حسن السقاف
حسن السقاف یک روحانی اردنی و متخصص حدیث و متخصص در الهیات اسلامی است. او را یکی از بزرگترین مخالفان سلفی گری و تفکر وهابی در شرق عربی می دانند . او در نقد میراث ابن تیمیه و پاک سازی حدیث نبوی از احادیث ساختگی و اسرائیلی ، موسوعه ای منظم و آثاری روشن و کتاب های فراوانی در این زمینه و شاگردانی از سراسر جهان دارد. [۱] [۲]
نسب
حسن بن علی بن هاشم بن أحمد بن علوی بن أحمد بن عبد الرحمن بن محمد بن عبد الله بن حسین بن عیدروس بن أحمد بن أبی بكر باعقیل بن عبد الرحمن بن عمر بن عبد الرحمن بن عقیل بن عبد الرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن امام علی بن ابی طالب و امام علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است .
وی سی و هفتمین نوه رسول خدا محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
در چهارم شوال 1380 هجری قمری / 1961م در عمان اردن به دنیا آمد . تحصیلات ابتدایی، مقدماتی و متوسطه را در مدرسه علمیه اسلامی خواند ، سپس در سال 1978 میلادی به دمشق رفت و در آنجا به درس شیخ هاشم المجذوب پرداخت که «شهردار مسافر و کیت» در آنجا حضور داشت. از زاهد گوشه نشین "، و شیخ محمد سعید رمضان آل Bouti حضور در او را« یقین بزرگ "و" شرح چهل آل نووی در "، شیخ حسین خطاب، شیخ اسعد Saghirji و دیگران است.
سفرها و زندگی علمی او
وی در اردن نزد برخی از علما مانند شیخ القاضی مطیع الحمامی که احکام و ارث را برای او می خواندند و در نحو و شرح الجوهره الباجوری و شیخ محمد حلل را می خواند. شیخ احمد الخدری، متن الاجرومیه و شرح شیخ احمد زینی دحلان . سپس عازم مراکش شد و از حدیث عبدالله بن صدیق الغمری آموخت و از آن بهره فراوان برد. او مشایخ زیادی دارد که به او اجازه داده اند، مانند سید عبدالعزیز بن صدیق الغمری و سید عبدالحی بن صدیق الغمری که دو برادر سید عبدالله بن صدیق الغمری، شیخ هستند. ابوالفید یاسین فدانی مکی و شیخ حبیب الرحمن الاعظمی علی السقاف حدود چهل پیرمرد است.
شرکت در چندین سمینار و کنفرانس بین المللی اسلامی:
بحث دروس خوبی که همه ساله در ماه رمضان در رباط پادشاهی مراکش برای سالهای 1419 و 1420 هجری قمری برگزار می شود. وی در سال 1989 میلادی به مالزی دعوت شد تا به سخنرانی و آموزه های دینی اسلام بپردازد و مسائل اعتقادی جاری در عرصه جهانی در این عصر را روشن کند. او چندین بار توسط محافل دانشجویی در الازهر الشریف دعوت شد تا در مورد موضوعات مختلف شریعت، به ویژه مسائل اعتقادی، اعتقادی و احادیث سخنرانی کند و به سؤالات پاسخ دهد. او دو بار در سال 1418 هجری قمری و سال 1419 هجری قمری برای شرکت در برنامه های زنده و دریافت پرسش ها و پاسخ به آنها در دو موضوع حدیث شریف و تقریب بین مذاهب اسلامی به تلویزیون امارات دعوت شد. او در کنفرانسی در سریلانکا شرکت کرد که در آن مسائل صلح و نزدیکی، دکترین بی طرفی و مشکل افراط گرایان در جهان مورد بحث قرار گرفت. وی در همایش تقریب مذاهب اسلامی در تهران شرکت کرد و دو بار با فرقه علمای امامیه آشنا شد . وی برای سخنرانی، آشنایی و دیدار با علمای اباضی به رهبری مفتی احمد الخلیلی از سلطنت عمان دیدن کرد . وی در کنفرانس تقرب بین مکاتب اسلامی که در اواخر سال 1419 هجری قمری در دمشق برگزار شد شرکت کرد . او در گفتگو درباره ابن تیمیه شرکت کرد و از عقاید اشعری دفاع و دفاع کرد . افکار او تمرکز بر گسترش ایمان صحیح اسلامی (دکترین صداقت) به دور از قیاس و انسان گرایی و تطهیر دین اسلام از افسانه ها، احادیث ساختگی، نابهنجار و اسرائیلی و تکیه بر استنباط بر شواهد و نه سخنان مردانه که ممکن است اشتباه یا غلط باشد. درست. فراخوان وحدت اسلامی که اولین گام ایجاد روابط حسنه بین مسلمانان Almnzhin مردم از سال Almnzhin، و امامی ، و زیدی ، و عبادی .
