سوره انسان
سوره انسان یا هَلْ أَتَیٰ یا دَهْر هفتاد و ششمین سوره و از سوره‌های مدنی قرآن است که در جزء ۲۹ جای دارد و دارای ۳۱ آیه است. سوره انسان درباره خلقت و هدایت انسان، اوصاف ابرار (نیکوکاران) و نعمت‌هایی که خداوند به آنان می‌دهد و همچنین اهمیت قرآن و مشیت پروردگار سخن می‌گوید. برخی از مفسرین شیعه از جمله علامه طباطبایی بر اساس روایات متعدد معتقدند این سوره در شأن اهل بیت نازل شده‌است. بنابر نظر برخی از مفسرین اهل سنت از جمله جلال الدین سیوطی در کتاب الاتقان فی علوم القرآن نقل می‌کند که آیه و يطعمون الطعام علی حبه… در شأن علی بن ابی طالب و فاطمه دختر رسول‌الله نازل شده‌است.
نویسنده این صفحه در حال ویرایش عمیق است.
یکی از نویسندگان مداخل ویکی وحدت مشغول ویرایش در این صفحه می باشد. این علامت در اینجا درج گردیده تا نمایانگر لزوم باقی گذاشتن صفحه در حال خود است. لطفا تا زمانی که این علامت را نویسنده کنونی بر نداشته است، از ویرایش این صفحه خودداری نمائید.
آخرین مرتبه این صفحه در
| نام | سوره انسان |
|---|---|
| شماره سوره | ۷۶ |
| جزء | ۲۹ |
| ترتیب نزول | ۹۸ |
| مکی/مدنی | مدنی |
| تعداد آیات | ۳۱ |
| تعداد کلمات | ۲۴۳ |
| تعداد حروف | ۱۰۸۹ |
انسان
كلمۀ انسان شصت‌وپنج بار در قرآن مجيد به كار رفته است، با مراجعه به موارد آن معلوم می‌شود كه از آن جسد ظاهرى و صورت ظاهرى مراد نيست چنانكه در بشر مراد است، بلكه باطن و نهاد و استعداد و انسانيت و عواطف او در نظر است[۱].
مفهوم کلی سوره
يادآورى رستاخيز؛ بهشت و نعمت هاى آن ؛ سرمشق ايثار (نذر امام على(ع) و خانواده اش)[۲].