فاصله رفتاری ما با اهل بیت علیهم السلام
فاصله رفتاری ما با اهلبیت علیهم السلام
امام باقر، محمد بن على بن الحسين عليه السلام، لقبش «باقر» است. باقر يعنى شکافنده. به آن حضرت «باقر العلوم» مىگفتند، يعنى شکافنده دانشها.
مردى مسيحى، به صورت سخريه و استهزاء، کلمه «باقر» را تصحيف کرد به کلمه «بقر» يعنى گاو، به آن حضرت گفت: «انت بقر» يعنى تو گاوى.
امام بدون آنکه از خود ناراحتى نشان بدهد و اظهار عصبانيت کند، با کمال سادگى گفت: «نه، من بقر نيستم، من باقرم.».
مسيحى: تو پسر زنى هستى که آشپز بود.
امام : - شغلش اين بود، عار و ننگى محسوب نمى شود.
مسیحی : - مادرت سياه و بى شرم و بدزبان بود.
امام : - اگر اين نسبتها که به مادرم مى دهى راست است خداوند او را بيامرزد و از گناهش بگذرد، و اگر دروغ است از گناه تو بگذرد که دروغ و افترا بستى. مشاهده اينهمه حلم از مردى که قادر بود همه گونه موجبات آزار يک مرد خارج از دين اسلام را فراهم آورد، کافى بود که انقلابى در روحيه مرد مسيحى ايجاد نمايد و او را به سوى اسلام بکشاند.
مرد مسيحى بعداً مسلمان شد.[۱]
منابع
- ↑ مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (داستان راستان(1 و 2))، ج18، ص: 208-207- با ویرایش جزئی -