محمد ارشد بنگری (البنجری)
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۴:۳۲، ۳۱ ژانویه ۲۰۲۲؛
محمد ارشد بنگری (۱۱۲۲-۱۲۲۷ه.ق)[۱] یک عالم و دانشمند دینی مسلمان، فقیه شافعی از شهر مارتاپورا در جنوب کلمنتان (حکومت بنجر در آن زمان) است. در زمان حیاتش به او حاجی بزرگ و پس از مرگش به او (داتو کالمپایان) می گفتند. (داتو به معنی پدر پدربزرگ است ولی به عنوان لقب علمای دینی به کار می رود و کالمبیان نام روستایی است که محمد ارشد اهل آنجا بود. او نویسنده کتاب «سبیل المهتدین» در فقه است که مرجعی برای بسیاری از مسلمانان جنوب شرقی آسیا است. [۲]
نسب
محمد أرشد بن عبد الله بن أبی بكر بن عبد الرشید بن عبد الله بن أبی بكر الهندی بن أحمد الصلیبیة بن حسین بن عبد الله بن شیخ بن عبد الله العیدروس بن أبی بكر السكران بن عبد الرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن علی بن أبی طالب، و امام علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله و سلم است.
او سی و دومین نوه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم است.
تولد و تربیت
او در ۱۵ ۰ ۱۱۲۲ ه.م در روستای لوک جابانگ در بخش بنگر در استان کلمنتان جنوبی اندونزی به دنیا آمد. محمد ارشد دوران کودکی خود را در روستای تولدش لوک جابانگ، مارتاپورا گذراند. محمد ارشد نیز مانند کودکان به طور کلی آویزان شد و با دوستانش بازی کرد. اما هوش محمد ارشد از قبل بیش از دوستانش می بیند. به همین ترتیب شخصیت اخلاقی او حساس است و زیبایی را دوست دارد. از جمله توانایی های او هنر نقاشی و نویسندگی است. پس هر کسی که نتایج نقاشی هایش را ببیند، شگفت زده و شگفت زده خواهد شد. هنگامی که سلطان اتهلی الله در حال بازدید از روستای لوک جابانگ بود، سلطان نتایج نقاشی های محمد ارشد ۷ ساله را دید. سلطان تحت تأثیر این حادثه قرار گرفت و از پدر و مادرش خواست تا کودک را در کاخ نگه دارند تا با فرزندان و نوه های سلطان درس بخوانند. در کاخ، محمد ارشد فرزندی با شخصیتی نجیب، دوستانه، مطیع و قابل احترام برای سالمندان بزرگ شد. همه اشغالگران قصر او را با محبت دوست دارند. سلطان از تحصیل محمد ارشد بسیار نگران بود، زیرا سلطان امیدوار بود که محمد ارشد به رهبری متقیان تبدیل شود.
سفر به مکه
محمد ارشد تا ۳۰ سالگی تحصیلات کاملی در این کاخ دریافت کرد. سپس با زنی به نام خانم باگوت ازدواج کرد. هنگامی که همسرش از اولین فرزندش باردار بود، قلب محمد ارشد تمایل شدیدی به تحصیل در سرزمین مقدس مکا ابراز داشت. سپس میل قلبی خود را به همسر محبوبش منتقل کرد. اگرچه دشوار است زیرا ازدواج آن ها هنوز تازه است، اما همسرش سرانجام با نیت مقدس شوهرش موافقت کرده و از او در رسیدن به اهدافش حمایت می کند. بنابراین پس از دریافت برکت سلطان، محمد ارشد برای تحقق رویاهایش به سرزمین مقدس رفت. عزیمت او با اشک و دعا همراه بود.
در سرزمین مقدس، محمد ارشد در آن زمان توسط شیخ های ارشد مورد مطالعه قرار گرفت. از جمله معلمان می جمله شیخ اتالله بن احمد المشری، فقهای شیخ محمد بن سلیمانی الکردی و دانش شناس خدا، شیخ محمد بن عبدالکریم السمان الحسنی المدانی بودند. آخرین شیخ شیخ محمد ارشد در علوم صوفیه بود که محمد ارشد تحت رهبری او صوفیه و منهدم بود، بنابراین به عنوان جانشین از او مرخصی گرفت.
