عبدالله بن مغیره بجلی کوفی
| عبدالله بن مغیره بجلی کوفی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی |
| اطلاعات شخصی | |
| روز تولد | حدود 275 ق |
| محل تولد | کوفه |
| روز درگذشت | حدود 355 ق |
| دین | اسلام، شیعه |
| استادان | حسن بن علی کوفی |
| شاگردان | محمد بن بابویه(شیخ صدوق) |
| فعالیت‌ها | |
جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی، از فقها و محدثین مورد اعتماد شیعه است. شیخ صدوق در کوفه از وی استماع حدیث کرده است.
زندگی‌نامه
جعفر بن علی بن حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره بجلی کوفی، فقیه و محدث مورد اعتماد شیعی. تاریخ تولد و وفات او در هیچ‌یک از منابع ذکر نشده است. برخی از صاحب‌نظران بزرگ(وحید بهبهانی در تعلیقه) احتمال داده است که صاحب شرح‌حال با «جعفر بن محمد کوفی» متحد است. در این‌صورت وی می‌بایست جزء آن دسته از راویانی بوده باشد که در عصر بعد از ائمه (یعنی بعد از 255هجری) زندگی می‌کرده، زیرا طوسی در رجال خود نام او را در ردیف این دسته از راویان ذکر کرده است. بنابراین تولد او با توجه به این‌که وی استاد «شیخ صدوق» بوده و طبعاً بخش زیادی از قرن چهارم را درک کرده است، می‌بایست در اواسط نیمه دوم قرن سوم حدود 275 هجری اتفاق افتاده باشد. در باره وفات او تنها می‌دانیم که وی از معاصران پدر شیخ صدوق یعنی «علی بن بابویه» بوده و هر دو نزد پدر صاحب شرح حال حدیث شنیده‌اند. هم‌چنین با توجه به این‌که شیخ صدوق در کوفه از وی استماع حدیث کرده و مسافرت شیخ صدوق به کوفه در سال 354 هجری در راه بازگشت از سفر حج به وقوع پیوست، می‌توان دریافت که وی حداقل تا این تاریخ حیات داشته است. وی در یک خانواده علمی و مذهبی در کوفه دیده به جهان گشود. پدرش «علی» از راویان حدیث و استاد «علی بن بابویه قمی» بوده است. جد او «حسن» از عالمان حدیث بود و در پرورش علمی او نقش بسزایی داشته است. وی روایات خود را از همین جدش نقل می‌کند. جد اعلای او عبدالله بن مغیره نیز از عالمان سرشناس شیعی و در آغاز از اصحاب امام هفتم شیعیان بوده است اما با دیدن کرامتی از امام هشتم (علیه السلام)، به امامت آن حضرت ایمان آورد و جزء اصحاب امام رضا (علیه السلام) درآمد. از شاگردان او تنها محمد بن بابویه ملقب به شیخ صدوق را می‌شناسیم که در معرفی او به آیندگان و ذکر روایات او دخالت کامل داشته است. از او احادیث فراوانی در کتاب‌های شیخ صدوق نقل شده که برخی از آنها در پاورقی ذکر شده است. وی در تمام این موارد، از جد خود نقل حدیث کرده است مگر در یک مورد[۱] که از پدرش روایت نموده است. بنابراین تنها استاد شناخته شده او جد او حسن بن علی کوفی است که شرح‌حال او در منابع نیامده است. از آثار تألیفی او چیزی در منابع ذکر نشده است.
استادان
تنها استاد شناخته شده او «حسن بن علی کوفی» است که شرح حال او در منابع نیامده است.
شاگردان
تنها «محمد بن بابویه» ملقب به «شیخ صدوق» را می‌توان بعنوان شاگرد شناخته شده وی معرفی کرد.
پانویس
منابع
- جامع الرواه، ج1ص212؛
- الخصال، ص241 حدیث92، وص501 حدیث3؛
- طبقات اعلام الشیعه، ج1ص72؛
- طرائف المقال، ج1ص162 شماره 823؛
- علل الشرایع، ج2ص319 باب 5حدیث1، وص365 باب 85حدیث4؛
- عیون اخبار الرضا(علیه السلام)، ج1ص288 حدیث15؛
- معجم رجال الحدیث، ج5ص52 شماره 2210؛
- من لایحضره الفقیه، ج4صص446 و521 و526.
- ↑ خصال صدوق، ص501 حدیث3