قاسطیه

قاسطیه‏ فرقه‌ای بودند که می‌گفتند مزد اعمال انسان ها در همین دنیا به آن‌ها داده می شود. بنابراین همه انسان ها جزای خوبی و بدی را در دنیا خواهند دید. معتقد بودند که نعمت دنیا راحتی و فراغت و بر وفق مراد بودن زندگی است و این جزای نیکوکاران است. اما عذاب دنیا فقر و نامرادى و احتیاج و غم و اندوه و خشکى است و این جزاى عمل بدکاران است. در همین دنیا به اعمال انسان رسیدگی می شود و در همین دنیا جزا داده می شود. پس در آخرت جایی برای نگرانی نخواهد بود. معتقد بودند که روزی حلال آن است که از کسب حلال به دست بیاید و در ملک انسان باشد. بنابراین مالی که از راه حرام کسب شود روزی نخواهد بود و بر بندگان واجب است که از ده کوشش یک دهم آن را در طلب عبادت و امور مربوط به آخرت به کار برند و بقیه کوشش ها را در طلب مال دنیا خرج کنند. علاوه، این فرقه زهد را نکوهش می‌کردند و کسب را فریضه مى‌دانستند.