احمد بن زین الحبشی
 | این مقاله هماکنون برای مدتی کوتاه تحت ویرایش عمده است. این برچسب برای جلوگیری از تعارض ویرایشی اینجا گذاشته شدهاست، لطفا تا زمانیکه این پیام نمایش داده میشود ویرایشی در این صفحه انجام ندهید. این صفحه آخرینبار در ۱۵:۴۲، ۸ نوامبر ۲۰۲۱ (ساعت هماهنگ جهانی) (۳ سال پیش) تغییر یافتهاست؛ لطفا اگر در چند ساعت اخیر ویرایش نشده است، این الگو را حذف کنید. اگر شما ویرایشگری هستید که این الگو را اضافه کرده است، لطفا مطمئن شوید آن را حذف یا با در دست ساخت جایگزین میکنید. |
احمد بن زین الحبشی (1069 - 1144 هجری قمری) امام و فقیه ، محقق حقوق اسلامی و یکی از مصلحان بزرگ اجتماعی در حضرموت است . وی دارای رهبری علمی ، شیخ صوفی و دارای شاگردان زیادی بود. وی چندین کتاب از جمله «الرسالة الجامعة والتذكرة النافعة» را تألیف کرد ، که هر مبتدی در جستجوی دانش آن را می خواند. او همچنین آثار خیریه بسیاری مانند ساخت مساجد و برپایی درس های علمی دارد. زیارت ماهانه و هفتگی از آرامگاه وی تا به امروز از مزار وی در حوطة أحمد بن زین انجام می شود .
و بزرگترین مرجع برای زندگی نامه او کتاب «قرة العین وجلاء الرین بذكر شیء من مناقب الحبیب أحمد بن زین» است که توسط شاگردش محمد بن زین بن سمیط در یک جلد نگاشته شده است.[۱]
نسبت
أحمد بن زین بن علوی بن أحمد صاحب الشعب بن محمد بن علوی بن أبی بكر الحبشی بن علی بن أحمد بن محمد أسد الله بن حسن الترابی بن علی بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسی بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن الامام علی بن أبی طالب، وامام علی همسر فاطمه بنت محمد صلی الله علیه وآله است.
وی بیست و هشتمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه وآله است.
تولد و تربیت
او در اوایل سال 1069 هجری قمری در شهر الغرفه حضرموت به دنیا آمد و مادرش فاطمه بنت علی بن عقیل باهارون جمال اللیل است. او در یک خانواده متدین و اهل علم رشد کرد و قرآن را حفظ کرد و در راه کسب علم تلاش فراوان نمود. و برای تحصیل علم بسیار بین شهرهای شبام ، تریس ، سیئون و تریم با پای پیاده تردد می کرد و غذایی جز خرما نداشت و از نزد عالمی به نزد عالمی دیگر می رفت و از آنها بهره های علمی می برد.[۲]
اساتید
و شیوخ وی بسیاری از آنها هستند:[۳]
پدرش زین بن علوی الحبشی
عمه عیدروس بن علوی الحبشی
عبد الله بن أحمد بلفقیه
عبد الله بن علوی الحداد
أحمد بن عمر الهندوان
عیسى بن محمد الحبشی
أحمد بن هاشم الحبشی
محمد بن عبد الرحمن العیدروس
عبد الله بن عمر بلفقیه
عبد الله بن أبی بكر الخطیب
محمد بن أحمد باجبیر
عبد الرحیم بن محمد باكثیر
محمد بن عبد الله باجمال
أحمد بن عبد الله باشراحیل
شاگردان
بسیاری از دانش آموزان از آن بهره مند شدند. پس از مرگ شیخ عبدالله بن علوی الحداد ، او پس از خود بارهای شیخ نشینی را به دوش کشید. از کسانی که از وی گرفتند:
محمد بن زین بن سمیط
عمر بن زین بن سمیط
عمر بن عبد الرحمن البار
علی بن حسن العطاس
أبو بكر بن حسن العطاس
أحمد بن علی العطاس
حمزه بن حسین العطاس
شیخ بن عبد الله الحبشی
سقاف بن محمد السقاف
یوسف بن عابد الحسنی
حسین بن أبی بكر بانافع
عبد الله بن عثمان العمودی
خدمات اجتماعی
او از خانه های خدا مراقبت می کرد و علاقه زیادی به ساخت مساجد داشت تا جایی که استاد او شیخ الحداد به او گفت: "تو پدر مساجد هستی." او هفده مسجد را در کشورهای همسایه ساخت و بازسازی کرد که به شرح زیر است:
مسجد الرشد ، که به پدربزرگش احمد صاحب الشعب نسبت داده می شود ، که اکنون به مسجد الحوطه معروف است.
