ابوبکر جزائری
این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۳:۴۳، ۲۶ اکتبر ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
نام | ابوبکر الجزائری |
---|---|
نام پدر | موسی بن عبدالقادر |
متولد | 1921 میلادی |
محل تولد | الجزایر |
دین | اسلام |
درگذشت | 15 اوت 2018 میلادی |
ابوبکر جابر بن موسی بن عبدالقادر بن جابر ، معروف به ابوبکر جزایری متولد روستای لیوه نزدیک تلگا ، که امروز در ولایت بسکره در جنوب کشور از الجزایر در 1921 ، و در شهر خود رشد یافت وعلوم مقدماتی را دریافت، و شروع به صرفه جویی در قرآن و برخی از متون در زبان و فقه المالکی ، و سپس به شهر بیسکرا رفته و مکایخا را در زمینه علوم حمل و نقل و ذهنیتی که وی را برای تدریس در یک مدرسه خصوصی واجد شرایط می کرد ، مطالعه کرد. سپس با خانواده خود به مدینه سفر کرد و در مسجد النبی (ص) با نشستن در محفل علما و شیوخ مسیر علمی خود را از سر گرفت و در آنجا از ریاست قوه قضائیه مرخصی گرفت.در مکه مکرمه برای تدریس در مسجد النبی . بنابراین برای او سمیناری شد که در آن به تفسیر قرآن کریم ، حدیث شریف و غیره می پردازد. وی در برخی از مدارس وزارت آموزش و پرورش و در دارالحدیث مدینه به عنوان معلم مشغول به کار شد. هنگامی که دانشگاه اسلامی در سال 1380 هجری قمری درهای خود را باز کرد ، وی از اولین معلمان و معلمان آن دانشگاه بود و تا آنجا وی در سال 1406 هجری بازنشسته شد . تلاش های حمایتی وی در بسیاری از کشورهایی که وی از آنها دیدن کرد. او روز چهارشنبه 4 ذی الحجه 1439 هجری قمری ، مطابق با 15 اوت 2018، در مدینه درگذشت [۱].
استادان
او به دست بسیاری از شیوخ در کشور خود، مورد توجه قرار گرفت. از جمله شیوخ وی در الجزایر: • نعیم النعیمی • عیسی ماتوکی • طیب العقبی و شیوخ او در شهر پیامبر: • عمر بری • محمد الحافظ • محمد الخیال
شاگردان او
• ابی عبدالمعز محمدعلی فرکوس. • صالح المقامسی . • حسام الدین افانا . • عدنان خطیری. • فهد زین سلطان. • عبدالرحمان بن صالح بن محی الدین. • عبدالرحمان بن صدوک الجزایری. • ادریس بن ابراهیم مغربی. • حمزه بن حامد بن بشیر القرانی. • عبدالله بن محمد الامین • مختار بن محمد الامین. • عمر بن حسن فلاطا. • عوض بن بلال بن معئد. • عبدالله بن فائز الجهانی. • عبدالحلیم نصار سلفی.
زندگی سیاسی و علمی
قبل از اینکه الجزایری سرزمین مادری خود ، الجزایر را ترک کند ، در زمینه سیاسی مشارکت کرد و در حزب البیان شرکت کرد. وی همچنین در تاسیس جنبش جوانان المحمد با گرایش واحد اسلام گرایانه مشارکت داشت و بعدها به دلیل مخالفت خود با هواری بومدین رژیم . الجزیری پس از استقرار در عربستان سعودی ، بدون توجه به جنبه های ایدئولوژیکی و اعتقادی مربوط به سیاست ، بر جنبه علمی تمرکز کرد. در جهاد علیه اشغال افغانستان توسط شوروی در دهه هشتاد قرن بیستم. اگرچه او از نظر اندیشه و عقیده یک محقق سلفی محسوب می شود ، اما الجزایری فتوایی در مورد مشروعیت نظام دموکراتیک صادر کرد و او از الجزایری ها خواست در برخی موارد انتخاباتی رای دهند. ابوبکر جزایری به دلیل شیوه تدریس خود در مسجد النبی به مدت پنجاه سال ، که به درسها و کتابهای او شتاب زیادی بخشید ، شهرت زیادی داشت و کتاب منهاج المسلم یکی از آثار بسیار مورد قبول و مورد استقبال گسترده او است. در کشورهای عربی الجزایری با فعالیت خود به عنوان استاد در دانشگاه اسلامی مدینه بیش از بیست سال موقعیت مهمی در جامعه دانشگاهی حقوقی کسب کرد. و کتابی به ویژه با عنوان توصیه من به هر شیعه نوشت.
تالیفات
وی تالیف تعداد زیادی کتاب از جمله آثار [۲]. : • نامه های الجزیری ، که (23) پیام است و در مورد اسلام و دعوت است. • منهاج المسلم - کتاب اعتقادات ، آداب معاشرت ، اخلاق ، عبادت و معاملات. • اعتقاد مieمن - شامل پایه های اعتقاد م belمن ، همه شاخه های آن است. • ساده ترین تفاسیر از کلمات حق تعالی . • زن مسلمان. • کشور اسلامی • ضرورت های فقهی - رساله ای در فقه مالکی. • این محمد عزیز ، صلی الله علیه و آله .. ای عاشق - در شرح حال. • کمال ملت در عدالت ایمان آن. • اینها یهودیان هستند. • عرفان ای بندگان خدا. • توسل رحمان به اهل ایمان - توضیح آیات "ای کسانی که ایمان آورده اید" در کل قرآن.
درگذشت
ابوبکر جزیری سحرگاه چهارشنبه 4 ذی الحجه 1439 هجری قمری مربوط به 15 اوت 2018 در سن 97 سالگی پس از مبارزه با بیماری درگذشت. وفات در مسجد پیامبر اکرم (ص) و پیکر او در قبرستان بقیع به خاک سپرده شد. یک سال قبل از مرگ ، وی در معرض پنومونی شدید قرار گرفت و پس از آن برای درمان به بیمارستان شاهزاده محمد بن عبدالعزیز برای گارد ملی در مدینه منتقل شد.