کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین
| اسحاق هرتزوگ | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | اسحاق بوگی هرتزوگ |
| نام‌های دیگر | بوگی |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1960 م، ۱۳۳۸ ش، ۱۳۷۹ ق |
| محل تولد | اسرائیل |
| دین | یهودی، ارتدوکس |
| فعالیت‌ها | وکیل و سیاستمدار اسرائیلی |
اسحاق بوگی هرتزوگ، وکیل و سیاستمدار اسرائیلی است که از ژوئیه ۲۰۲۱ به عنوان یازدهمین رئیس‌جمهور اسرائیل خدمت می‌کند. او همچنین سابقه نمایندگی در کنست (پارلمان)، رهبری حزب کار و رهبری مخالفان اسرائیل را نیز در کارنامه خود دارد. پس از آنکه کنست با اکثریت 85 رای از 120 رای ماخوذه او را به عنوان جانشین روون ریولین انتخاب کرد، رئیس جمهور اسرائیل شد.
معرفی اجمالی
ایزاک هرتزوگ در 22 سپتامبر 1960 در تل آویو از پدری متولد ایرلند و مادری متولد مصر متولد شد و هر دو ریشه در اروپای شرقی، لهستان، لیتوانی و روسیه دارند. پدر او سرلشکر Chaim Herzog است که بعداً بین سال های 1983 و 1993 ششمین رئیس جمهور اسرائیل شد.
در مورد مادرش، اورا، او در صفوف سازمان صهیونیستی هاگانا، یک بلوک نظامی در دوران مستعمره بریتانیا بر فلسطین، خدمت کرد. او افسر سپاه پرچم در طول جنگ 1948 بود و بعداً یک انجمن محیط زیست را تأسیس کرد.
عموی او، ابا ایبان، وزیر امور خارجه اسرائیل بود و عمویش، یعقوب هرتزوگ، به عنوان مدیرکل دفتر نخست وزیری و همچنین به عنوان دیپلمات کار می کرد.
نام اسحاق هرتزوگ به پدربزرگش اسحاق آیزاک هالیوی، اولین خاخام اعظم کشور اسرائیل برمی گردد.
نام مستعار "بوگی" به نام "بوگی" برگرفته از نامی که مادرش در کودکی به او داده بود و در طول زندگی او را همراهی می کرد، و توسط راست اسرائیل (به ویژه بنیامین نتانیاهو) در تلاش برای القای این موضوع استفاده می شود. خراب شده و قادر به تحمل مسئولیت های ناشی از تصدی پست نخست وزیری نیست.
تحصیلات
در تابستان 1975، پس از اینکه پدرش به سمت سفیر اسرائیل در سازمان ملل منصوب شد، خانواده به نیویورک مهاجرت کردند و او تحصیلات خود را در آنجا ادامه داد و دیپلم دبیرستان و تحصیلات آکادمیک را در کرنل و نیویورک گرفت.
نظامی و وکیل
پس از بازگشت به اسرائیل در پایان سال 1978، او به خدمت ارتش اسرائیل درآمد و به عنوان افسر در واحد 8200 اطلاعات نظامی خدمت کرد. با درجه سرگردی از خدمت ذخیره ترخیص شد.
در سال 1985 همزمان با تحصیل در رشته حقوق در دانشگاه تل آویو به حزب کارگر پیوست. از سال 1366 کار خود را به عنوان وکیل آغاز کرد و پس از چند سال شریک برجسته یک شرکت حقوقی در بخش های تجاری و ارتباطات شد.
مشاغل
- آیزاک هرتزوگ در سال 1988 زمانی که به مدت دو سال در سمت وزیر دارایی شیمون پرز به عنوان وزیر شورای اقتصادی و اجتماعی خدمت کرد، وارد سیاست شد.
- در سال 1992، او یکی از مبتکران انتخابات مقدماتی حزب کارگر بود، او همچنین به نوشتن قانون اساسی کمک کرد و به عنوان مشاور حقوقی کمیسیون انتخابات خدمت کرد.
