حبیبیه (شاذلیه)

از ویکی‌وحدت
نسخهٔ تاریخ ‏۱۶ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۶:۴۰ توسط Hadifazl (بحث | مشارکت‌ها) (جایگزینی متن - 'عبد الله' به 'عبدالله')

حبیبیه یکی از سلاسل صوفیه است که از سلسله شاذلیه منشعب شدند.

تاریخچه

پیروان این طریقت صوفیه بیشتر در شمال آفریقا به ویژه کشورهایی چون مراکش، مصر، سوریه، لیبی و سودان حضور دارند.

اعتقادات

این فرقه معتقدند که وقتی بنده به درجه ی معرفت رسید و دوست خدا شد و از دوستی دیگران بُرید، قلم تکلیف از او برداشته شده و خطاب امر و نهی از او منقطع شده و از بندگی و قید عبودیت رها می شود و پس از آن، مقید بودن بر شرع و احکام شرعی بر او حرام می گردد. زیرا «حبیب»، نمی تواند با وجود تکلیف، موجب آزار حبیب نمی شود.آیا نمى ‏دانید كه خداوند بندگانش را در بهشت به عبادت و نماز و روزه تكلیف نمی کند، زیرا دوست بر دوست و یار بر یار وارد و تكلیف از ایشان برداشته می شود. [۱] [۲] [۳]

اصول پنجگانه حبیبیه

این فرقه رعایت پنج اصل 1. خوف ظاهری و باطنی2. پیروی از سنت 3. عدم اعتنا به خلق 4. تسلیم و رضا 5. توکل در شادی و محنت را از پایه های اعتقادی خود می شمرند. [۴] [۵] که البته فقط ظاهر این شعارها حفظ و به هیچ کدام عمل نمی شود.

پانویس

  1. مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 149 با ویرایش و اصلاح عبارات
  2. ابو محمد عثمان بن عبدالله بن الحسن العراقی، الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة، تحقیق یشار قوتلو آى، چاپ آنكارا، سال 1961 میلادی، ص 69
  3. مقدس اردبیلی، حدیقه الشیعه، نشر گلی، ص 578
  4. زرین کوب عبد الحسین، ارزش میراث صوفیه، ص 98 به بعد
  5. معصوم علی شاه نعمت‌اللهی شیرازی، طرائق الحقایق، ج 3.