جریانات ضدشیعی افغانستان (مقاله)

نسخهٔ تاریخ ‏۳ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۵:۰۲ توسط Azizi.m (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «'''جریانات ضد شیعی افغانستان ''' عنوان مدخلی است که به معرفی برخی از جریانات اف...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)

جریانات ضد شیعی افغانستان عنوان مدخلی است که به معرفی برخی از جریانات افراطی و نند رو که ضد تفکر شیعه بوده و علیه شیعیان در افغانستان فعالیت می کنند می پردازد.

مقدمه

جریانات ضد شیعی فعال در افغانستان عمدتاً از خارج از این کشور ریشه گرفته و تربیت شده اند و عمده این جریانات، خصوصاً شاخه های نظامی آن ریشه در تعلیمات افراطی مکتب دیوبندیه و وهابیت دارد. بسیاری از این جریانات، شاخه های افراطی منشعب شده از حزب و جریان «جمعیت العلماء اسلام» در پاکستان می باشند که در ذیل به برخی از این جریانات اشاره می شود:

سپاه صحابه

سپاه صحابه در ششم سپتامبر 1985 به دست «حق نواز جنگوى» در شهر «جنگ» از توابع ایالت پنجاب بنیان گذارى شد. حق نواز جنگوى قبلاً عضو جمعیت علماى اسلام بود.او فردى مذهبى، متعصب و شدیداً ضد شیعه شناخته شده بود. انگیزه اصلى او ازتأسیس «سپاه صحابه» مقابله با نفوذ جمهوری اسلامی ایران در پاکستان و جلوگیرى از رشد تشیع سیاسى در این کشور بوده است.

سپاه صحابه از افراطى ترین گروههاى مذهبى در پاکستان به شمار می آید که محور اصلی فعالیت آن ضدیت با شیعه مى باشد. به همین دلیل تا به¬حال صدها تن از شیعیان را در شهرهاى مختلف به قتل رسانده است.

در آغاز حملات تروریستى این حزب بیشتر متوجه اعضاى حزب «نهضت جعفرى بود»؛ اما در سالهاى اخیر، سیاست مداران، حقوق دانان، بازرگانان، کارمندان و مدیران دولتى شیعه مذهب را نیز آماج حملات تروریستى خود قرار داده است. سپاه صحابه از سوى برخى کشورهاى عربى به ویژه عربستان سعودی حمایت مالى مى شود. این حمایتها سپاه صحابه را به¬یک حزب مهم در پاکستان و خارج از پاکستان تبدیل کرده است.

بر اساس آمارهاى رسمى رهبرى این حزب در سال 1994م این گروه داراى چهارده هزار دفتر نمایندگى در هفده کشور جهان بوده است. سپاه صحابه ارتباط نزدیکی با گروه طالبان داشت. در سال 1998م وقتی دولت پاکستان پس از کشته شدن صدها شیعه توسط نیروهای این گروه برضد آنان وارد عمل شد، رهبران این گروه به افغانستان فرار کردند و طالبان به آنها پناه داد.

صدها تن از جنگ جویان این گروه در اردوگاه های آموزشی شهر «خوست» که توسط بن لادن و طالبان اداره می شد مشغول آموزش نظامی بودند و هزران تن از اعضای این گروه در کنار طالبان می جنگیدند