علی بن محمد المزین
| نام | عَلی بن مُحَمَّد المزين البغدادی |
|---|---|
| متوفی | 328 ه.ق |
| محل تولد | عراق |
| اساتید | سهل بن عبدالله تستری، جنید بغدادی |
| شاگردان | ابوبکر رازی، محمد بن احمد النجا |
| دین | اسلام |
علی بن محمد المزین بغدادی از اهالی بغداد و کنیه اش ابوالحسن بغدادی بوده است.علی بن محمد را یکی از علمای اهل سنت و بزرگان تصوف در قرن چهارم هجری می دانستند[۱].
اساتید
او سهل بن عبدالله تستری ، جنيد بغدادی و دیگرانی از طبقه رجال تصوف را شاگردی کرده است.
شاگردان
ابوبکر رازی، محمد بن احمد النجا و دیگرانی از این دست شاگردیش را کرده بودند.
دیدگاه علمای تصوف
ابوعبدالرحمان سلمی
ابوعبدالرحمان سلمی درباره او چنین گفت:او از باتقواترین شیوخ و بلکه بهترین آنها بود[۲].
ذهبی
ذهبی نیز در مورد او تعبیر استاد عارف را بکار برده است[۳] [۴].
ابوالقاسم قشیری
ابوالقاسم قشیری نیز او را در تقوا و ورع برجسته دانسته است[۵].
گفتار
استغنای الهی باعث می شود خلق به او محتاج شوند و کسی که فقیر الی الله شد و در این مسیر مقاومت کرده و آداب آن را رعایت کرد خداوند او را از هر چیز بی نیاز می کند.
گناه پس از گناه کیفر گناه و نیکی پس از نیکی پاداش عمل نیک خواهد بود.
هر که خود به دنبال مسیر قرب برود در اولین قدم ممکن است گمراه شود ولی خداوند خیر هرکس را بخواهد راه را به او نشان خواهد داد و (خداوندا) مرا در رسیدن به مقصود یاری کن؛پس خوشا به حال کسی که قصد و هدفش رسیدن به لقاء پروردگارش باشد با اعراض از هر چیز غیراو.
چون قیامت شود دنیا به پایان رسیده و هنگامی که ذکرالله ظاهر می شود، دنیا و آخرت در پیشگاه ذاکر به چشم نمی آید و چون گوینده ی ذکر عامل به ذکر شود ذاکر و ذکر در مذکور فنا شده و آنچه باقی می ماند جلوه ای از صفات الهی است[۶].
وفات
وی ساکن مکه بود تا اینکه در سال 328 هجری قمری در همانجا درگذشت[۷].
پانویس
- ↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص289-291، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ طبقات الصوفية، أبو عبد الرحمن السلمي، ص289-291، دار الكتب العلمية، ط2003
- ↑ المزين أبو الحسن البغدادي علي بن محمد
- ↑ سير أعلام النبلاء، الذهبي، ج15، ص232
- ↑ علي بْن مُحَمَّد أَبُو الحسن الصوفي المعروف بالمزين
- ↑ علي بن محمد المزين
- ↑ تاريخ بغداد، نویسنده خطيب البغدادی، ج13، ص544