حبیبیه (شاذلیه)

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۲۲ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۱:۵۳ توسط Salehi.m (بحث | مشارکت‌ها)

حبیبیه یکی از سلاسل صوفیه است که از سلسله شاذلیه منشعب شدند.

تاریخچه

پیروان این طریقت صوفیه بیشتر در شمال آفریقا به ویژه کشورهایی چون مراکش، مصر، سوریه، لیبی و سودان حضور دارند.

اعتقادات

این فرقه معتقدند که وقتی بنده به درجه ی معرفت رسید و دوست خدا شد و از دوستی دیگران بُرید، قلم تکلیف از او برداشته شده و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها می شود و پس از آن، مقید بودن بر شرع و احکام شرعی بر او حرام می گردد. زيرا «حبيب»، نمی تواند با وجود تکلیف، موجب آزار حبیب نمی شود.آيا نمى ‏دانيد كه خداوند بندگانش را در بهشت به عبادت و نماز و روزه تكليف نمی کند، زيرا دوست بر دوست و یار بر یار وارد و تكليف از ايشان برداشته می شود. [۱] [۲] [۳]

اصول پنجگانه حبیبیه

این فرقه رعایت پنج اصل 1. خوف ظاهری و باطنی2. پیروی از سنت 3. عدم اعتنا به خلق 4. تسلیم و رضا 5. توکل در شادی و محنت را از پایه های اعتقادی خود می شمرند. [۴] [۵] که البته فقط ظاهر این شعارها حفظ و به هیچ کدام عمل نمی شود.

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاح عبارات
  2. ابو محمد عثمان بن عبد الله بن الحسن العراقی، الفرق المفترقة بين اهل الزيغ و الزندقة، تحقيق يشار قوتلو آى، چاپ آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 69
  3. مقدس اردبیلی، حدیقه الشیعه، نشر گلی، ص 578
  4. زرین کوب عبد الحسین، ارزش میراث صوفیه، ص 98 به بعد
  5. معصوم علي شاه نعمت‌اللهی شيرازی، طرائق الحقایق، ج 3.