ابوعلی گرگانی


أبو علی الحسن بن علی الجوزجانی یکی از علمای بزرگ صوفی اهل سنت در قرن چهارم هجری است[۱].

نام أبو علی الحسن بن علی الجوزجانی
نام‎های دیگر ابوعلی جوزجانی
حیات قرن 4هجری

دیدگاه علما

ابوعبد الرحمن سلمی

او ابو علی را بسیار تکریم می کند و با عبارت من کبار مشایخ خراسان از او نام برده و این نکته را مورد توجه قرار داده است که او نوشته های ارزشمندی در باب علوم اهل تصوف مانند مجاهدتها و ریاضت های نفسانی دارد[۲].

معاصران

او با حکیم ترمذی و محمد بن فضل بلخی که تقریبا از نظر سن و سال به یکدیگر نزدیک بوده اند معاشرت و موآنست داشته است.

گفتار

بدبخت کسی که آن معاصی را که خداوند پنهان می دارد او آشکار می سازد.

بخل سه حرف دارد. با یعنی بلاء، خاء یعنی خسران و لام یعنی مورد سرزنش قرار گرفته. پس فرد بخیل به واسطه این صفت بلایی است از شر نفس خود و هرچه تلاش کند خسارت دیده خواهد بود و مقصر است بر بخاطر بخلی که به آن گرفتار است[۳].

پانویس

  1. طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص196-198، دار الكتب العلمية، ط2003
  2. أبو علي الجوزجاني
  3. طبقات الأولياء، تأليف: ابن الملقن، ص244