- در طول مبارزات انتخاباتی سال 1992، او به عنوان مشاور ویژه اسحاق رابین خدمت کرد و در انتخاب او به عنوان نخست وزیر به او کمک کرد.
- در سال 1994 به دفتر حزب کارگر انتخاب شد.
- در سال 1996، هرتزوگ به عنوان مشاور ویژه نخست وزیر شیمون پرز، و رئیس کمیته انتخابات حزب کارگر برای انتخابات کنست خدمت کرد.
- بین سالهای 1998 و 1999، او به عنوان مشاور ویژه ایهود باراک، رئیس حزب کارگر، کار کرد. پس از انتخاب باراک به عنوان نخست وزیر در سال 1999، هرتزوگ به سمت منشی دولت منصوب شد و این سمت را تا زمان انتخابات نخست وزیری در فوریه 2001 حفظ کرد، زمانی که باراک در رقابت با آریل شارون شکست خورد و از سمت خود به عنوان رئیس حزب استعفا داد.
- بین سالهای 2000 تا 2003، هرتزوگ، در کنار سایر سمت‌ها، به‌عنوان رئیس سازمان مبارزه با مواد مخدر بود.
- در سال 2002، او شغل خود را به عنوان وکیل برای رقابت در لیست حزب کارگر در انتخابات کنست ترک کرد و یک کرسی پارلمانی به دست آورد.
نماینده اپوزیسیون کنست
- در کنست، بین سالهای 2003 تا 2006، او به‌عنوان هماهنگ‌کننده امور اپوزیسیون در کمیته مالی خدمت کرد و با طرح اقدامات اقتصادی بنیامین نتانیاهو، که در آن زمان وزیر دارایی بود، مبارزه کرد. او همچنین به عنوان عضو کمیته حفاظت از محیط زیست و کشور کنست خدمت کرد.
- در سال 2005، پس از خروج آریل شارون، نخست وزیر از نوار غزه و پیوستن حزب کارگر به دولت، هرتزوگ به عنوان وزیر ساخت و ساز و مسکن در مرکز حزب انتخاب شد.
- او در سال 2006 در انتخابات مقدماتی حزب کارگر برای فهرست انتخاباتی کنست رتبه اول را کسب کرد و در دولت ایهود اولمرت سمت وزیر گردشگری را بر عهده گرفت و در آنجا به بازسازی بخش آسیب دیده پس از "جنگ ژوئیه" علیه "حزب الله" لبنان کمک کرد. "
- وی در دوران «جنگ تیرماه» و پس از پایان آن به عنوان عضو «شورای کوچک وزارتی امور سیاسی و امنیتی» (کابینه) و یکی از برجسته‌ترین سخنگویان رسمی در رسانه‌های بین‌المللی بود.
- در جریان جنگ غزه در سال 2008، اولمرت او را به عنوان هماهنگ کننده فعالیت های دولت برای ارائه کمک های بشردوستانه به مردم غزه منصوب کرد.
مخالف نتانیاهو و حامی صلح
آیزاک هرتزوگ در سالهای عضویت در کنست، از مخالفان سرسخت گرایش‌های راست افراطی نخست‌وزیر بنیامین نتانیاهو بود. با آغاز مقدمات انتخابات زودهنگام اسرائیل در سال 2015، هرتزوگ با وزیر دادگستری سابق تزیپی لیونی در فهرستی به نام "اردوگاه صهیونیستی" متحد شد و آنها موافقت کردند، در صورت پیروزی برای تشکیل دولت، رهبری آن را جایگزین کنند. او در هسته برنامه خود خواستار سقوط حزب لیکود به رهبری نتانیاهو شد و از سیاست این حزب در ممانعت از روند صلح با فلسطینی ها و عدم برخورد مثبت با باراک اوباما رئیس جمهور وقت آمریکا در مورد مناقشه اعراب و اسرائیل انتقاد کرد. .
