محمد جمل اللیل

محمد جمل اللیل (۷۵۰-۸۴۵ه.ق) شیخی دارای احترام و جایگاه بلند در اهل زمان خودش در حضرموت بود. او برای خواندن قرآن و غرق شدن در دریای بیکران مفاهیم آن و دریافت معانی آن بسیار ذوق و علاقه داشت. از آنجا که همیشه تمام شب و بخشی از روز را بیدار بود و به عبادت می گذراند، او را «جمل‌اللیل» نامیدند. او پدربزرگ همه آل جمل‌اللیل علوی است.

نسب

محمد بن حسن المعلم بن محمد أسد الله بن حسن الترابی بن علی بن الفقیه المقدم محمد بن علی بن محمد صاحب مرباط بن علی خالع قسم بن علوی بن محمد بن علوی بن عبید الله بن أحمد المهاجر بن عیسى بن محمد النقیب بن علی العریضی بن جعفر الصادق بن محمد الباقر بن علی زین العابدین بن الحسین بن امام علی بن أبی طالب، و امام علی همسر فاطمه دختر محمد صلی الله علیه و آله است.

او بیست و یکمین نوه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله است.

تولد و تربیت

او در سال ۷۵۰ه.ق در شهر تریم در حضرموت به دنیا آمد و مادرش مریم بنت ابوبکر الورع بن احمد بن الفقیه المقدم بود. او در تریم بزرگ شد و قرآن را حفظ کرد. با پدر و عمویش را همراهی می‌کرد و علمای زمان خود را درک کرد و از ایشان علوم تفسیر، حدیث و تصوف را آموخت. او شب ها بسیار عبادت می کرد، بسیاری از سحرها را بیدار بود، قرآن را بسیار قرائت می‌کرد و می‌گفت: «از قرآن آنچه را که نمی توانم توصیف کنم به روی من باز می شود و چیزی به من نشان داده می دهد بهتر از آنچه قابل بیان باشد.» او بسیار ذکر خدا می‌کرد و به همراهانش می‌گفت: «حرف‌ها به آسانی نابود می‌شوند؛ اما صدای ذکر الله بسیار سخت از بین می‌رود.» او در روستای روغه زندگی می‌کرد.

اساتید

او از پدرش و علمای زمان خود کسب علم کرد که برخی از ایشان عبارتند از:

عمویش أحمد بن محمد أسدالله

عمویش أبوبكر بن محمد باشیبان

محمد بن علوی صاحب العمائم

عبدالرحمن بن محمد السقاف

محمد بن عمر صاحب‌المصف

علی بن محمد صاحب‌الحوطة

محمد بن أبی‌بكر باعباد

محمد بن حكم باقشیر

شاگردان

شاگردان بسیاری از درس او بهره بردند و به کمال رسیدند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

پسرش علی بن محمد جمل‌اللیل

پسرش عبدالله بن محمد جمل‌اللیل

عبدالله بن أبی‌بكر العیدروس

علی بن أبی‌بكر السكران

أحمد بن أبی‌بكر السكران

محمد بن علی مولى عیدید

عبدالله بن علوی مولى الدویلة

سعد بن علی مذحج

عبد الرحمن بن محمد الخطیب

علی بن أحمد بافضل

فرزندان

او با مأمنه دختر عبدالله بن محمد بن حکم باقشیر ازدواج کرد و دارای دو پسر به نام های علی و عبدالله شد که خانواده از نسل آن ها به چند شاخه تقسیم شده اند، هر شاخه دارای عنوانی است که به آن معروف است، از جمله: آل بن سهل، وآل باحسن، وآل القدری، وآل باهارون، وآل السری، وآل الجنيد وغير آنها. برخی از آنها هنوز عنوان بالایی جمل اللیل را با خود دارند.

وفات

او در شب دوشنبه ۱۷ ذی‌الحجه سال ۸۴۵ه.ق درگذشت و در قبرستان زنبل به خاک سپرده شد. به او (الشیبه) گفته می‌شد؛ زیرا تا 95 سال عمر کرد.

منابع

الشلي, محمد بن أبي بكر (1319 هـ). "المشرع الروي في مناقب السادة الكرام آل باعلوي" (PDF). الجزء الأول. صفحة 177. مؤرشف من الأصل (PDF) في 31 مايو 2019.

خرد, محمد بن علي (2002 م). "غرر البهاء الضوي ودرر الجمال البديع البهي". القاهرة، مصر: المكتبة الأزهرية للتراث. صفحة 361.