کتاب های او
حسن السقاف در بررسی انتقادی تطبیقی میان میراث ابن تیمیه و آلبانی از یک سو و داده های قرآن و حدیث صحیح پیامبر از سوی دیگر تخصص داشت . کتاب های او از هشتاد کتاب فراتر رفت، از جمله:
«صحیح شرح العقیدة الطحاویة»
«تنقیح الفهوم العالیة بما ثبت وما لم یثبت فی حدیث الجاریة»
«الإتقان فی تعقب صریح البیان»
«صحیح صفة صیام النبی صلى الله علیه وسلم»
«السلفیة الوهابیة أفكارها الأساسیة و جذورها التاریخیة»
«البراعة فی كشف معنى "علیكم بالجماعة"»
«شرح عمدة السالك وعدة الناسك» على طریقة المحدثین، شرح فی باب الحج
«بهجة الناظر فی التوسل بالنبی الطاهر»
«التنكیت على التوضیح وبیان صحة صلاة التسابیح»
«وهم سیء البخت الذی حرم صیام السبت»
«ما وقع من الشَّوب فی مسألة تقصیر الثوب»
«عقیدة أهل السنة والجماعة»
«زهر الریحان فی الردّ على تحقیق البیان»
«تناقضات الألبانی الواضحات»
«التندید بمن عدد التوحید»
«إرشاد السامع والخطیب إلى سنیّة رفع الیدین فی الدعاء للسمیع المجیب»
«احتجاج الخائب بعبارة "من ادّعى الإجماع فهو كاذب"»
«إلجام المفتری العنود المتمسلف عمر محمود»
«تحذیر العبد الأواه من تحریك الإصبع فی الصلاة»
«إرشاد العاثر إلى وضع حدیث "أول ما خلق الله نور نبیك یا جابر"»
تعلیقات على رسالة الإمام الكوثری «اللامذهبیة قنطرة اللادینیة»
«التنبیه والرد على معتقد قدم العالم والحدّ»
«شرح سلم التوفیق إلى محبة الله على التحقیق» شرح فی التوحید والفقه والتصوف
«إلقام الحجر للمتطاول على الأشاعرة من البشر»
«الأدلة المقوِّمة لاعوجاجات المجسمة»
«الإتحاف بأسانید وشیوخ حسن بن علی السقاف»
مجموعة فتاوى ومسائل علمیة وأبیات شعریة علمیة
«إعلام المبیح الخائض بتحریم القرآن على الجنب والحائض»
«القول المبتوت فی صحة حدیث صلاة الصبح بالقنوت»
«برد الأكباد فی الانتصار للعلامة الصابونی من افتراء متعصبی العباد»
«الشهاب الناری المنقض على عدو المحدث الغماری»
«إمعان النظر فی مسألتی المسح على الخفین والجمع بین الصلاتین فی المطر»
تعلیقات على «دفع شبه التشبیه بأكف التنزیه» لابن الجوزی
«قاموس شتائم الألبانی»
«البراهین الناسفة للأنوار الكاسفة»
شرح «جوهرة التوحید» على طریقة المحدثین المسمى «عقد الزبرجد النضید فی شرح جوهرة التوحید»
«صحیح صفة صلاة النبی صلى الله علیه وسلم»
«اللاحق الماحق المنقض على إیقاف الزاهق»
«البشارة والإتحاف بما بین ابن تیمیة والألبانی فی العقیدة من الاختلاف»
«الشماطیط فی بیان ما یهذی به الألبانی فی مقدماته من تخبطات وتخلیط»
«التحذیرات الهامة من تدلیس وأخطاء الحلبی وخطرها على العامة»
«نغمات الطنبور فیما یكتبه مشهور»