علوان حموی
علی بن عطیه علوان حموی فقیه، اصولی، شافعی، صوفی، شاذلی، از بزرگان قرن دهم هجری قمری بوده است[۱].
تولد و زندگی
وی در سال 873 هجری قمری منطبق با 1468 میلادی در شهر «حما» در محل «باب الجسر» در زمان حکومت ممالیک به دنیا آمد. عمر او تا سال 936 هجری قمری منطبق با 1530 میلادی یعنی زمان حکومت عثمانی و سلطنت سلطان سلیم اول ادامه یافت. پدربزرگ سوم او پس از حمله مغولان به پایتخت خلافت اسلامی و به دنبال امنیت و ثبات از هیت در عراق به حما در سوریه فعلی مهاجرت کرد؛ که «النجم الغزی» و «ابن الحنبلی» این انتقال را در بسیاری از خانواده ها تأیید می کنند. او فرزندان فراوانی داشت که در شهر «حما» محل اصلی حضور خانواده و سایر استان‌های سوریه و مناطق مختلف جهان عرب و جهان گسترش یافت و پسرانش به گسترش علوم دینی در مناطق مختلف مشغول بودند.
شاگردان
موسى بن الحسین ملقب به عوض بن مسافر بن حسن بن محمود کردی.
شیخ زین الدین عمر عقیبی.
پسرش علی بن عمر مشهور به عقیبی.
ابوحسن علی بن احمد بن محمد کیزوانی حموی.
زین الدین عبدالرحمن بن محمد بن عبدالسلام بن احمد بترونی طرابلسی حلبی شافعی.
بدرالدین حسین بن عمر بن محمد نصیبی شافعی[۲][۳]
- ↑ الشيخ "علوان".. أصل آل العلواني
- ↑ الشيخ علي بن عطية علوان الحموي الشافعي الأشعري وعقيدته المختصرة 873هـ -936هـ.
- ↑ الكواكب السائرة بأعيان المئة العاشرة، ص: 317