احمد بن عبدالله الدوغان
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در تاریخ زیر تغییر یافته است: ۱۱:۱۰، ۱۲ مارس ۲۰۲۲؛
احمد بن عبدالله الدوغان یا احمد بن عبدالله بن محمد الدوغان الاحسائی (۱۳۳۲-۱۴ ذوالحجه ۱۴۳۴) (۱۹۱۴ تا ۱۸ اکتبر ۲۰۱۳) فقیه شافعی و استاد علوم دینی در عربستان سعودی بود. او در الهفوف الاحساء به دنیا آمد و در خانواده ای مذهبی بزرگ شد. نزد علمای احساء درس خواند و به منظور کسب علم سفرهایی به حجاز انجام داد. وی از استادان برجسته مدرسه شافعیه در احساء و از علمای مکتب جدید در فقهه شافعی در سده های ۱۴ و ۱۵ ه.ق است و از علمای میانه رو روشنفکر در عربستان سعودی محسوب می شود. او یک مدرسه علمی دینی در الاحساء تأسیس کرد و مراکز علمی برای دانش آموزان مهاجر تأسیس کرد. او در سن ۱۰۰ سالگی در زادگاهش درگذشت.[۱]
تولد و خانواده
او احمد بن عبدالله بن محمد بن حسین الدوغان الاحسائی الخالدی است. او که در سال ۱۳۳۲ه/۱۹۱۴م در محله کوت از شهر الهفوف احساء به دنیا آمد، در خانواده‌ای مذهبی بزرگ شد. پدربزرگش محمد و پدر پدربزرگش حسین نیز از علما بودند.
تحصیلات
او در کودکی قرآن و کتاب الزبده در فقه شافعی و ۳۰۰ بیت از الفیه ابن مالک را حفظ کرد. او برای تحصیل علوم دینی و ادبیات نزد علمای الاحساء از اساتید شافعی از جمله محمد بن حسین العرفج، سپس احمد بن محمد العلی العرفج، عبدالعزیز بن صالح العلجی بهره برد و پس از درگذشت العلجی، نزد شاگردش محمد عبداللطیف تحصیل کرد. سپس اساتیدی چون محمد یاسین الفادانی، عبدالفتاح ابو غده، عبدالله سراج الدین الحسینی و برخی از علمای از شام به او اجازاتی دادند.
سفر به هند، سوریه و حجاز
او به هند سفر کرد و در آنجا از استاد اسعدالله الهندی در رشته علوم قرآنی و تجوید و قرائت استفاده کرد.
او همچنین سفرهای زیادی به حجاز و به سوریه جهت دیدار با استاد عبدالله سراج الدین و زهیر الناصر در حلب داشت.
فعالیت
او به مدت ۲۵ سال در مدرسه ابتدایی الاحسا تدریس کرد و برای تعداد زیادی از دانش آموزان علوم در احساء و خارج از کشور به تحصیل فقه شافعی پرداخت.
او پس از نزدیک به ۲۵ سال تدریس در مدارس دولتی احساء، بازنشسته شد و به صورت خصوصی حلقه درس خود را پی گرفت. اولین درس او در مسجد محله کوت در شهر الهفوف الاحساء در سال ۱۹۷۵میلادی بود.
سپس مدرسه علمی مشروع در الاحساء را با همکاری محمد بن ابراهیم المبارک تأسیس کرد و سپس مدارس و مراکز علمی مختلفی را تأسیس کرد.
شاگردان
از جمله شاگردان وی می توان به افراد زیر اشاره کرد:
- دو پسرش محمد و عبد العزیز
- ولید بن عبد اللطیف العرفج
- أحمد بن عبد اللطیف العرفج
- عبد اللطیف بن عبد الله السعید العرفج
- عبد اللطیف بن محمد العرفج
- عبد الإله بن حسین العرفج
- عصام بن عبد العزیز الخطیب
- محمد بن عبد الله الجغیمان
- محمد بن عبد الله الدوغان
- لؤی بن عبد الله السید الهاشم
- ماهر بن عبد اللطیف الجعفری
- محمد بن إبراهیم أبو عیسى العمیر
- ابراهیم خلیفة الأحسائی.
در سال ۲۰۱۷ شاگردش عبدالاله بن حسین العرفج کتابی با عنوان «الشيخ أحمد بن عبد الله الدوغان مجدد المدرسة الشافعية في الأحساء» (ردمك 9789957234072) منتشر کرد.
همچنین او کتاب «الشيخ أحمد بن عبد الله الدوغان في عيون محبيه» در قالب کتاب الکترونیکی جمع آوری کرده است.[۲]
وفات
احمد الدوغان شامگاه شنبه ۱۴ ذی الحجه 1434 هجری قمری مصادف با اکتبر 2013 در زادگاهش الاحساء در سن ۱۰۰ سالگی درگذشت. بعد از ظهر یکشنبه در مسجد الجبری بر او نماز خواندند و سپس جسدش را به گورستان کوت منتقل کردند.[۳]
پانویس
- ↑ ص107 - أرشيف ملتقى أهل الحديث - ترجمة الشيخ الفقيه أحمد الدوغان الأحسائي حفظه الله - المكتبة الشاملة الحديثة نسخة محفوظة 28 سبتمبر 2020 على موقع واي باك مشين.
- ↑ الشيخ أحمد بن عبدالله الدوغان في عيون محبيه : الدكتور عبدالإله بن حسين العرفج : Free Download, Borrow, and Streaming : Internet Archive نسخة محفوظة 28 سبتمبر 2020 على موقع واي باك مشين.
- ↑ وفاة الشيخ أحمد الدوغان.. والصلاة عليه ظهر غدٍ الأحد بالأحساء | صحيفة تواصل الالكترونية نسخة محفوظة 28 سبتمبر 2020 على موقع واي باك مشين.