مسجد البهاء در حوته
(مسجد النور) در منطقه بامعدان در قسمت جنوبی الحوطه
(مسجد معروف باجمل) در خارج از شیبام
(مسجد ابن احمد) در غرب شیبام
(مسجد النور) در خمور نزدیک شیبام در جنوب غرب آن
مسجدی در جعیمه
مسجدی در نعام (روستایی در غرب جعیمه)
مسجدی در العرض واقع در غرب نعام
مسجدی در جوجا ، که در غرب العرض قرار دارد
مسجدی در الخرابه از روستاهای شهر حزیه ، معروف به بالاترین وادی حضرموت
(مسجد بعلاوی) در الغرفه
(مسجد الرضا) در الغرفه
مسجدی در الشعب معروف به شحوح بین شهر تریس و سیئون
مسجدی در محلی به نام الجواده اثر وادی سیر است
مسجدی در شهر القاره ، که امروزه به قاره آل عبدالعزیز معروف است و نزد آنها به (مسجد احمد) معروف است.
و مسجدی در کنار مسجد استادش شیخ عبدالله الحداد دارد که در طرف نجدی ، غرب سیون است.
کتابها
وی تألیفات بسیاری دارد ، از جمله:
«سفینة العلوم» أو «السفینة الجامعة الكبرى»
«شرح العینیة»
«الموارد الرویة الهنیة فی شرح الأبیات المنظومة فی الوصیة»
«سبیل الرشد والهدایة فی وصیة أهل البدایة»
«الرسالة الجامعة والتذكرة النافعة»
«الجذبات الشوقیة إلى المقاعد الصدقیة»
«النفائس العلویة فی المسائل الصوفیة»
«الروض الناظر شرح قصیدة الحمد لله الشهید الحاضر»
«المقاصد الصالحة فی شرح شیء من علوم الفاتحة»
«تریاق القلوب والأسرار فی شرح شیء من علوم سید الاستغفار»
«القول الرائق فی شرح حكمة الإمام جعفر الصادق»
«المسلك السوی مختصر المشرع الروی»
«فتح الحی القیوم فی الإشارة فی شرح شیء من شراب القوم»
«الإشارة الصوفیة إلى الأطوار السبعة الإنسانیة»
«تبصرة الولی بطریق السادة آل أبی علوی»
«حزب الأسبوع من الصلاة على النبی»
«خطب رمضانیة»
«الجنا الطیب الكثیر من ثمار الجامع الصغیر من كلام البشیر النذیر»
فرزندان
او با فاطمه دختر عمویش عیدروس ازدواج کرد و او دو دختر به نام های علویه و رقیه به دنیا آورد. فاطمه وفات کرد از ین رو با خواهر فاطمه به نام شیخه بنت عیدروس ازدواج کرد و از او صاحب فرزندانی به نام های جعفر، وعمر، ومحمد، وعبد الله، وعلی، وسلمى، وخدیجة، وبهیجة، شیخا بنت ایداروس ازدواج کرد و او برای او فرزندی به دنیا آورد: جعفر ، عمر ، محمد ، عبدالله ، علی ، سلمی ، خدیجه و بهیجه شد که همه آنها به جز جعفر و سلمی قبل از مادرشان فوت کردند. شیخه یک ماه پس از وفات شیخ از دنیا رفت. احمد بن زین همچنین با عایشه بنت رشید باشراحیل ازدواج کرد و از او نیز صاحب فرزندانی به نام های علوی ، ابوبکر ، محمد و الحسن شد.
وفات
او در منطقه خلع راشد از دنیا رفت که بعداً به حوطه احمد بن زین تغییر نام داد. وی در نوزدهم شعبان سال 1144 هجری قمری بعد از ظهر جمعه در سن 75 سالگی درگذشت.[۴]
منابع
الحبشی, أحمد بن زین (1435 هـ). الرسالة الجامعة والتذكرة النافعة (PDF) (الطبعة الثالثة). بیروت، لبنان: دار المنهاج.
پانویس
- ↑ القضمانی, محمد یاسر (2014). السادة آل باعلوی وغیض من فیض أقوالهم الشریفة وأحوالهم المنیفة. دمشق، سوریا: دار نور الصباح. صفحة 123.
- ↑ السقاف, عبد الله بن محمد (1356 هـ). تاریخ الشعراء الحضرمیین. الجزء الثانی. القاهرة، مصر: مطبعة العلوم. صفحة 58.
- ↑ الحبشی, عیدروس بن عمر (1430 هـ). عقد الیواقیت الجوهریة. الجزء الثانی. تریم، الیمن: دار العلم والدعوة. صفحة 838.
- ↑ السقاف, عبد الرحمن بن عبید الله (1425 هـ). إدام القوت فی ذكر بلدان حضرموت. بیروت، لبنان: دار المنهاج. صفحة 578.