اما هرتوگ موفق به کسب قدرت نشد و در انتخابات مارس 2015 با اختلاف 6 کرسی مغلوب نتانیاهو شد.
وی در سال 2017 در انتخابات داخلی حزب اتحادیه صهیونیستی به آوی گابی شکست خورد و استعفای خود را از کنست ارائه کرد تا در سال 2018 به سمت ریاست آژانس یهود برود.
صلح و سوگند
او به دلیل دفاع قاطع خود از صلح با فلسطینی ها و مخالفت شدیدش با سیاست های راست اسرائیل شناخته شده بود، زیرا هرتزوگ یکی از سرسخت ترین حامیان صلح در اسرائیل بود - و هنوز هم هست. پس از خروج آریل شارون، نخست وزیر سابق اسرائیل از نوار غزه، حزب کارگر به دولت پیوست و هرتزوگ به عنوان وزیر ساخت و ساز و مسکن در مرکز این حزب انتخاب شد و در ژانویه 2005 وظایف خود را آغاز کرد. او در سال 2006 در انتخابات مقدماتی حزب کارگر برای فهرست انتخاباتی هفدهمین کنست رتبه اول را کسب کرد. در دولت ایهود اولمرت به سمت وزیر گردشگری منصوب شد. پس از انحلال کنست نوزدهم و آغاز تدارکات برای انتخابات زودهنگام اسرائیل، هرتزوگ با تزیپی لیونی وزیر سابق دادگستری در فهرستی که آن را «اردوگاه صهیونیستی» نامید متحد شد و با او برای تغییر ریاست جمهوری به توافق رسید. دولت در صورتی که در تشکیل دولت پیروز شود. او در هسته برنامه خود خواستار سرنگونی حزب دست راستی لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو شد و از سیاست این حزب در ممانعت از روند صلح با فلسطینی ها و شکست خود در برخورد مثبت با باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا در رابطه با اعراب انتقاد کرد. -درگیری اسرائیل
اما او موفق به کسب قدرت نشد و در انتخابات مارس 2015 با اعتراف به شکست با اختلاف 6 کرسی از بنیامین نتانیاهو شکست خورد.
بعدها، هرتزوگ در انتخابات داخلی اتحادیه صهیونیسم در سال 2017 به آوی گابای شکست خورد و استعفای خود را از کنست ارائه کرد تا در سال 2018 به سمت ریاست آژانس یهود برود، سمتی که تاکنون در اختیار داشته است.
عقده خود کم بینی
هنگامی که او کودک بود، مادرش او را "بوگی" به عنوان یک ناز و نوازش صدا می کرد، لقبی که تا زمانی که برای او نفرین شد، ماندگار شد.
راست اسراییلی، به ویژه نتانیاهو، از آن برای تحقیر او استفاده می کند و به جامعه اسرائیل القا می کند که او فردی متنعم است که قادر به تحمل مسئولیت های سنگین ناشی از تصدی پست نخست وزیری نیست.
آیزاک در نیویورک زندگی می کرد در حالی که هرتزوگ پدر به مدت سه سال به عنوان نماینده دائم اسرائیل در سازمان ملل خدمت کرد و تحصیلات متوسطه خود را در آنجا گذراند و سپس در دانشگاه تل آویو حقوق خواند.
هنگامی که در سال 1978 به اسرائیل بازگشت، به ارتش پیوست تا در رده سرلشگری در واحد اطلاعات نظامی ارتش اسرائیل قرار گیرد و با وجود عضویت در کنست، به خدمت در یگان ذخیره ادامه داد.
فعالیت‌های سیاسی
آغاز فعالیت آیزاک هرتزوگ در عرصه سیاسی در سال 1999 بود که به عنوان مشاور ایهود باراک نخست وزیر وقت اسرائیل در امور جوانان منصوب شد و تا سال 2001 این سمت را داشت.
