الوجیز فی فقه مذهب الإمام الشافعی (کتاب)

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۲۱ توسط Javadi (بحث | مشارکت‌ها)
Ambox clock.svg


نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.

یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۰:۲۱، ۱۰ ژانویه ۲۰۲۲؛


کتاب الوجیز فی فقه مذهب الامام الشافعی
کتاب الوجیز فی فقه مذهب الامام الشافعی
نام نويسنده ابو حامد غزالى‌
موضوع اصول
زبان کتاب عربى‌
ناشر مطبعة الآداب والمؤيد
سال نشر 1409 ق‌
تعداد جلد تک جلدی
تعداد صفحات 192 صفحه
مکان چاپ بيروت‌

کتاب الوجیز فی فقه مذهب الامام الشافعی تألیف امام غزالی طوسی در فقه امام شافعی (متوفی 204 ق). این کتاب دارای شروح فراوانی است تا اینکه سلفانی گفته: من هفتاد شرح بر الوجیز دیدم.


معرفی اجمالی

این کتاب خلاصه‌ای از فقه شافعی و علم اختلاف است و شامل آرای شافعی به همراه ابوحنیفه ، مالک و المزنی است. «الوجیز» از سلسله کتب غزالی در فقه شافعی به شمار می‌رود و این مجموعه «البسیط»، «الوسیط» و «الوجیز» است. اساس همه این کتاب ها کتاب « نهایة المطلب فی درایة المذاب » از امام الحرمین جوینی (متوفی 478 ق)، استاد غزالی است.

نسخه‌های خطی

این کتاب دارای نسخه های خطی متعددی است، از جمله نسخه ای با دست خط نویسنده آن غزالی که در کتابخانه دانشگاه ییل در ایالات متحده آمریکا نگهداری می شود ، و از قدیمی ترین نسخه ها نیز نسخه‌ای است که در سال 575 ق نوشته شده است. یک نسخه خطی نیز در کتابخانه در میلان و در موسسه نسخه‌های خطی در مراکش یافت می‌شود.

چاپ

این کتاب چند بار منتشر نشده است، از جمله:

  • مطبعه الادب و المؤیاد، در دو جزء - قاهره، سال 1317 ه.ق.
  • دار العلم - بیروت سال 1399 ه. ق.
  • دارالفکر - بیروت سال 1414 هجری قمری به عنایت خالد العطار.

شرح‌های بر کتاب

  1. «شرح الثمب الوجیز و الواسط» اسعد بن محمود العجلی (متوفی 600 ق).
  2. تعلیقات امام فخرالدین رازی (متوفی 606 ق).
  3. « فتح العزیز » یا «العزیز فی شرح الواجیز» تألیف الرفاعی قزوینی (متوفی ۶۲۳ق).

منبع

فهرست و مقدمه کتاب الوجیز فی فقه مذهب الامام الشافعی.