قاسطیه

قاسطيه‏ فرقه ای بودند که می گفتند مزد اعمال انسان ها در همین دنیا به آن ها داده می شود. بنا بر این، جزای خوبی و بدی در همین دنیا عطا می شود. معتقد بودند که نعمت دنیا، راحتی و فراغت و بر وفق مراد بودن زندگی است و این جزای نیکوکاران است. اما عذاب دنيا، فقر و نامرادى و احتياج و غم و اندوه و خشكى است و این جزاى عمل بدكاران است. در همین دنیا به اعمال انسان رسیدگی می شود و در همین دنیا جزا داده می شود. پس در آخرت جایی برای نگرانی نخواهد بود. گمان می کردند که روزی حلال آن است که از راه حلال به دست بیاید و در ملک انسان باشد. بنا بر این، مالی که از راه حرام کسب شود، روزی نخواهد بود. و بر بندگان واجب است که از ده کوشش یک دهم آن را در طلب عبادت و امور مربوط به آخرت به کار برند و بقیه کوشش ها را در طلب مال دنیا خرج کنند.علاوه، این فرقه زهد را نکوهش می کردند و کسب را فریضه می دانستند. ه غ