پس از انتخابات پارلمانی که در سال 1999 برگزار شد، هرتزوگ به ظن سوء استفاده از بودجه مبارزات انتخاباتی ایهود باراک مورد بازجویی قرار گرفت، اما در طول تحقیقات، او "حق سکوت" را حفظ کرد. سپس تبرئه شد و پرونده علیه او در سال 2003 بسته شد.
در سال 2005، هرتزوگ در رای گیری اعضای حزب کارگر در مورد وزرای حزبی که در اتحاد با لیکود و آگودات اسرائیل دولت تشکیل می داد، رتبه دوم را کسب کرد.
وی به درخواست وی به عنوان وزیر ساختمان و مسکن منصوب شد، اما پس از 10 ماه استعفا داد و با اعضای حزب خود از ائتلاف دولتی خارج شد.
در سال 2006، ایهود اولمرت مأمور تشکیل سی و یکمین دولت تاریخ اسرائیل شد و هرتزوگ به عنوان وزیر گردشگری منصوب شد. پس از گذشت 10 ماه و ورود حزب اسرائیل خانه ما به دولت، تصمیم گرفته شد که وزارت گردشگری به آن منتقل شود و هرتزوگ از سمت خود استعفا داد و در 30 اسفند 1386 به عنوان وزیر رفاه و خدمات اجتماعی منصوب شد.
در انتخابات مقدماتی حزب کارگر در سال 2008، هرتزوگ با بلیت حزب کارگر اول شد.
او پس از ایهود باراک، رهبر وقت حزب، در رتبه دوم فهرست حزبی قرار گرفت که با آن در انتخابات هجدهم کنست شرکت خواهد کرد. پس از پیروزی نتانیاهو برای تشکیل دولت در آن انتخابات، هرتزوگ به عنوان وزیر رفاه منصوب شد. پس از انحلال کنست نوزدهم و آغاز تدارکات برای انتخابات زودهنگام اسرائیل، هرتزوگ با وزیر دادگستری سابق تزیپی لیونی در فهرستی که او آن را اردوگاه صهیونیستی نامید متحد شد و با او برای تغییر ریاست جمهوری به صورت چرخشی موافقت کرد. دولت در صورتی که او در تشکیل دولت پیروز شود.
او در مرکز برنامه خود خواستار سرنگونی حزب لیکود به رهبری بنیامین نتانیاهو شد و از سیاست این حزب در ممانعت از روند صلح با فلسطینی ها و ناکامی خود در برخورد مثبت با باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا انتقاد کرد.
اما در انتخابات مارس 2015 موفق به کسب قدرت نشد و با اختلاف 6 کرسی از بنیامین نتانیاهو شکست خورد و شکست را پذیرفت و به وی تبریک گفت و برای او آرزوی موفقیت کرد.
او در انتخابات داخلی اتحادیه صهیونیستی در سال 2017 از آوی گابای شکست خورد و استعفای خود را از کنست برای انتقال به سمت ریاست آژانس یهود در سال 2018 ارائه کرد.
به گفته سازمان رادیو و تلویزیون اسرائیل، «مقام رئیس جمهور در اسرائیل در چارچوب نظام پارلمانی اسرائیل در نظر گرفته می شود، اما جایگاه وی پروتکلی و نمادین و بیانگر وحدت مردم است و اختیارات وی در یک قانون اساسی با عنوان قید شده است. رئیس دولت.»
رئیس دولت در اسرائیل سمتی دارد، اما از اختیارات گسترده ای برخوردار نیست.
مهمترین این اختیارات، مجوز یک عضو خاص کنست برای تشکیل دولت پس از انتخابات و اعطای عفو محکومان به جنایات بر اساس توصیه وزارت دادگستری است.
در سال 1985 همزمان با تحصیل در رشته حقوق در دانشگاه تل آویو به حزب کارگر پیوست و از سال 1987 به عنوان وکیل مشغول به کار شد.
بین سال های 1988 و 1990، وزیر دارایی شیمون پرز به عنوان وزیر شورای اقتصادی و اجتماعی خدمت کرد.
