محمد بن العیدروس با نام مستعار «سعد» (۱۳۵۱ تا ۱۴۳۲ ه .خ) امام، نویسنده و معلم تعالیم قرآن است. زاهده متواضعانه خارج از کانون توجه زندگی می کرد، اما ظاهراً با حفظ کتاب هایش و کتاب هایش بود که به نزدیک به ۱۰۰ عنوان بین مذهبی، علمی و فرهنگی رسید که کتابخانه دانش شهری و یمنی را تحت تأثیر قرار داد.

نسب

محمد بن علوی بن عمر بن عیدروس بن علوی بن عبد الله بن علوی بن عبد الله بن حسن بن علوی بن عبد الله بن أحمد بن حسین بن عبد الله العیدروس بن أبی بكر السكران بن عبد الرحمن السقاف بن محمد مولى الدویلة بن علی بن علوی الغیور بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی طالب، و امام علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است.

او سی و پنجمین نوه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است.

تولد و تربیت

در سال ۱۳۵۱ هدرموت در شهر تریم به دنیا آمد و در آنجا بزرگ و بزرگ شد و از دانشمندان آن گرفت، به ویژه در ازهر هادراموت رباط تریم، سپس در سال ۱۳۷۱ ه .خ برای کسب معاش به عدن نقل مکان کرد و حدود بیست سال در آنجا ماند و در مجموعه تمبرهای پستی مشغول به کار شد و از آن ها به دست آورد تا اینکه توسط دولت کمونیستی در زندان انداخته شد و در آنجا با او در آن زمان به شدت تحت درمان دولت قرار گرفت و حتی سه سال و نیم در زندان قرار گرفت که در آن نگهداری می شد. قرآن کامل است.

إمامه وددره پس از آزادی از زندان در سال ۱۳۹۵ به شهر تریم خود بازگشت و در مسجد سقاف امامی به او داده شد. سپس در سال ۱۳۹۷ نشانه ای برای حفظ قرآن باز کرد که علامت ابومری بود که در دوران حکومت کمونیستی بسته شده بود و توسط تعداد زیادی از کسانی که مایل به حفظ این کتاب بزرگ بودند تحصیل کرد و همچنین مکان های زیادی را برای حفظ قرآن باز کرد و برای یادگیری املا و خواندن، به خواندن، نوشتن و نوشتن بیش از ۱۰۰ کتاب پرشور بود. او در بسیاری از سمینارها و همایش ها شرکت کرد و درس های علوم را در مساجد سقاف و بعالوی احیا کرد و واقعاً دانشمند، نویسنده، مربی، پژوهشگر و همکار برای دانشجویان علم بود.

شیوخه بسیاری از علما از تعداد حدود ۴۰ شیخ گرفته شده اند که از آن جمله می توان به موارد زیر نام برد:

عبد ال، باری بن شیخ الایدروس محمد بن حسن آید عبدالله بن عمر الشتری سالم بن حافظ بن شیخ ابوبکر بن سالم علاوی بن عبدالله بن شیهاب الدین محمد بن آواد عمر بن عوی الکف نوشته های او به حدود صد و بیست نویسنده رسیده است که بسیاری از آن ها به چندین زبان ترجمه شده اند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

"500 سال نماز" "سود از معجزه قرآنی" "زمان را در اخبار از آنچه در آن بود" "چطور پولدار باشی" "درمان فراموشی" "نیت" "آنتولوژی از سخنان امام هدید" "ویژگی های نام های خدا "آیات مشابه، مشابه و مشابه از قرآن مقدس" "احیای دندان نبوی رها شده" "نیت خوب" «بازی های محبوب در تریم» "کلمات در تریم" "اسرار فاطمه" "پرسش های قرآنی" "پدیده های کیهانی" "پدیده های مدرن" "خواص شب" "کتاب قضاوت" "اول" "مزایای خرما" "عجایب مورچه ها" «خلاصه ترجمه ها» "چگونه بکشید" "اشعار عجیب" "مقالات و مصاحبه ها" "صنایع دستی ملی" "r" کتاب سواک "adhan" "دفاع از نامه های نادیده گرفته شده" "قهرمانان زن هستند، زنان معروف" "آب خاستگاه زندگی است" "کمونیسم" "سنگین وزن ها" «شماره خواص (هفت)» "پیر و جوان" "خبر بود" "گنج گرانبهای سخنان اجداد درستی" "خواندن" "گریه" "خدایی جز خدا وجود نداره" مرگش . وی ظهر روز پنجشنبه ۱۷ مهر ۱۳۱۱ در ۸ اکتبر ۱۴۳۲ درگذشت و بعد از ظهر روز جمعه ۱۶ مهر در گورستان تریم به خاک سپرده شد.

عمر بن حافظ گفت که وقتی کتاب «احیای علوم دین» را که به دست خط خود امام غزالی چاپ شده بود، دریافت کرد، بسیار خوشحال بود و برای خواندن آن از جای خود حرکت نکرد و مرگ او که آن کتاب را در دست داشت، شاد و خندان بود.

مراجع