پیروان این فرقه معتقد بودند که اتصال امام به خداوند مانند اتصال نور به خورشيد است و آن خدا نيست و غير خدا هم نيست و از او جدا است و با او نياميخته است. [۱][۲]
پانویس
↑مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 191
↑البرسی حافظ رجب، مشارق انوار اليقين فى اسرار امير المؤمنين،بيروت، نشر دار الاندلس، ص 212