در مبارزات انتخاباتی سال 1992، او به عنوان مشاور ویژه اسحاق رابین، نخست وزیر سابق اسرائیل، خدمت کرد و در انتخاب وی به نخست وزیری، قبل از انتخاب شدن، در سال 1994، به عنوان عضوی از دفتر حزب کارگر، به او کمک کرد.
در سال 1996، در طول مبارزات انتخاباتی عمومی، هرتزوگ به عنوان مشاور ویژه نخست وزیر شیمون پرز خدمت کرد و به عنوان رئیس کمیته انتخابات لیست کارگر برای انتخابات کنست خدمت کرد.
وی بین سالهای 1998-1999 مشاور ویژه رئیس حزب کارگر بود. ایهود باراک.
پس از انتخاب باراک به عنوان نخست وزیر در سال 1999، هرتزوگ به سمت منشی دولت منصوب شد و این سمت را تا زمان انتخابات نخست وزیری که در فوریه 2001 برگزار شد، در اختیار داشت که در آن باراک در انتخابات به رقیب خود آریل شارون شکست خورد و از سمت خود استعفا داد. رئیس حزب
در سال 2002، هرتزوگ شغل خود را به عنوان وکیل برای رقابت در لیست حزب کارگر در انتخابات کنست ترک کرد و به عنوان عضو انتخاب شد.
هرتزوگ در یک نگاه
1. او در سال 1960 در تل آویو از پدری متولد ایرلند به دنیا آمد.
2. مادر هرتزوگ در مصر و به ویژه در شهر اسماعیلیه به دنیا آمد و تحصیلات مقدماتی خود را در مدارس فرانسوی در قاهره و اسماعیلیه در آنجا گذراند.
3. در دانشگاه تل آویو حقوق خوانده است.
4. "هرتزوگ" پسر یک رئیس جمهور سابق است.پدر او Chaim Herzog، ششمین رئیس جمهور اسرائیل بین سال های 1983 و 1993 است.
5. هرتزوگ به عنوان یک سیاستمدار و وکیل اسرائیلی و از سال 2018 رئیس آژانس صهیونیستی شناخته می شود. . او از سال 2013 تا 2017 به عنوان رئیس حزب کارگر و رهبر اپوزیسیون اسرائیل خدمت کرد.
7. وی همچنین پیش از این به عنوان وزیر رفاه و خدمات اجتماعی، وزیر دیاسپورا، جامعه و مبارزه با یهودی ستیزی، وزیر مسکن و ساختمان و وزیر گردشگری فعالیت داشته است.
8. «هرتزوگ» با نام مستعار «بوگی» شناخته می‌شود که مادرش در کودکی به او داده است.
9. وقتی هرتزوگ بزرگ شد، راست اسرائیل از نام مستعار «بوگی» به عنوان نفرین به او استفاده کرد، مثلاً نتانیاهو از آن برای تحقیر او استفاده می‌کند.
10. هرتزوگ بیشتر عمر خود را در نیویورک گذراند و پس از بازگشت به اسرائیل با درجه سرلشکر واحد اطلاعات نظامی وارد ارتش شد.
11. از نظر سیاسی، او از سال 1999 تا 2001 به عنوان مشاور نخست وزیر اسرائیل منصوب شد.
12. در سال 2005، هرتزوگ در رای اعضای حزب کارگر دوم شد.
13. به عنوان وزیر ساخت و ساز و مسکن کار کرد.
14. هرتزوگ چندین سمت مانند وزیر گردشگری و وزیر خدمات اجتماعی داشت.
15. وی در تاریخ 30 اسفند 1386 به سمت وزیر رفاه و خدمات اجتماعی منصوب شد.
16. هرتزوگ همیشه از سیاست بنیامین نتانیاهو در ممانعت از روند صلح با فلسطینی ها انتقاد می کند، زیرا او از راه حل دو کشوری حمایت می کند. اسرائیل و فلسطین.