بالإضافة إلى معلمی محمد أرشد الآخرین مثل العلامة أحمد بن عبد المنعم الدمنهوری، والشیخ محمد مرتضى بن محمد الزبیدی، والشیخ حسن بن أحمد الیمانی، والشیخ سالم بن عبد الله البصری، والشیخ صدیق بن عمر خان، والشیخ عبد الله بن حجازی عاصی الشرقاوی، الشیخ عبد الرحمن بن عبد العزیز المغربی، الشیخ عبد الرحمن بن سلیمان الأهدل، الشیخ عبد الرحمن بن عبد المبین الفتحانی، الشیخ عبد الغنی بن محمد هلال، الشیخ أبیس السندی، الشیخ عبد الوهاب الطنطاوی، الشیخ عبد الله الجوهری، الشیخ محمد بن أحمد الجوهری والشیخ محمد زین بن فقیه جلال الدین آتشیه.
خلال دراسته هناك، أقام الشیخ محمد أرشد صداقات مع زملائه العلماء مثل الشیخ عبد الصمد الفلیمبانی، والشیخ عبد الرحمن المصری الجاوی، والشیخ عبد الوهاب بوغیس حتى عُرفوا باسم الفرسان الأربعة لأرض جاوة (الملایو: Empat Serangkai dari Tanah Jawi) .
بعد حوالی 35 سنة من الدراسة فی مكة والمدینة، كانت هناك نیة للدراسة فی مصر. عندما نقل معلمهم هذه النیة، اقترح الشیخ أن یعود هؤلاء الطلاب الأربعة إلى جاوة (إندونیسیا) للدعوة فی بلدانهم.
وقبل عودتهم إلى دیارهم اتفق الأصدقاء الأربعة على الحج بمكة مرة أخرى. فی ذلك الوقت التقى الشیخ محمد أرشد بشكل غیر متوقع بشقیقه الأصغر زین العابدین بن عبد الله، الذی قدم إلى مكة لأداء الحج. وأحضر الأخ الأصغر ابنة محمد أرشد فاطمة وكانت قد كبرت. ولدى رؤیة هذا، قدم أصدقاء الشیخ أرشد الثلاثة اقتراحًا للزواج من ابنته. بعد التفكیر لفترة طویلة، قرر الشیخ محمد أرشد تزویجها للشیخ عبد الوهاب بوجیس. وتم الزواج مباشرة وشهد على الزواج أصدقاءه.
بازگشت به وطن
پس از آن چهار پسر مجمع الجزایر به شهر خود رفتند. آن ها هنگام ورود به مجمع الجزایر ابتدا در سوماترا، به طور خاص در پالمبانگ، خانه شیخ صمد الفلمنانی توقف کردند. سفر به بیتاوی، میهن شیخ عبدالرحمان المصری ادامه دارد. در حالی که در بیتاوی بود از شیخ محمد ارشد خواسته شد که مدتی بماند تا دانش مذهبی را با مردم بیتاوی آموزش دهد. یکی از اتفاقات مهم اقامت او در بیتاوی بود که شیخ محمد ارشد جهت قبله مسجد جامباتان لیما، مسجد لور پاتانگ و مسجد پکوجان را تصحیح کرد. برای بزرگداشت این واقعه، ساکنان منطقه مسجد جمباتان را با کتیبه ای بر روی سنگی در متن عربی مالاوی (نوشته جاوه ای) ثبت کردند و بیان کردند که بوسه در مسجد حدود ۲۵ درجه توسط محمد ارشد بنگری در ۴ ۰ ۱۱۸۶ ه .خ به سمت راست چرخیده است.
پس از مدتی تصمیم به ترک آن گرفت و شیخ محمد ارشد و شیخ عبدالحمید بوگیس به زادگاهشان به مارتاپورا، بنگر سفر کردند. در ماه رمضان ۱۱۸۶ ه .ش برای مصادف شدن با سال ۱۷۷۲ محمد ارشد به زادگاهش مارتاپورا پایتخت سلطانیه بنگر در آن زمان رسید.
