ابونصر سراج
أبو نصر عبد الله السراج الطوسی متوفای سال 378 هجری قمری مصادف با سال 988 میلادی او شخصی زاهد بود. او از مشایخ تصوف اهل سنت به شمار می آمد. او ملقب به طاووس الفقراء بود و مسافرت‌های فراوانی بین شهرهای گوناگون داشت که از آن جمله می‌توان به شهرهای القاهرة، بغداد، دمشق، الرملة، دمیاط، البصرة، تبریز و نیشابور اشاره کرد[۱].
آثار
کتاب اللمع فی التصوف که می توان آن را موسوعه ای در تاریخ، طبقات، علوم و اصطلاحات، گفتار و شرح حال تصوف و صوفیه دانست از آثار اوست.
اساتید و شاگردان
او را استاد هجویری صاحب «کشف المحجوب» و ابوعبدالرحمن سلمی مؤلف «طبقات الصوفیه» دانسته و خود از شاگردان قشیری نویسنده کتاب «الرسالة القشیریة» بود[۲].
پانویس
- ↑ ابو نصر السراج
- ↑ السراج الطوسی، أبو نصر عبد الله الموسوعة العربیة المیسرة، 1965