فاصله رفتاری ما با اهل بیت علیهم السلام
فاصله رفتاری ما با اهلبیت علیهم السلام
امام باقر، محمد بن على بن الحسين عليه السلام، لقبش «باقر» است. باقر يعنى شكافنده. به آن حضرت «باقر العلوم» مى گفتند، يعنى شكافنده دانشها.
مردى مسيحى، به صورت سخريه و استهزاء، كلمه «باقر» را تصحيف كرد به كلمه «بقر» يعنى گاو، به آن حضرت گفت: «انت بقر» يعنى تو گاوى.
امام بدون آنكه از خود ناراحتى نشان بدهد و اظهار عصبانيت كند، با كمال سادگى گفت: «نه، من بقر نيستم، من باقرم.».
مسيحى: تو پسر زنى هستى كه آشپز بود.
امام : - شغلش اين بود، عار و ننگى محسوب نمى شود.
مسیحی : - مادرت سياه و بى شرم و بدزبان بود.
امام : - اگر اين نسبتها كه به مادرم مى دهى راست است خداوند او را بيامرزد و از گناهش بگذرد، و اگر دروغ است از گناه تو بگذرد كه دروغ و افترا بستى. مشاهده اينهمه حلم از مردى كه قادر بود همه گونه موجبات آزار يك مرد خارج از دين اسلام را فراهم آورد، كافى بود كه انقلابى در روحيه مرد مسيحى ايجاد نمايد و او را به سوى اسلام بكشاند.
مرد مسيحى بعداً مسلمان شد.[۱]
منابع
- ↑ مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (داستان راستان(1 و 2))، ج18، ص: 208-207- با ویرایش جزئی -