سوی ایشان پرواز کردم.
شیخ الازهر الشریف را دیدم که در مورد نوار غزه غزه بیانیه ای ایراد می کرد و ایشان از اتفاقاتی که می افتاد بسیار متاثر شدند و این همان چیزی بود که مرا با این درخواست تشویق کرد.
بر کسی پوشیده نیست که به موجب قانون، سکوت در برابر این هولوکاست جمعی، نسل کشی کامل، ویرانی همه جانبه، و کشتار هزاران زن و کودک جایز نیست... غزه در واقع در حال سوختن است و مردم قهرمان آن در حال نابودی هستند. سلاح های مرگبار
در مقابل این نسل کشی محکومیت کافی نیست، بلکه تلاش و کوشش هر کدام در حد توانش است... در غیر این صورت در پیشگاه خداوند متعال پاسخگو خواهیم بود.