ابوالحسن دینوری
نام | ابوالحسن علی بن محمد بن سهل دینوری |
---|---|
نامهای دیگر | ابو الحسن الصائغ دینوری |
وفات | 330یا331ق |
ابو الحسن الصائغ دینوری که نامش علی بن محمد بن سهل از علمای برجسته و بزگان تصوف اهل سنت در قرن چهارم هجری بوده است[۱].
دیدگاه علما درباره او
ابو عبد الرحمن سلمی
او معتقد است که دینوری یکی از بزرگان مشایخ به شمار می آید.
ابونعیم اصفهانی
دینوری را در سلوک و سیره اش فردی مخلص معرفی می کند که فقط به رضایت حق دل خوش بود.
ابوعثمان مغربی
میگوید من در میان مشایخ نورانی تر از ابی یعقوب نهرجوری ندیده ام اما هیبت و جلال ابوالحسن صائغ چیز دیگری است.
وفات
او در مصر اقامت داشت و در سال 330 هجری قمری در آنجا درگذشت و گفته شد که وی در شب سه شنبه ماه رجب سال 331 هجری درگذشت.
عجایب رفتار دینوری
منقول است که او را در صحرا مشغول به نماز دیده بودند در حالی که عقابی بالهای خود را گشوده و بر سر او سایه افکنده است [۲].
سخنان
معرفت نعمتی است که منت آن بر گردن عبد است در هر شرایطی و ناتوان در سپاسگزاری از پروردگار عالم در همه جهات ، و روی گردان ازاز هر چیز غیر او[۳] [۴].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفیة، أبو عبد الرحمن السلمی، ص240-242، دار الکتب العلمیة، ط2003
- ↑ اسلام وب
- ↑ أبو الحسن الصائغ الدینوری
- ↑ کتاب اسلامی