سلطان تُهلی الله، کسی که به او کمک زیادی کرد، درگذشت و بعدها سلطان تتخم الله دوم، پسر سلطان، با شکوه کردن خدای اول، جایگزین او شد. سلطان تخمت الله دوم با جشنی سنتی از ورود او استقبال کرد. او توسط همه مردم به عنوان جهان شمس دین مورد ستایش قرار گرفت، که انتظار می رفت نور او تمام سلطانیت سوسک را بدرخشد. او فعالیت های خود را وقف بازگشت از سرزمین مقدس به گسترش دانشی کرد که به دست آورده بود. چه برای خانواده، چه بستگان و چه به طور کلی جامعه. در واقع سلطان از دانش آموزان او بود تا اینکه به یک پادشاه مبتکرانه تبدیل شد. سلطان از شیخ محمد ارشد خواست تا کتابی در مورد مفاد عبادت (فقه) بنویسد که بعدها به کتاب راه گروندگان معروف شد.
فعالیت ها
شیخ محمد ارشد البنجری از پیشگامان آموزش حقوق اسلامی در کلمنتان جنوبی است. پس از بازگشت به زادگاهش مکه، اولین کاری که انجام داد باز کردن یک مدرسه اسلامی (نوعی باسانترین)، در روستای دلام باگر بود که به تدریج مرکز مطالعه اسلام شد. دانشمندانی که بعدها مکان های مهمی را در سراسر سلطانیت بتس اشغال کردند که بسیاری از آن ها نسخه های خطی در روستای دالام باگر آموزش داده شدند.
تالیفات
او علاوه بر تحصیلات، کتاب ها و پایان نامه های متعددی نیز برای نیازهای دانش آموزان خود و کتاب های سلطانی نوشته است. از کتاب های معروف می شود راه گروید به فقه در ماده دین، کتابی در قضاوت و فقه. این کتاب در آن زمان نه تنها در پادشاهی بئیت بلکه در سراسر مجمع الجزایر و حتی در دانشگاه های خارج از مجمع الجزایر گسترش یافت و همچنین به عنوان پایه ای در سلطانی برونئی تحصیل کرد.
شیخ محمد ارشد برای مقاصد تدریس و تدریس بسیاری از کتاب ها و پایان نامه های دیگر نوشت که از آن جمله می توان به:
"ریشه های دین" که معمولاً کتاب بیست ویژگی نامیده می شود "شاهکار مایل"، کتابی که در مورد مسائل ایمانی بحث می کند "شوخی دو اصطلاح"، کتابی درباره زنان و مشاوره به زن و شوهر "فرمان ها"، در مفاد ارث. از برخی از پایان نامه هایش و برخی درس های مهم که مستقیماً تدریس می کرد، دانش آموزانش آن ها را گردآوری می کردند و به نوعی اصطلاح برای مفاد عبادت تبدیل می شدند، یا به شرط گواهی، نماز، زکات، روزه و مربوط به آنچه که معمولاً کتاب «باروکنان» نامیده می شود. در زمینه ی
فرزندان
او در طول زندگی اش ۲۹ همسر از هفت همسر داشت.
وفات
قبر او در کالمبیان است که مورد بازدید مردم مناطق مختلف قرار می گرفته است. وی در ۶ شوال ۱۲۲۷ ه .ق و در روستای کلمبیان در منطقه بنگر درگذشت.
پانویس
- ↑ Radar Banjarmasin - Peninggalan Datu Kalampayan نسخة محفوظة 24 سبتمبر 2015 على موقع وای باك مشین.
- ↑ Mahsun Fuad, Hukum Islam Indonesia: dari nalar partisipatoris hingga emansipatoris, PT LKiS Pelangi Aksara, 2005 ISBN 9798451139, 9789798451133 banjar&pg=PA41 نسخة محفوظة 2015-01-04 على موقع وای باك مشین.