ابراهیم الخواص

نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۱۷ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها)

أبو اسحق إبرهيم بن أحمد بن إسماعيل الخواص یا ابراهیم خواص او از اهالی ری در کشور ایران بود و به شغل حصیر بافی اشتغال داشت و به همین دلیل به خواص مشور شد. او یکی از علمای بزرگ تصوف اهل سنت در قرن سوم هجری بود[۱]. ابو عبدالرحمن سلمی او را با عنوان یکی از متقی ترین مشایخ زمان خود نام برده است. وی از معاصران جنید و ابوالحسین نوری بود. او از جمله کسانی بود که بسیار اهل توکل و سفرهای مکرر به مکه و جاهای دیگر به تنهایی داشته است و کتابهایی تألیف کرده که جعفر خالدی و دیگران از آنها نقل کرده اند[۲].

حسن بصری
برج طغرل آرامگاه ابراهیم خواص
نام أبو اسحق إبرهيم بن أحمد بن إسماعيل الخواص
نام‎های دیگر ابراهیم خواص
درگذشت 291ق

گفتار

علم کثرت روایت نیست; عالم کسی است که از علم پیروی می کند و از آن استفاده نموده و به سنت اقتدا نماید، هرچند علمش زیاد نباشد.

دوای قلب و روح به پنج عمل است: تلاوت قرآن با تدبر، خالی نگه داشتن شکم (پرخوری نکردن)، نماز شب، تضرع در هنگام سحر و همنشینی با صلحا[۳].

کسی که شکیبایی نورزد پیروزی نیابد؛ شیطان به وسیله دو وسیله انسان را به خود نزدیک می کند. اول فقر و دوم طمع است[۴].

وفات

وی در سال 291 هجری قمری منطبق با 904 میلادی در مسجد شهر ری درگذشت و غسل و دفن به وسیله یوسف بن الحسین انجام شد[۵].


پانویس

  1. طبقات الصوفية، تأليف: أبو عبد الرحمن السلمي، ص220-222، دار الكتب العلمية، ط2003
  2. تاريخ بغداد، تأليف: الخطيب البغدادي، ج6، ص7-9
  3. النور السافر عن أخبار القرن العاشر، تأليف: العيدروس، ج1، ص51
  4. حلية الأولياء، تأليف: أبو نعيم الأصبهاني، ج10، ص326
  5. إبراهيم الخواص