مالکیه (پیروان مالک اشتر)

مالکیه فرقه‌‏اى از شیعه و از پیروان مالک بن حارث بن عبد یغوث نخعى‏ معروف به مالک اشتر بودند که در سال 37 هجری قمری به شهادت رسید.

شرح حال مالک

او یکى از دلیران عرب بوده و از اصحاب حضرت على (ع) به شمار مى‏ رفت. نقش محوری مالک به خصوص در جنگ های جمل و صفّین و یاری رساندنش به حضرت، نقطه عطفی در تاریخ اسلام به حساب می‌آید. هنگامی که امام علی(ع) به خلافت رسید، از طرف حضرت به عنوان والی مصر معرفی شد، اما قبل از رسیدن به مصر به دست عمّال معاویه مسموم شد و به شهادت رسید.

خاستگاه مالکیه

این طایفه در آمل مازندران مى‏ زیستند و اکنون نیز از آن قوم در آن مناطق دیده می‌شود. اصالت آن‌ها به لار مازندران و حوالی قصران باز می گردد. آن‌ها خود را از متشیعه می‌شمرند. مسجد طشت ‌‌زنان آمل به نام مالک است. ملا اولیاء اللّه از علما و تاریخ نگاران قرن هشتم هجری قمری نوشته است که مسجد دیگرى نیز در شهر آمل در محله چلاوه سر، روبروی کوچه سماکى وجود دارد که همراه مناره اش به نام مالک اشتر است. این طایفه هر سال یا هر دو سال به آمل می آیند و مسجد را تعمیر می‌کنند. مشهدى (مزار) که معروف به لل پرچین؛ مقبره یکى از مشایخ و سادات ایشان است.

عقاید

مالکیه معتقد بودند که پس از على بن أبی طالب(ع) رهبرى جامعه به مالک منتقل شده و او پیشوای مردم است.