رسالة الاسلام (مجله)

از ویکی‌وحدت
مجله رسالة الإسلام
نام مجله رسالة الإسلام
زبان مجله عربی
تعداد جلد در آغاز نشر 60
تعداد جلد در چاپ جدید 15-1
چاپ اول 1411 ق - 1991 م
اولین ناشر دارالتقریب بین المذاهب الاسلامیه قاهره
بازنشر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی با همکاری بنیاد پژوهش های اسلامی آستان قدس رضوی
قطع وزیری
مجله رسالة الإسلام جزء نشریات مهم و میانه‌رو در قرن گذشته است که نقش بی بدیلی در نزدیک کردن مذاهب اسلامی، ایجاد تعامل، تفاهم و تضارب آراء میان علماء و متفکران اسلامی داشته است.

ناشر

این مجله توسط مرکز دارالتقریب بین المذاهب الإسلامیه قاهره در کشور مصر و به دست برخی از علمای الأزهر و از جمله شیخ محمود شلتوت پایه گذاری شد.

زمان نشر و تعداد نسخ

مجله «رسالة الإسلام» فعالیت خود را از 1368 ق - 1949م. آغاز کرد و تا 1392 ق - 1972 م. انتشار یافت و جمعا" در این مدت 60 شماره از آن به چاپ رسید.

سیاست ها و اهداف

این مجله با روش احترام متقابل و پرهیز از گرایش‌ها و رویکردهای سیاسی حکومت‌ها و دربارها، و با ارشاد و راهنمایی مسلمانان به عنوان تریبونی اصلاح طلب، با هدف عرضه افکار و آراء علمای مختلف اسلامی (مذاهب اربعه سنی و مذاهب امامیه و زیدیه شیعی) به منظور دست یافتن به نقاط مشترک و رد هرگونه تفرقه و سوء ظن به یک‌دیگر بود.
این مجله در حقیقت پس از قرن‌ها، اولین مرکزی بود که علمای اسلامی در آن توانستند آراء و دیدگاه‌های خود را در کنار یکدیگر منتشر کنند.

مشهورترین نویسندگان و حامیان

حامیان و شخصیت‌های شیعه

این شخصیت‌های شیعه در مجله رسالة الإسلام آثاری به طبع رسانده‌اند:

  1. [[کاشف الغطاء، محمد حسین|شیخ [[محمّد حسین کاشف الغطاء]]]]؛
  2. سید هبة الدین شهرستانی؛
  3. علامه شرف‌الدین؛
  4. شیخ محّمد جواد مغنیه؛
  5. آیت‌الله سید محمّدتقی خوانساری؛
  6. آیت‌الله بروجردی.

حامیان و شخصیت‌های اهل سنت

  1. شیخ محمّد ابوزهره؛
  2. شیخ محمّد المدنی (سردبیر)؛
  3. شیخ عبدالعزیز عیسی (مدیر مجله)؛
  4. عباس محمود العقاد.

تعداد نسخ در چاپ جدید و ناشر

کتاب حاضر در 15 مجلد به طبع رسیده حاوی مطالب تمام شماره‌های این مجله (60 جلد) است و مجمع تقریب مذاهب اسلامی با همکاری بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی آن را منتشر کرده است.

پانویس

برگرفته با تلخیص از کتابنامه انتشارات مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معاونت فرهنگی، علیرضا شاه حسینی، چاپ سوم، صفحه 384، تهران، 1389 ش.