خنفریه
خنفريه از فرق «اسماعيليه» و پيرو على بن فضل خنفرى داعى اسماعيلى در يمن بودند.
شرح حال
وى در سال 290 هجرى قمری براى مهدى منتظر اسماعيلى به دعوت پرداخت و گروهى از قبايل يمن دور او جمع شدند. سپس مناطق زبيد و صنعا را در اختیار خود گرفت.
انحرافات
علی بن فضل ادعای پيامبرى كرد و محرمات را جایز می دانست. او به كارگزاران خود چنین نامه می نوشت: «من باسط الارض و داحيها و مزلل الجبال و مرسيها، على بن فضل الى عبده فلان» يعنى: «از كسى كه زمين را بگسترد و كوه ها را به جنبش در آورد و بر پاى دارد، على بن فضل به بنده خود فلان.» گويند چون بر مسند نبوت نشست، يكى از شعراى يمن در مدح او چنين سرود: خذى العود يا هذه و اضربى نقيم شرائع هذا النبى تولى نبى، بنى هاشم و هذا نبى، بنى يعربى فحط الصلاة و حط الزكاة و حط الصيام و لم يتعب يعنى: چنگ برگيريد و بزنيد تا شرايع اين پيغمبر (جديد) را برپا داريم. پيامبر بنى هاشم روى بگردانيد و اين پيامبر بنى يعرب (يعرب بن قحطان) است. اين پيامبر، نماز و روزه و زكات را از شما برداشت و شما را از رنج به جاى آوردن آن ها برهانيد. علاوه بر موارد گذشته، مؤذنين در اذان به نفع او شهادت می دادند و مى گفتند: اشهد ان على بن فضل رسول الله نشوان الحميرى مى نويسد ظن غالب آن است كه او از خطابيه بوده زيرا آنان، پيشوايان خود را انبيا مى خواندند.
مدت حکومت
مدت فرمانروايى او سيزده سال ) بوده و سر انجام به دلیل مسمومیت از دنیا رفت. [۱] [۲] [۳]
پانویس
- ↑ مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 186 با ویرایش و اصلاح عبارات.
- ↑ الحمادی الیمانی، كشف الاسرار الباطنية و اخبار القرامطة، تحقيق الشيخ محمد زاهد بن الحسن الكوثرى، چاپ قاهره، سال 1939 میلادی، ص 28- 32.
- ↑ حمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقيق كمال مصطفى، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 198- 200.